Είστε εδώ

Supermarine Walrus Mk I (Air Sea Rescue), Special Hobby 1/48 (SH48163)

Eίναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ο άνθρωπος που δημιούργησε το Spitfire σχεδίασε, την ίδια εποχή, ένα διπλάνο αμφίβιο: το Walrus (και το επίσης διπλάνο υδροπλάνο Stranraer). Kαι όμως, τα τρία αυτά αεροσκάφη φέρουν την υπογραφή του Reginald J. Μitchell, αρχισχεδιαστή, τεχνικού διευθυντή και επικεφαλής του μηχανολογικού τμήματος της εταιρίας Supermarine. Άλλωστε ο αρχικός σκοπός ίδρυσης της ομώνυμης αεροπορικής βιομηχανίας το 1913 ήταν να κατασκευάζει ναυτικά αεροσκάφη, που την εποχή εκείνη σήμαινε σχεδόν αποκλειστικά υδροπλάνα ή αμφίβια. H εταιρία έγινε διάσημη κερδίζοντας τρία συνεχόμενα βραβεία των, ανά διετία διεξαγόμενων, αεροπορικών αγώνων ταχύτητας «Schneider Trophy» (1927, 1929 και 1931).

Το Walrus (θαλάσσιος ίππος) ήταν το πρώτο βρετανικής κατασκευής στρατιωτικό αεροσκάφος- αμφίβιο που διέθετε μαζί με τους πλωτήρες ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης και εντελώς κλειστό κόκπιτ. Το ανασυρόμενο σύστημα βρήκε στο Walrus μια από τις πρώτες του επιχειρησιακές εφαρμογές σε στρατιωτικό αεροσκάφος. Αντί να βάζουν και να βγάζουν τα βοηθητικά τρέϊλερ και τα αφαιρούμενα σκέλη, οι τεχνικοί της Supermarine σκέφτηκαν το πιο απλό κινούμενο σύστημα προσγείωσης που έχει δημιουργηθεί ποτέ: Το κάθε σκέλος σχήματος “V” (που στηρίζεται σε δύο σημεία στα πλευρά της ατράκτου) ανεβαίνει σαν μοχλός με υδραυλική κίνηση προς τα επάνω και ο κύριος τροχός εφαρμόζει σε μια φωλιά στην πτέρυγα, αφήνοντας το σκέλος εκτεθειμένο σε λοξή θέση, μακρυά από το ρεύμα του νερού. Ετσι το υδροπλάνο έγινε πραγματικό αμφίβιο και μπορούσε να επιχειρεί εξίσου από τη θάλασσα, να αποπροσγειώνεται όποτε χρειαζόταν στη στεριά ή να ανεβαίνει και να κατεβαίνει από αυτή στο υγρό στοιχείο από μια φυσική επικλινή ακτή ή από μια τεχνητή ράμπα που διέθεταν όλες οι παράκτιες βάσεις της RAF και του Royal Navy.

Tο Walrus ήταν μια μικρή έκπληξη με τον «ανάποδα» τοποθετημένο κινητήρα και την ωστική τετράφυλλη έλικα. Ηταν πιο πετυχημένο και μακροβιότερο από το Stranraer, λόγω του μικρού και βολικού του μεγέθους αλλά και του εξαιρετικά χαμηλού κόστους και της ευκολίας κατασκευής και συντήρησης.

Το πρωτότυπο πέταξε ως Seagull V για πρώτη φορά στις 21 Ιουνίου 1933 στη ναυτική βάση του Southampton. Εικοσι τέσσερα από αυτά πουλήθηκαν στους Αυστραλούς. Το Υπουργείο Αεροπορίας της Μεγάλης Βρετανίας αρχικά αδιαφόρησε όταν έδειξαν για πρώτη φορά το νέο αμφίβιο στον τεχνικό διευθυντή του Υπουργού. «Πολύ ενδιαφέρον, αλλά φυσικά δεν χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο» δήλωσε στενοκέφαλα, με συνηθισμένο για εκείνη την περίοδο τρόπο, εκφράζοντας μια νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία πολλοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αδυνατούσαν να αντιληφθούν την εξέλιξη της τεχνολογίας και τις προδιαγραφές μιας εντελώς νέας γενιάς υδροπλάνων που διέφεραν από τα συνηθισμένα, έχοντας πολύ καλύτερες επιδόσεις και ικανότητες σε σχέση με τις παλιές αργές «αεράκατους».

