F-15E Strike Eagle, Revell 1/48

To F-15 της τότε McDonnell Douglas και μετέπειτα Boeing πρωτοπέταξε το 1972 και εισήλθε σε υπηρεσία το 1976. Η έκδοση –Ε σχεδιάστηκε την δεκαετία του ’80 σαν ένα μαχητικό πολλαπλών ρόλων, βασισμένο στο F-15, και έχει λάβει μέρος σε επιχειρήσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Λιβύη.

Το κιτ

Το κιτ της Revell είχε προκαλέσει άισθηση όταν είχε κυκλοφορήσει, έχοντας χαρακτηρισθεί σαν ένα από τα καλύτερα injection 48άρια όλων των εποχών. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί μπορεί να ακούγονται υπερβολικοί αλλά δεν είναι, καθώς το κιτ βρίθει λεπτομέρειας σε όλα τα σημεία, όπως το κόκπιτ, οι εξαγωγές, το σύστημα προσγείωσης. Η εξωτερική λεπτομέρεια έρχεται με τη μορφή φίνας χαραγμένης γράμμωσης, τα διαφανή μέρη είναι διαυγέστατα και η καρτέλα των χαλκομανιών εντυπωσιακή, με επιλογές για 2 αεροπλάνα, μεταξύ των οποίων ένα με εντυπωσιακό διάκοσμο στα χρώματα της τίγρης. Στα μελανά σημεία του κιτ η έλλειψη οπλικών φορτίων, αδικαιολόγητο για ένα αεροπλάνο κρούσης, και οι οδηγίες, όπου η εταιρεία συνεχίζει να δίνει τους κωδικούς για τα χρώματα μόνο στα δικά της προϊόντα.

H κατασκευή

Η κατασκευή ξεκίνησε όπως συνήθως από το κόκπιτ, χωρίς να γίνουν προσθήκες παρά μόνο οι δύο σωλήνες παροχής οξυγόνου, μιας και η εταιρεία δίνει τα πάντα. Έτσι, ένα προσεκτικό βάψιμο είναι αρκετό. Όλος ο χώρος ψεκάστηκε με το No.140 Matt Gull Grey της Humbrol, οι κονσόλες βάφτηκαν με μαύρο ματ όπως και τα καθίσματα, τα μαξιλάρια των οποίων βάφτηκαν με ένα τυχαίο ανοικτό καφέ, και περάστηκαν με λάδι ζωγραφικής raw umber για να πάρουν μια ταλαιπωρημένη όψη. Οι κονσόλες δέχτηκαν στεγνό πινέλο με γκρι, ενώ οι διακόπτες τονίστηκαν ένας-ένας με ψιλό πινέλο και το ίδιο χρώμα. Οι οθόνες περάστηκαν με ανοικτό πράσινο, και στη συνέχεια με διαδοχικά χέρια Smoke της Tamiya, ώστε να πλησιάσουν το πραγματικό. Κάποιες λεπτομέρειες τονίστηκαν με κίτρινο και κόκκινο χρώμα βάσει φωτογραφιών του πραγματικού. Να σημειωθεί ότι πίσω από το κάθισμα του συγκυβερνήτη στο πραγματικό υπάρχει ύφασμα σε μορφή ρόμβων, με τις ραφές σε λευκό χρώμα, που αναπαραστήθηκε με λευκό wash στο αντίστοιχο κομμάτι. Σειρά είχαν οι εξαγωγές των κινητήρων. Αρχικά τα ‘’πέταλά’’ τους βάφτηκαν με σπασμένο λευκό, για να ακολουθήσει wash με raw umber σε επιλεγμένες -βάσει φωτογραφιών- περιοχές τους. Με το ίδιο χρώμα βάφτηκε και το εσωτερικό τους και λερώθηκε με παστέλ καφέ και μαύρης απόχρωσης. Εξωτερικά ψεκάστηκαν με το burnt metal Metalizer της Modelmaster. Αφού το μοντέλο ελέγχθηκε για τυχόν ατέλειες, ετοιμαστήκαμε για το βάψιμο.

Το βάψιμο

Τα κάθετα σταθερά αφέθηκαν στην άκρη για να βαφτούν ξεχωριστά, ώστε να είναι πιο εύκολο το μασκάρισμα και βάψιμο των μεταλλικών περιοχών ανάμεσά τους. Όλο το μοντέλο ψεκάστηκε σε δύο λεπτά χέρια με το Νο. 125 Satin US Dark Grey της σειράς Super Enamel της Humbrol. Ο κώνος του ραντάρ βάφτηκε με το ίδιο χρώμα, ελαφρά ξανοιγμένο, βάσει πάντα φωτογραφιών. Ακολούθησε ένα χέρι ακρυλικό γυαλιστερό βερνίκι Humbrol Clear, και σειρά είχαν οι φθορές που αποφασίστηκε να μη γίνουν με τον αερογράφο ως είθισται, αλλά με λάδια ζωγραφικής. Έτσι, χρησιμοποιώντας ένα μαλακό στρογγυλό πινέλο Νο.6 κάναμε διαδοχικά περάσματα με την τεχνική του στεγνού πινέλου με ανοικτό γκρι χρώμα στο κέντρο των πάνελ. Εκμεταλλευόμενοι τη διαφάνεια των λαδιών πετύχαμε ένα ελεγχόμενο ξεθώριασμα του βασικού χρώματος, με πολλές διαφορετικές αποχρώσεις του, όπως συμβαίνει και στα πραγματικά. Αφού τα λάδια στέγνωσαν καλά, σφραγίστηκαν κι αυτά με γυαλιστερό βερνίκι, για να τοποθετηθούν τα σήματα, που προήλθαν, οι μεν κωδικοί από την καρτέλα του κιτ, τα δε προειδοποιητικά από την αντίστοιχη της Academy που βρέθηκε με τη βοήθεια ενός καλού φίλου, μιας και αυτά του κιτ καταστράφηκαν κατά λάθος. Ακολούθησε ένα ακόμη πέρασμα με γυαλιστερό βερνίκι και wash με μαύρο και σκούρο γκρι λάδι ζωγραφικής. Πριν το τέλος, βάφτηκαν οι μεταλλικές επιφάνειες με αλουμίνιο και burnt metal. Δύο ελαφρά περάσματα με ματ ακρυλικό βερνίκι της Talens έδωσαν το τελικό φινίρισμα στο μοντέλο. Σειρά είχε η τοποθέτηση των επιμέρους λεπτομερειών και των οπλικών φορτίων, 2 βομβών λέιζερ GBU-24 και 2 GBU-12, 2 πυραύλων αέρος-αέρος ΑΙΜ-120 και 2 ΑΙΜ-9, καθώς και 6 βομβών ελεύθερης πτώσης Mk.82. Μια δεξαμενή στον κοιλιακό πυλώνα ανέλαβε να δώσει στο αεροσκάφος το κατάλληλο...βεληνεκές, ώστε να χρησιμοποιήσει τα πολλά οπλικά φορτία του.

Εν κατακλείδι, το κιτ της Revell προσφέρεται για μια ευχάριστη κατασκευή, μπορώντας να δώσει ένα μοντέλο πολύ κοντά στο πραγματικό χωρίς πολλή προσπάθεια. Αν είστε από τους τυχερούς που το έχουν στο στοκ τους ή καταφέρετε να το βρείτε, φτιάξτε το χωρίς δεύτερη σκέψη!