F-16C Block 50, 347 Mοίρα, Tamiya 1/32

Το 2004 η Tamiya κυκλοφόρησε το δικό της F-16C στην κλίμακα 1/32, προσφέροντας ένα ακόμα σωστό, μεγάλου μεγέθους μοντέλο του «Γερακιού», αφού μέχρι τότε ο μόνος αξιόλογος αντίπαλος ήταν το παλιό κιτ της Hasegawa (αργότερα προστέθηκε στον ανταγωνισμό και το πολύ καλό κιτ της Academy στην 1/32). Για τους  Έλληνες μοντελιστές -και λάτρεις των αεροσκαφών της Π.Α.- η Tamiya κάλυψε το μεγάλο κενό που άφηνε η Hasegawa: Τη φαρδιά εισαγωγή αέρα «Big Mouth» για ένα σωστό Block 50, που όμως θα απαιτούσε μερικές ακόμα εργασίες όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Για την ποιότητα του κιτ έχουν γραφτεί πολλά θετικά σχόλια και κατά γενική ομολογία χαρακτηρίζεται εξαιρετικό από κάθε άποψη. Γίνεται  κατευθείαν ελληνικό, με μόνες αναγκαίες προσθήκες την προέκταση  του χώρου του αλεξίπτωτου στο ουραίο τμήμα, καθώς και την προέκταση των φώτων ναυτιλίας, εκεί που στα Ελληνικά Γεράκια βρίσκονται τα πλευρικά συστήματα  αυτοπροστασίας «Aspis». Για τα παραπάνω  χρησιμοποιήθηκε το πολύ καλό σετ ρητίνης της Isra Cast, καθώς και οι άριστης ποιότητας χαλκομανίες της Icarus Decals, σε συνδυασμό με τις προειδοποιητικές γραμμές της Zots.

Κατασκευή

Η κατασκευή ξεκίνησε απροβλημάτιστα από το τρέιλερ μεταφοράς του κινητήρα και τον κινητήρα. Μετά την ολοκλήρωση του αεροσκάφους η Tamiya δίνει τη δυνατότητα το μοντέλο να εκτίθεται με τον General Electric F110-GE 129 εντός η εκτός της ατράκτου.

Από μόνος του ο κινητήρας της Tamiya αποτελεί ένα ξεχωριστό κιτ. Για το βάψιμό του χρησιμοποιήθηκαν χρώματα από τη σειρά Μetalizer της Testors και ακρυλικά της Tamiya για το τρέιλερ μεταφοράς. Η κατασκευή  συνεχίστηκε με το εσωτερικό της ατράκτου, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες, αλλά και φωτογραφίες του πραγματικού. Τα επιμέρους κομμάτια εφαρμόζουν μεταξύ τους άψογα χωρίς κόλλα και στο τέλος ασφαλίζουν με μικρές βίδες που δίνει το κιτ. 

Το κάτω εσωτερικό μέρος της ατράκτου (με τα δομικά μέρη) βάφτηκε με Humbrol 81 Μatt Pale Yellow (Primer) και περάστηκε με ακρυλικό βερνίκι, ώστε να ακολουθήσει ένα ελαφρύ wash με σκούρα χρώματα.

Το επάνω μέρος του διαμερίσματος του κινητήρα βάφτηκε επίσης με Humbrol 81 και Gunze 213 Stainless. Και εδώ οι επιφάνειες περάστηκαν με ακρυλικό βερνίκι και έγινε ελαφρύ wash. H φωλεά του κυρίως συστήματος προσγείωσης  βάφτηκε με Gunze Gloss White. Tα παρελκόμενα του κινητήρα βάφτηκαν με πινέλο, με τα καταπληκτικά μεταλλικά χρώματα της Citadel. Πολλές δοκιμαστικές εφαρμογές ήταν απαραίτητες και το ευχάριστο ήταν η σχεδόν παντελής απουσία στόκου. Μόνη περίπτωση που απαιτήθηκε η χρήση του ήταν στο πίσω δακτυλίδι της ατράκτου, που στο πραγματικό, αφαιρείται ολόκληρο, ενώ η Tamiya το δίνει σε δύο μισά.