Παρατηρώντας όμως τις πολύ καλές επιδόσεις του αμφίβιου αεροσκάφους, οι Βρετανοί υπεύθυνοι άλλαξαν γνώμη και παρήγγειλαν τα πρώτα Walrus το 1935 με σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως εξοπλισμός των θωρηκτών και καταδρομικών του Royal Navy με χρήση καταπέλτη ή γερανού (ανάλογα με την ένταση του κυματισμού ή την ανάγκη άμεσης απονήωσης). Η αποστολή τους (να εντοπίζουν και να αναγνωρίζουν γερμανικά πλοία) αποδείχθηκε εξαιρετικά επικίνδυνη καθώς συχνά έπεφταν θύματα των Ju88 & Bf109 της Luftwaffe, ειδικά σε κλειστές θάλασσες όπως η Μεσόγειος όπου η κυριαρχία της γερμανικής αεροπορίας ήταν για μεγάλο διάστημα συντριπτική.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το Walrus εξελίχθηκε στο πιο πολυάριθμο βρετανικής κατασκευής υδροπλάνο-αμφίβιο, με συνολικά 750 αεροσκάφη, ισοφαρίζοντας σχεδόν την παραγωγή του Short Sunderland!

Ο ρόλος στον οποίο πραγματικά διέπρεψε ήταν αυτός της έρευνας και διάσωσης, ειδικά πιλότων της RAF και του Royal Navy – Fleet Air Arm (Αεροπορίας Ναυτικού).

Ειδικά μετά το 1943, με την εκτεταμένη χρήση του ραντάρ, ο ρόλος του ως συνοδεία των πλοίων μειώθηκε και αυξήθηκε η χρήση του από βάσεις ξηράς, όπου αξιοποιούσε τέλεια τις αμφίβιες δυνατότητές του.

Το κιτ της Special Hobby σε κλίμακα 1/48

Για όσους θα ήθελαν να φτιάξουν Walrus υπό κλίμακα οι επιλογές στην 1/48 ήταν μέχρι πρόσφατα το κιτ της Classic Airframes (CA) που πρωτοκυκλοφόρησε το 2001 (και σε δεύτερη βελτιωμένη έκδοση το 2005). Η εταιρία όμως έχει αναστείλει τη λειτουργία της (πρακτικά έκλεισε) από το 2009. Ετσι το πολύ καλό αυτό κιτ έχει γίνει εξαιρετικά σπάνιο. Την κατάσταση έσπευσε να σώσει η Special Hobby, η οποία το 2015, χρησιμοποιώντας σαν βάση τα καλούπια της CA (με την οποία συνεργαζόταν εξαρχής) κυκλοφόρησε το κιτ σε τέσσερα εξώφυλλα (με διαφορετικές χαλκομανίες). Και αυτή τη φορά τα κιτ είναι Limited Edition (500 κομμάτια το καθένα), όπως το αρχικό κιτ (της CA) ήταν επίσης περιορισμένης κυκλοφορίας.

Ωστόσο η Special Hobby φρόντισε να βελτιώσει τα πάντα και να προσθέσει εξτρά λεπτομέρεια.

Οι τέσσερις εκδόσεις είναι: “Air Sea Rescue”, “Battleship Eyes”, “Early Warriors” και “Post War Foreign Service”. Για το 2017 έχει ανακοινωθεί και μια πέμπτη έκδοση με τίτλο “RAAF & Pacific Fleet”. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι στα σήματα κυρίως.

Από αυτά μπορέσαμε να δούμε από κοντά το πρώτο. Σε ένα πολύ καλαίσθητο και ανθεκτικό κουτί περιέχονται 65 κομμάτια σε γκρί πλαστικό, 4 κομμάτια σε διαφανές πλαστικό, 65 κομμάτια σε γκρί χρώματος ρητίνη, 3 σε διαφανή ρητίνη, ένα μεταλλικό φύλλο με πολλές δεκάδες photo-etched (PE) parts, δύο καρτέλες σημάτων και ένα 12σέλιδο έγχρωμο φυλλάδιο οδηγιών. Συνολικά πάνω από 230 κομμάτια αν συμπεριλάβουμε και τα PE.

