Nakajima J1N1 Gekko Type 11 Night Fighter (Irwing)

Σχεδιασμένο στα μέσα του 1938 το πρώτο J1N1 Gekko - Σεληνόφως (Irwing ήταν η ονομασία που του έδωσαν οι Σύμμαχοι) πέταξε για πρώτη φορά το Μάϊο του 1941. Σαν δικινητήριο καταδιωκτικό ο αρχικός του ρόλος ήταν να συνοδεύει μεγάλα βομβαρδιστικά, μια και η εμβέλεια του Zero (που αναπτυσσόταν παράλληλα) δεν αναμενόταν μεγάλη. Στην πορεία απέκτησε βαρύτερο οπλισμό και ραντάρ για να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σαν νυκτερινό καταδιωκτικό από το 1943 μέχρι το τέλος του Πολέμου. Κατασκευάστηκαν συνολικά 479 μονάδες και εκτός από δίωξη χρησιμοποιήθηκαν ορισμένα σαν αναγνωριστικά αλλά τα περισσότερα στο ρόλο της νυκτερινής δίωξης. Το Gekko ήταν αρκετά γρήγορο (510 χαω, ελάχιστα πιο αργό από το Zero) και πολύ ευέλικτο. Σαν νυκτερινό καταδιωκτικό είχε αρκετές επιτυχίες εναντίον B-17, B-24 και Β-29. Οι πρώτες του εκδόσεις είχαν ένα δυνατό προβολέα αντί για ραντάρ στο ρύγχος. Το κλειδί της επιτυχίας του ήταν δύο πυροβόλα των 20mm τοποθετημένα στο πάνω μέρος της ατράκτου, τα οποία έβαλλαν λοξά προς τα επάνω και εμπρός σε γωνία 30 μοιρών, κατά τα πρότυπα των γερμανικών νυκτερινών καταδιωκτικών. Eτσι μπορούσε να βάλει κατά της -συνήθως απροστάτευτης- κοιλιάς του στόχου πετώντας χαμηλότερα, χωρίς την ανάγκη να κάνει δύσκολους ελιγμούς. Αμερικανικά βομβαρδιστικά που καταρρίφθηκαν το 1943 κατά τον τρόπο αυτό αιφνιδίασαν την USAAF που δεν περίμενε ότι οι Ιάπωνες είχαν την τεχνολογία να κάνουν κάτι τέτοιο. Το 1945 ορισμένα Gekko σημείωσαν εντυπωσιακές διαδοχικές και πολλαπλές καταρρίψεις B-29, αλλά ήταν πολύ λίγα για να εμποδίσουν τους μαζικούς βομβαρδισμούς της Ιαπωνίας, ακόμα και τη νύχτα. 

(Για να διαβάσετε το κατασκευαστικό άρθρο του Gekko κάντε κλίκ στο πιο κάτω link : Δείτε ακόμα "Moντελισμός-Κατασκευές")