Η κατασκευή συνεχίστηκε με τη κατασκευή και το βάψιμο της φαρδιάς εισαγωγής του αέρα του Block 50, της γνωστής “Big Mouth”. Αφού κολλήθηκε η εισαγωγή, στοκαρίστηκε με υγρό στόκο Gunze 500, τρίφτηκε με 1000αρι ντουκόχαρτο (για να εξαφανιστεί η αντιαισθητική ένωση στο εσωτερικό της) και βάφτηκε με White Gloss της Gunze. Στη συνέχεια βάφτηκε -πριν κολληθεί το εμπρόσθιο δακτυλίδι της εισαγωγής- με το H317 της Gunze (FS 36231) και κολλήθηκε. Βάφτηκαν επίσης με το ίδιο χρώμα οι επιφάνειες της ατράκτου και της εισαγωγής για διευκόλυνσή μας αφού μετά την ολοκλήρωση της συναρμολόγησης αυτές οι επιφάνειες είναι δυσπρόσιτες. Το μικρό στυλίδιο που υπάρχει εσωτερικά της εισαγωγής, αφού βάφτηκε με το Bolt Gun της Citadel, κολλήθηκε και αυτό στη θέση του.

Για το εσωτερικό της φωλεάς αλλά και του ριναίου σκέλους, χρησιμοποιήθηκε White Gloss (Gunze H1) και στη συνέχεια έγινε wash με πολύ αραιωμένο λάδι ζωγραφικής Raw Amber και μαύρου. Ακολούθησε στεγνό πινέλο με λευκό χρώμα. Κάποιες μικρές βελτιώσεις έγιναν στις φωλεές του κυρίως συστήματος προσγείωσης με προσθήκες  σωλήνων υδραυλικών και καλωδίωσης.

Στο cockpit τώρα, το πάτωμα, τα  πλαϊνά  τοιχώματα και  το εκτινασσόμενο  κάθισμα βάφτηκαν με το H324 Flat Light Grey της Gunze, και αφού στέγνωσαν έγινε wash. Οι διακόπτες και όλες οι λεπτομέρειες τονίστηκαν με στεγνό πινέλο σε αποχρώσεις του γκρί και του aluminium.Οι ζώνες του καθίσματος έγιναν από χοντρό φύλλο αλουμινίου, ενώ η πλάτη του και το μαξιλάρι, επενδύθηκαν με μαύρη λεπτή δερματίνη.

Πρίν γίνει η ένωση των δύο μισών της ατράκτου, έγιναν τα παρακάτω:

• Bιδώθηκε το πάτωμα του cockpit στη θέση του (με τις μικροσκοπικές βίδες που δίνει η Tamiya) και τοποθετήθηκε ο σωλήνας οξυγόνου του χειριστή και η καλωδίωση στο πίσω μέρος.
• Βιδώθηκε το μεταλλικό βαρίδι που δίνει η Tamiya (για να στέκεται σωστά το τελειωμένο μοντέλο στους τρείς τροχούς του), ενώ βάφτηκε και βιδώθηκε ο "μεντεσές" με τον οποίο ανοιγοκλείνει ο κώνος του ραντάρ.
• Κολλήθηκαν επίσης τα ποδωστήρια και προστέθηκε μία ακόμα ταινία ασφαλείας κίτρινου χρώματος στο κάθισμα.
• Συναρμολογήθηκε, βάφτηκε και έγινε wash στο διαμέρισμα του πυροβόλου.
• Αφού έγινε ένας τελευταίος έλεγχος, η ράχη της ατράκτου βιδώθηκε στη θέση της και όπου υπήρχε υποψία ρωγμής - μη καλής εφαρμογής, περάστηκε υγρή κόλλα της Tamiya.
• Slats, Flaps, Rudder και Εlevators συναρμολογήθηκαν και αφού τοποθετήθηκαν οι αποφορτιστές στατικού ηλεκτρισμού όλα μπήκαν στη θέση τους. Και γράφουμε μπήκαν, γιατί όλα κουμπώνουν -χωρίς κόλλα- ώστε να κινούνται όπως στο πραγματικό (εκτός των slats). Σε αυτό το σημείο προστέθηκε καλωδίωση από μολυβόσυρμα και μήκη πλαστικού στο εσωτερικό του διαμερίσματος του πυροβόλου, έγινε το βάψιμο του ίδιου τουπυροβόλου με μεταλλικά χρώματα και ολοκληρώθηκε το κούμπωμα των πάνελ, επίσης χωρίς χρήση κόλλας.

