Messerschmitt Βf109E-3, Eduard 1/32
To Messerschmitt Bf109E ήταν το αεροσκάφος της Luftwaffe που σήκωσε το κύριο βάρος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα δύο χρόνια, σχεδόν σε όλα τα Μέτωπα της Ευρώπης. Διέθετε κινητήρα DB601A των 1.100 hp με σύστημα έγχυσης καυσίμου, που επέτρεπε την εύκολη μετάβαση από ευθεία πτήση σε βύθιση χωρίς διακοπές ισχύος, χαρακτηριστικό που δεν διέθεταν τα Spitfire και Hurricane. Είχε μέγιστη ταχύτητα 570 km/h, ενώ με τα 400Ιt καυσίμου μπορούσε να μάχεται για περισσότερο από μία ώρα με μέγιστη ισχύ. Ο οπλισμός του αποτελείτο από τέσσερα πολυβόλα MG 17 και αργότερα από δύο MG-FF των 20mm στην πτέρυγα και δύο MG 17 στο επάνω μέρος του κινητήρα με 500 βλήματα ανά όπλο.
Η κυκλοφορία του κιτ της ΕDUARD λύτρωσε τη μοντελιστική κοινότητα και τους λάτρεις του «Emil», αφού για τριάντα και παραπάνω χρόνια η μόνη επιλογή ήταν το πρωτοποριακό για την εποχή του, αλλά παρωχημένο πλέον κιτ της Hasegawa στην 1/32 κλίμακα. Το κιτ της τσέχικης εταιρίας (με κωδικό 3002) προσφέρει τα πάντα για μια ολοκληρωμένη κατασκευή: Εξαιρετική λεπτομέρεια, σωστό κινητήρα, φωτοχαραγμένα σετ και έτοιμες μάσκες για τις καλύπτρες. Το αεροσκάφος της κατασκευής μας αναπαριστά το Bf109E-3 Yellow 1 του Staffelkapitan Oblt. Gerhard Schopfel της 9/JG 26 κατά την περίοδο της μάχης της Αγγλίας.
Αφού εφοδιαστήκαμε με την καρτέλα σημάτων Νο 32028 της Techmod, ξεκινήσαμε την κατασκευή μας από το πιλοτήριο, όπου δεν δυσκολευτήκαμε αφού το φωτοχαραγμένο interior set που παρέχει το κιτ, δίνει τη δυνατότητα για μια σωστή κατασκευή του εσωτερικού χώρου. Το σύνολο του πιλοτηρίου βάφτηκε με το Η-70 RLM 02 Grau της Gunze (link με το πλήρες φυλλάδιο οδηγιών της Εduard στο τέλος του άρθρου).
Συνεχίσαμε με τον κινητήρα, στον οποίο προσθέσαμε σωληνώσεις από μολυβόσυρμα, κάποιες καλωδιώσεις από σύρμα καλλιτεχνίας, ντίζες και άλλες λεπτομέρειες, πάντα με την βοήθεια φωτογραφιών του πραγματικού DB 601, θέλοντας να φτάσουμε σ’ ένα σωστό αποτέλεσμα. Ο κινητήρας βάφτηκε με το X-1 Black της Τamiya, ενώ το λευκό «Α» πάνω στην κεφαλή του κινητήρα (το οποίο υποδηλώνει κινητήρα του Α’ μπλόκ παραγωγής από το εργοστάσιο του Augsburg), φτιάχτηκε από White decal film και σφραγίστηκε με το Gloss Cote βερνίκι της Humbrol. Ο κινητήρας τοποθετήθηκε στην άτρακτο και έγινε η συναρμολόγηση του αεροσκάφους χωρίς προβλήματα εφαρμογής.
Βάψιμο & σήματα
Το αεροσκάφος έφερε την κλασσική Splinter παραλλαγή RLM71/02/65, με προσθήκη κίτρινων επιφανειών στα ακροπτερύγια, καλύμματα του κινητήρα, πηδάλιο διεύθυνσης με RLM 04 Gelb, που βάφτηκαν με τη βοήθεια χαρτοταινίας. Ψεκάσαμε πρώτα χρησιμοποιώντας το Humbrol Νο 1 σαν αστάρι, ώστε να βάψουμε αργότερα την παραλλαγή με Lifecolor χρώματα και τους εξής κωδικούς: UA 052 RLM71, UA 061 RLM 65, UA 071 RLM 02, ενώ για το κίτρινο χρησιμοποιήσαμε το UA 140 RLM 04. Τα σκέλη προσγείωσης και οι φωλέες των σκελών βάφτηκαν με το Η-70 RLM 02 της Gunze, ενώ τα όμορφα ελαστικά του κιτ με το XF-63 Grey της Tamiya. Η χαρακτηριστική τριγωνική σημαία πάνω στην αντένα της ατράκτου, κατασκευάστηκε από φύλλο πλαστικού και βάφτηκε κίτρινη. Από πολύ ψιλή πετονιά ψαρέματος έγινε το συρματόσχοινο της κεραίας, ενώ προστέθηκαν ασφάλειες κόκκινου χρώματος στους τροχούς. Έγιναν «φωτίσματα» με ξανοιγμένο χρώμα και αερογράφο σε όλα σχεδόν τα πάνελ, ενώ οι καπνιές των εξατμίσεων έγιναν με σκόνη αγιογραφίας. Οι χαλκομανίες της Techmod εφάρμοσαν καταπληκτικά και σφραγίστηκαν με το H20 Flat Clear βερνίκι της Gunze, ενώ έγινε wash με το Raw Umber της Winsor Newton. Tέλος το αεροσκάφος σκονίστηκε με pigments (σκόνες) της MIG (Europian Dust και Desert Dust), αφού το συγκεκριμένο αεροσκάφος επιχειρούσε από χωμάτινο αεροδιάδρομο.
