Hawker Typhoon Mk.Ib Late, Italeri 1/48

To Typhoon της Hawker σχεδιάστηκε αρχικά σαν ένα καταδιωκτικό μέσου και μεγάλου ύψους, που θα αντικαθιστούσε το Hurricane στο συγκεκριμένο ρόλο. Όμως λόγω διαφόρων σχεδιαστικών προβλημάτων δεν μπόρεσε ποτέ να ανταπεξέλθει σε αυτά τα καθήκοντα, αλλά λόγω της ικανότητάς του να αναχαιτίζει τα FW-190 σε χαμηλά υψη, γρήγορα καθιερώθηκε σαν καταδιωκτικό χαμηλού ύψους.  Αργότερα εξοπλίστηκε με βόμβες και ρουκέτες, και έγινε ένα από τα πιο πετυχημένα αεροσκάφη για επιθέσεις σε στόχους στο έδαφος στον Β’ΠΠ, με τεράστια συμβολή στην επιχείρηση Overlord με τη συμμαχική απόβαση στη Νορμανδία.

Το κιτ της Italeri στην 1/48

Το κιτ της Italeri στην 1/48 αποτελεί επανέκδοση του αντίστοιχου της Hasegawa, με νέο κουτί και σήματα, με 4 επιλογές για ισάριθμα αεροπλάνα που πήραν μέρος στην απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944. Σε γενικές γραμμές η λεπτομέρεια είναι καλή, η εφαρμογή όμως απαιτεί προσοχή καθώς η ράχη δίνεται σε ξεχωριστά κομμάτια για να μπορεί να κατασκευαστεί και η πιο πρώιμη έκδοση, δημιουργώντας έτσι προβλήματα εφαρμογής. Οι οδηγίες του κιτ υστερούν κυρίως στον τομέα της βαφής, μιας και αφήνουν πολλά κομμάτια χωρίς να δίνουν κάποιο χρώμα με το οποίο πρέπει να βαφτούν. Οι χαλκομανίες προέρχονται από την κορυφαία στο χώρο Cartograf, είναι εξαιρετικής ποιότητας, και δίνουν και τις χαρακτηριστικές λωρίδες για τα φτερά και την άτρακτο. Στην κατασκευή μας χρησιμοποιήσαμε και το photoetched σετ της Eduard, αφήνοντας όμως στην άκρη κάποια κομμάτια του και χρησιμοποιώντας τα πιο βασικά, κυρίως για το πιλοτήριο.

Κατασκευή

Η κατασκευή ξεκίνησε από το πιλοτήριο όπως στην πλειονότητα των αεροπλάνων. Ο σκελετός και το πάτωμα βάφτηκαν με Aluminum Metalcote της Humbrol, το κάθισμα, η πλάτη πίσω από αυτό, ο πίνακας και τα πλαινά της ατράκτου από τη μέση και πάνω με μαύρο, ενώ το πάτωμα κάτω από το κόκπιτ και τα πλαινά χαμηλά, με το κλασσικό βρετανικό πράσινο.  Στη συνέχεια κολλήσαμε τα 2 τμήματα της ράχης σε κάθε πλευρά της ατράκτου, και στη συνέχεια την κλείσαμε σαν να αποτελούνταν από 2 κομμάτια. Κάποια κενά στο πάνω μέρος έκλεισαν αρχικά με φύλλο πλαστικού και στοκαρίστηκαν κανονικά στη συνέχεια. Η υπόλοιπη κατασκευή δεν επεφύλαξε κάποια έκπληξη, το στοκάρισμα ήταν ελάχιστο στα υπόλοιπα σημεία, και έτσι αφού το μοντέλο ασταρώθηκε με ένα τυχαίο ματ γκρι σμάλτο, ετοιμαστήκαμε για το βάψιμο

Βάψιμο

Πριν το βάψιμο της παραλλαγής ψεάσαμε με λευκό τις περιοχές των λωρίδων αναγνώρισης και τις μασκάραμε αφήνοντας το μαύρο για το τέλος. Για την τρίχρωμη παραλλαγή επιλέχθηκαν οι 3 νέες αποχρώσεις ακρυλικών της Tamiya, που κυκλοφόρησε μαζί με το 32άρι Spitfire της, δηλαδή τα XF-83 Medium Sea Gray  για τις κάτω και  XF-81 Dark Green μαζί με το XF-82 Ocean Gray για τις πάνω επιφάνειες. Η σκληρή διαχωριστική γραμμή των 2 χρωμάτων των επάνω επιφανειών επιτεύχθηκε με μασκάρισμα με συνδιασμό ταινίας και Blue Tac, ενώ έγιναν ξεθωριάσματα σε κάθε χρώμα με ανοιχτότερους τόνους και τη χρήση αερογράφου. Ακολούθως μασκάραμε και βάψαμε τις μαύρες λωρίδες και την αντίστοιχη Sky της ατράκτου, πριν το γυαλιστερό βερνίκι που ετοίμασε τις επιφάνειες για τα σήματα, που εφάρμοσαν άψογα με τη χρήση ελάχιστου βελτιωτικού για καλό και για κακό. Αφού τα σφραγίσαμε με άλλο ένα χέρι βερνίκι, ακολούθησε το καθιερωμένο wash με σκούρο γκρι χρώμα σε όλες τις επιφάνειες που τόνισε την όμορφα χαραγμένη γράμμωση. Έγιναν επίσης διαρροές στο κάτω μέρος χρησιμοποιώντας λάδια ζωγραφικής, chipping στα σημεία που πατάει το πλήρωμα και στα σημεία που υπάρχουν θυρίδες με αλουμίνιο και ένα σφουγγαράκι, και αφού το μοντέλο ψεκάστηκε με ματ βερνίκι, ακολούθησαν οι καπνιές του κινητήρα  με τη χρήση μαύρου και γκρι χρώματος με τον αερογράφο.

Συμπερασματικά πρόκειται για ένα αρκετά καλό κιτ, που με λίγο προσοχή κυρίως στα θέματα εφαρμογής μπορεί να δώσει ένα εξαιρετικό μοντέλο, ιδανικό για όσους δεν έχουν χώρο να φιλοξενήσουν το νέο 24άρι της Arifix!