Στη συνέχεια έπρεπε να κόψουμε την ουρά στο σημείο που θα ετοποθετείτο η ρητηνένια προέκταση του αλεξίπτωτου της Isra Cast. Αφού εφάρμοσαν τα δύο μισά της ουράς δοκιμαστικά χωρίς κόλλα, μαρκαρίστηκε το σημείο που έπρεπε να κοπεί η απόληξη της ουράς, ώστε να κολληθεί η προέκταση. Αμέσως μετά το κάθετο σταθερό κολλήθηκε στη θέση του.

Κατόπιν καθαρίστηκε η ρητηνένια προέκταση, πλύθηκε με απορρυπαντικό πιάτων και με φύλλο πλαστικού έγινε μία βάση για να μπει ενδιάμεσα του πλαστικού του κιτ και της ρητινένιας προέκτασης. Με υγρή κόλλα κολλήθηκε το φύλλο πλαστικού και με κυανοακρυλική το ρητινένιο κομμάτι.

Η κυλινδρική αντένα του συστήματος ASPIS που βρίσκεται σε όλα τα F-16C της Π.Α. κατασκευάστηκε από κομμάτι από τα πλαίσια του κιτ. Αφού και αυτό κολλήθηκε στη θέση του, περάστηκαν με υγρό στόκο Gunze 500 τα σημεία ένωσης και τρίφτηκαν με βρεγμένο ντουκόχαρτο. Στη συνέχεια αφαιρέθηκαν οι ηλεκτρονικές συσκευές που βρίσκονται στο πίσω μέρος της προέκτασης. Αυτές αφορούν τα ισραηλινά αεροσκάφη και μόνο. Στη θέση τους τοποθετήθηκε το αλεξίπτωτο διπλωμένο εσωτερικά. Όταν οι στόκοι στέγνωσαν και τρίφτηκαν με ντουκόχαρτο 1000 - 1200 βαθμών, ψεκάστηκε το Light  Ghost Grey της Model Master σαν αστάρι.

Το πυροβόλο, αφού συναρμολογήθηκε, βάφτηκε με το Gunze 213 Stainless. Πριν τοποθετηθεί στη θέση του έγινε wash στο διαμέρισμα του, και προστέθηκε καλωδίωση.

Οι δεξαμενές καυσίμου, οι πυλώνες και οι φορείς των όπλων ήταν ένα ευχάριστο και χαλαρωτικό διάλειμμα στην όλη κατασκευή, επειδή όλα τα κομμάτια εφάρμοσαν τέλεια.

Για το βάψιμο της κεραίας του radar  χρησιμοποιήθηκε το XF-57 Buff της Tamiya. Με το ίδιο βάφτηκε και το εσωτερικό του κώνου. Ο σωλήνας pitot παρέχεται μεταλλικός από την Tamiya, και αφού ανοίχτηκε τρύπα ενός χιλιοστού στο κιτ, κολλήθηκε στη θέση του με εποξική κόλλα. Η καλύπτρα μασκαρίστηκε περιφερειακά με λωρίδες από κίτρινη ταινία μασκαρίσματος της Tamiya και στο μέσον καλύφθηκε με υγρό μασκαρίσματος της Gunze. (Παρόλο που η Tamiya δίνει στο κιτ έτοιμη ταινία για τα διαφανή, προτιμήσαμε να κάνουμε δικό μας μασκάρισμα). Εγινε έλεγχος για τις ατέλειες της τελευταίας στιγμής και στη συνέχεια έγινε preshading με μαύρο ματ της Humbrol.