Η γράμμωση είναι πολύ φίνα χαραγμένη στην άτρακτο και στις πτέρυγες, ενώ οι τελευταίες φέρουν και το χαρακτηριστικό ανάφλυφο κυματισμό της υφασμάτινης επικάλυψης πάνω από τους νομείς του μεταλλικού & ξύλινου σκελετού. Υφασμάτινη επικάλυψη υπάρχει επίσης σε όλες τις επιφάνειες ελέγχου (προσοχή λοιπόν στις μεταλλικές φθορές μετά το βάψιμο του μοντέλου). To rudder δίνεται σε χωριστό κομμάτι ώστε να μπορεί να κολληθεί με κλίση. Για τις υπόλοιπες επιφάνειες ελέγχου θα χρειαστεί όμως επέμβαση με τον κόφτη, αν είναι επιθυμητή η τοποθέτησή τους σε διαφορετικές θέσεις. To Walrus διέθετε αναδιπλούμενες προς τα πίσω πτέρυγες και η διάταξη της Special Hobby καθιστά πανεύκολη υπόθεση την επιλογή αυτή για το μοντελιστή. Συνιστάται πάντως η ενίσχυση της ένωσης πτέρυγας – ατράκτου με γλωσίδα από χοντρό πλαστικάρντ ή αλουμινένιο σωλήνα, καθώς το κιτ δεν προσφέρει βοήθεια στα αντίστοιχα τέσσερα σημεία.

Με τα κομμάτια ρητίνης φτιάχνεται ουσιαστικά ολόκληρο το εσωτερικό (τοιχώματα) της ατράκτου, συμπεριλαμβανομένου του κόκπιτ. Για το τελευταίο δίνονται δύο εξαιρετικά ρητινένια καθίσματα (πιλότου & ναυτίλου), με ζώνες σε photo-etched. Eπίσης περιέχονται: χειριστήριο σε δύο κομμάτια, ασύρματος, τραπέζι ναυτίλου, ανάγλυφα όργανα, σταθερός και φορητός εξοπλισμός/εργαλεία στα τοιχώματα του εσωτερικού της ατράκτου. Η καλύπτρα είναι διαυγέστατη με εμφανώς υπερυψωμένο σκελετό που θα βοηθήσει στο μασκάρισμά της αλλά και στο κόψιμο των παραθύρων του πιλότου - αν κάποιος θελήσει να τα δείξει ανοικτά.

Ο κινητήρας Bristol «Πήγασος» δίνεται ρητινένιος, με εκπληκτική ανάγλυφη λεπτομέρεια αποτυπωμένη στους κυλίνδρους, ενώ το φυλλάδιο οδηγιών δείχνει την ιδιαίτερη γωνία κλίσης, δύο έως τριών μοιρών (όχι πέντε όπως γράφει), που πρέπει να κολληθεί το ατρακτίδιό του ως προς τον διαμήκη άξονα, προκειμένου να αντισταθμιστεί η εκτροπή που έδινε η ωστική έλικα στο πηδάλιο διεύθυνσης της ουράς (rudder). Το φυλλάδιο είναι επίσης πολύ σχολαστικό στο να μας δίνει τη σωστή δίεδρο των πτερύγων, καθώς και επιμέρους διαγράμματα σωστής τοποθέτησης των συρματόσχοινων, χωριστά για πτέρυγες, ουραίο, περιοχή κινητήρα, πλωτήρων, αντεννών και σκελών συστήματος προσγείωσης.

Η καρτέλα με τα photo-etched είναι που κάνει τη διαφορά, καθώς εκτός από ζώνες πρόσδεσης περιέχει δεκάδες άλλες λεπτομέρειες, όπως μοχλούς-συρματόσχοινα ελέγχου πηδαλίων, μικρές αντέννες, κεραίες, γάντζους πρόσδεσης/αγκύρωσης, σκόπευτρα και καλύμματα για τα πολυβόλα, σκαλοπάτια πρόσβασης στα στυλίδια του κινητήρα, χειρολαβές, κλπ.

Οι δύο θυρίδες με τα αμυντικά πολυβόλα Vickers K μπορούν να κολληθούν κλειστές ή ανοικτές με ιδιαίτερα καλή λεπτομέρεια στη δεύτερη επιλογή.

Aν κάτι λείπει είναι ο προβολέας προσγείωσης. Ο τελευταίος ήταν κάτι σαν εξτρά στο Walrus, αφού αρχικά ήταν μικρός, πτυσσόμενος μέσα από το εθνόσημο της κάτω δεξιάς πτέρυγας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται μεγάλος, μέσα σε διαφανές αεροδυναμικό κάλυμμα, στο χείλος προσβολής της κάτω αριστερής πτέρυγας, μονός ή και διπλός (ιδιαίτερα στα αεροσκάφη πάνω στα θωρηκτά). Ωστόσο δίνονται όλα τα φώτα πλεύσης στα ακροπτερύγια και στο rudder (σε διαφανή ρητίνη).

