IAI Kfir C.7, AvantGarde Model Kits (AMK), 1/48

Το Kfir, δηλαδή ‘’μικρό λιοντάρι’’ στα Εβραϊκά  πρωτοπέταξε το 1973 σαν αντικαταστάτης του IAI Nesher, που είχε κατασκευαστεί από την Israel Aircraft Industries σαν αντίγραφο του Mirage IV μετά το εμπάργκο που επέβαλε η Γαλλία στη χώρα και την άρνησή τους να παραδόσουν τα ήδη κατασκευασμένα 50 αεροσκάφη του τύπου. Για κινητήρας επελέγη ο γνωστός J79, λόγω της τεχνογνωσίας από τα Phantom που διέθετε ήδη το Ισραήλ, καθώς επίσης και λόγω της άδειας που δόθηκε από τις ΗΠΑ για την κατασκευή τους. Το Kfir μπήκε σε υπηρεσία το 1975, με το βάπτισμα του πυρός να έρχεται στις 9 Νοεμβρίου 1977, και τη μοναδική καταγεγραμμένη κατάρριψη, ενός Συριακού MiG-21 στις 27 Ιουνίου 1979. Λίγο μετά το 1982 ξεκίνησε η αναβάθμιση στην έκδοση C.7, ενώ στα μέσα της ίδιας δεκαετίας, 20 τροποποιημένα Kfir (F-21) μισθώθηκαν στο Αμερικανικό Ναυτικό και τους Πεζοναύτες για να χρησιμοποιηθούν σε ρόλο Adversary στο πασίγνωστο Top Gun. Το Kfir συνεχίζει σήμερα να υπηρετεί στη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα με τις αεροπορίες του Εκουαδόρ, της Κολομβίας και της Σρι Λάνκα.

Η κατασκευή

Το κιτ της ΑΜΚ έχει παρουσιαστεί διεξοδικά στο αντίστοιχο άρθρο μας (http://www.modellingnews.gr/el/νέα-μοντελισμού/iai-kfir-c2c7-avantgarde-model-kits-amk-148) οπότε στο παρόν θα ασχοληθούμε μόνο με την κατασκευή. Ξεκινήσαμε από το κόκπιτ, που βάφτηκε με το Η308 της Gunze, με τις κονσόλες σε μαύρο χρώμα. Στον πίνακα χρησιμοποιήθηκαν σήματα σε χαλκομανία από παλιότερα κιτ, μιας και τα όργανα δεν είχαν ανάγλυφη λεπτομέρεια. Το κάθισμα αντικαταστάθηκε με ένα ρητινένιο Mk.10 της Aires για καλύτερη εμφάνιση. Οι λεπτομέρειες αναδείχθηκαν με wash και στεγνό πινέλο, ενώ το σκοπευτικό αντικαταστάθηκε με ένα λεπτότερο από διάφανη ζελατίνα. Σειρά είχε το σύστημα προσγείωσης, οι φωλιές του οποίου βάφτηκαν με λευκό χρώμα όπως και τα κύρια σκέλη, ενώ το εσωτερικό των καλυμμάτων, καθώς και το ριναίο σκέλος βάφτηκαν με το γκρι των κάτω επιφανειών, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. Το εσωτερικό της εξαγωγής βάφτηκε με πράσινο χρώμα, ενώ το ακροφύσιο της εταιρείας αν και αρκετά καλό, αντικαταστάθηκε με το αντίστοιχο του F-104 της Hasegawa που διαθέτει εξαιρετική λεπτομέρεια!  Η υπόλοιπη κατασκευή κύλισε αρκετά ομαλά, με ελάχιστη χρήση στόκου, και αφού το μοντέλο ελέγχθηκε διεξοδικά για ατέλειες, μασκαρίστηκαν τα διαφανή κομμάτια με συνδιασμό ταινίας και μασκόλ, και όλο το μοντέλο ασταρώθηκε με αστάρι σε σπρέι της Hycote για να ακολουθήσει το βάψιμο

Βάψιμο

Ξεκινήσαμε με τις κάτω επιφάνειες, που ψεκάστηκαν με το Η308 της Gunze, και δέχτηκε φθορές με ξανοιγμένους τόνους του με το αερογράφο. Αφού μασκαρίστηκε προσεκτικά, ξεκίνησε το βάψιμο στις πάνω επιφάνειες με το Η313 της Gunze. Κατόπιν αυτό μασκαρίστηκε με συνδιασμό Blue Tac και ταινίας μασκαρίσματος, για να ψεκαστεί το πράσινο Η312 της Gunze. Τελευταίο ψεκάστηκε το καφέ Η310 της ίδιας εταιρείας. Όλα τα χρώματα υπέστησαν αρκετά ξανοίγματα με τον αερογράφο, για να αποδωθεί η έντονη φθορά που υφίστανται από τον δυνατό ήλιο του Ισραήλ. Ακολούθησε το γυαλιστερό βερνίκι και η τοποθέτηση των εξαιρετικών χαλκομανιών που εφάρμοσαν τέλεια με ελάχιστη χρήση βελτιωτικού υγρού. Άλλο ένα πέρασμα με γυαλιστερό βερνίκι σφράγισε τα πάντα για να ακολουθήσει το wash που τόνισε την εξαιρετική ομολογουμένως και αρκετά βαθιά γράμμωση. Αυτό έγινε με σκούρο γκρι λάδι στις κάτω επιφάνειες, και raw umber στις πάνω. Το τελικό φινίρισμα δόθηκε με το ματ ακρυλικό βερνίκι της Talens, για να ακολουθήσει η τοποθέτηση των επιμέρους λεπτομερειών, όπως τα οπλικά φορτία που είχαν ετοιμαστεί στο ενδιάμεσο, τα σκέλη του συστήματος προσγείωσης, η καλύπτρα κλπ.

Το τελειωμένο μοντέλο είναι ομολογουμένως πολύ εντυπωσιακό, και με την ασυνήθιστη παραλλαγή του ξεχωρίζει ανάμεσα στα γκρι και ‘’Βιετνάμ’’ μοντέλα της υπόλοιπης συλλογής. Το κιτ είναι εξαιρετικό, και η κατασκευή κυλάει απροβλημάτιστα, καθιστώντας το ιδανικό για καλοκαιρινή ανάπαυλα, όσο και για κάτι πιο...ψαγμένο!