Βάψιμο παραλλαγής

Για την παραλλαγή χρησιμοποιήθηκαν τα εξής χρώματα:

• Gunze Sangyo H324 για το FS 36307
• Humbrol 140 για το FS36251
• Humbrol 145 για το FS35237

Στη συνέχεια, βάφοντας, πάντα το ανοιχτότερο και μετά το σκουρότερο χρώμα, ψεκάστηκε ένα στρώμα του Η324 της Gunze. Aφού στέγνωσε το πρώτο χρώμα της παραλλαγής, σειρά είχε το αμέσως σκουρότερο, δηλαδή το 145 της Humbrol, αραιωμένο 10% με λευκό ματ της ίδιας εταιρείας. Αυτό γίνεται γιατί με τα βερνίκια στο τέλος (και το wash) το μοντέλο σκουραίνει, οπότε με 10% ξάνοιγμα του αρχικού χρώματος, ερχόμαστε στα κανονικά επίπεδα.

Σε αυτό το σημείο παρατηρήσαμε ότι εκεί που σβήνει το ένα χρώμα με το άλλο, η σκίαση από κάτω… εξαφανίστηκε, και έτσι αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε το βάψιμο του μοντέλου κανονικά, ψεκάζοντας και το σκούρο γκρι (Humbrol 140). Μετά κάναμε ξανά preshading, αλλά αυτή τη φορά με μαύρο της Gunze (επειδή το υπόστρωμά ήταν  enamel). Αφού όλα στέγνωσαν καλά, αρχίσαμε να «σβήνουμε» το preshading πάνελ-πάνελ με τα ξανοιγμένα πάντα χρώματα, μέχρι να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σειρά είχαν τα ακρυλικά βερνίκια της Xtracrylics. Ψεκάστηκαν δύο στρώματα Gloss σε διάστημα 12 ωρών το ένα από το άλλο και ακολούθησαν ο χαλκομανίες. Χρησιμοποιήθηκαν οι χαλκομανίες της Icarus Decals, ενώ για την επάνω «Νο Step» σκούρα γραμμή χρησιμοποιήθηκε η καρτέλα της Zots Decals. H συγκεκριμένη γραμμή απαίτησε τέσσερις ώρες για την τοποθέτησή της, καθώς είναι εξαιρετικά λεπτή και μετρημένη στο χιλιοστό.

Ένα ακόμα Gloss στρώμα βερνικιού σφράγισε τις χαλκομανίες για να ακολουθήσει στη συνέχεια wash με δύο λάδια ζωγραφικής: το Ivory  Black και το Burnt Umber (όλα πολύ αραιωμένα με διαλυτικό σμάλτου). Στις φωτογραφίες στο τέλος του άρθρου φαίνεται η αριστερή πτέρυγα όπως είναι μετά το wash και η δεξιά πτέρυγα πριν ακόμα σκουπιστεί με χαρτί κουζίνας (ποτισμένο με ελάχιστο διαλυτικό). Στους ενδιάμεσους χρόνους που απαιτήθηκαν για να στεγνώσουν όλα τα παραπάνω (βερνίκια, λάδια, κλπ) βάφτηκε η καλύπτρα. Αυτή ψεκάστηκε με ένα στρώμα smoke της Tamiya εσωτερικά για να αποκτήσει τη φυμέ εμφάνιση.

Η τελική φάση περιελάμβανε το διπλό ψέκασμα όλων των επιφανειών με ματ βερνίκι της Xtracrylics, την τοποθέτηση  όλων των ολοκληρωμένων τμημάτων-οπλικών συστημάτων και εξωτερικών φορτίων, βάψιμο μικρολεπτομερειών, όπως κεραίες IFF, αποφορτιστές στατικού ηλεκτρισμού, τοποθέτηση και βάψιμο φώτων ναυτιλίας και ταινίες RBF (Remove Before Flight) της Eduard που έδωσαν μία επιπλέον νότα ρεαλιστικότητας.

To αποτέλεσμα δικαίωσε με το παραπάνω τις προσδοκίες μας αλλά και τις πολλές ώρες εργασίας!