Η καρτέλα χαλκομανιών περιέχει δύο σετ σημάτων για δύο αεροσκάφη με βάση στο Pomigliano και στο Νettuno της Ιταλίας το 1944. Το καμουφλάζ είναι κοινό και στα δύο: Dark Slate Grey (γκριζοπράσινο) και Extra Dark Sea Grey (σκούρο γκρί) στις άνω επιφάνειες και Sky Grey στις κάτω. Το δεύτερο αεροσκάφος (με κωδικό Χ9506 της 293 Μοίρας της RAF) έχει μια ιδιομορφία, καθώς το κάτω και πίσω μέρος της ατράκτου ήταν βαμμένο κατ’ εξαίρεση όπως οι επάνω επιφάνειες, ενώ στο πλάϊ της ατράκτου υπήρχαν γκριζοπράσινα περίεργα μπαλώματα. Επίσης το συγκεκριμένο αεροσκάφος είχε μια ιστορία διάσωσης-ρεκόρ 23 ναυαγών-πληρωμάτων από τη θάλασσα.

Για τα χρώματα του καμουφλάζ αλλά και του εσωτερικού δίνονται ακριβείς οδηγίες με ονομασίες και κωδικούς από τη σειρά ακρυλικών της Gunze/Mr.Hobby.

Το κιτ του Walrus της Special Ηοbby συνιστάται ιδιαιτέρως για έμπειρους μοντελιστές, πρωτίστως επειδή είναι διπλάνο και λιγότερο για λόγους πολυπλοκότητας ή επειδή είναι limited. Ωστόσο αν επιδειχθεί η δέουσα προσοχή μπορεί άνετα να φτιαχτεί και με βασικότατες γνώσεις.

Διαθέτει εξαιρετική λεπτομέρεια και με λίγη προσεκτική εργασία θα καταλήξει σε ένα ρεαλιστικότατο και εντυπωσιακό μοντέλο. Με αρκετά φτιαγμένα Walrus στο διαδίκτυο και στα περιοδικά, καθώς και με πολλές πληροφορίες του πραγματικού διαθέσιμες, ο μοντελιστής έχει στη διάθεσή του αρκετό υλικό, συν το γεγονός ότι πολλές εταιρίες ετοιμάζουν νέα σήματα και βελτιωτικά.

Αφορμή το ήδη γνωστό στις νέες κυκλοφορίες 1/48 του 2017, δηλαδή το new tool κιτ της Airfix, το οποίο αναμένεται στην Ελλάδα το φθινόπωρο. Πλην όμως δεν θα περιέχει βελτιωτικά ρητίνης, ούτε photo-etched parts που είναι και το πλεονέκτημα της Special Hobby, ενώ η τιμή του θα είναι περίπου στα ίδια επίπεδα.

Για τους φίλους των διοραμάτων το Walrus, σαν αμφίβιο, προσφέρει αρκετές ιδέες για σκηνικές αναπαραστάσεις: Mέσα στο νερό, κρεμασμένο από το γερανό του πλοίου, έτοιμο να εκτοξευτεί από πλευρικό καταπέλτη θωρηκτού/καταδρομικού ή ακόμα να ρυμουλκείται στην ξηρά από…ασιατικό ελέφαντα! (φωτό στο τέλος του gallery).

Το γεγονός ότι το κιτ είναι Limited Edition προσθέτει επιπλέον ενδιαφέρον (και για το συλλέκτη) και δεδομένων των λεπτομερέστατων κομματιών ρητίνης & photo-etched που περιέχει καθιστά την τιμή του ρεαλιστική και δελεαστική, εφόσον δεν χρειάζεται η αγορά εξτρά βελτιωτικών. Συνιστάται ανεπιφύλακτα!

Δείτε όλο το φυλλάδιο οδηγιών εδώ:

https://www.specialhobby.eu/out/media/100-SH48163.pdf

Στην ελληνική αγορά θα το βρείτε εδώ:

http://www.fasmamodels.gr/index.php?main_page=product_info&products_id=15256

Kαι από το website της εταιρίας εδώ:

https://www.specialhobby.eu/en/1/1/walrus-mk-i-air-sea-rescue.html?cur=2&listtype=search&searchparam=Walrus

Χρήσιμα Links:

http://www.hyperscale.com/2016/reviews/kits/sh48163reviewbf_1.htm

http://www.largescaleplanes.com/walkaround/wk.php?wid=2

https://www.youtube.com/watch?v=4-2UAXblTUE

Προτεινόμενη βιβλιογραφία:

Warpaint No.39, Supermarine Walrus, Guideline Publications