Nakajima Ki-84 Hayate, Hasegawa 1/48

Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48
Κλίμακα: 
Εταιρία: 
Φωτογραφίες: 

Το Ki-43 Hayate στην αρχή του B' Π.Π. ήταν μια θαυμάσια κατασκευή που διέθετε πολύ μεγάλη ευελιξία στην μάχη και παρά τον ελαφρύ οπλισμό του ήταν ένας υπολογίσιμος αντίπαλος. Με την έλευση πιο σύγχρονων μαχητικών από την πλευρά των σύμμαχων όμως αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα. Η ανάπτυξη του Κi-84 που θα το αντικαθιστούσε ξεκίνησε στις αρχές του 1942, σχεδόν αμέσως μετά την επίθεση στο Pearl Harbor. Στόχος του προγράμματος υπήρξε η παρουσίαση του αντικαταστάτη του Κi-43 Hayate, το οποίο με την σειρά του είχε αντικαταστήσει το Κi-27. Το Αεροπορικό Αρχηγείο του Ιαπωνικού Στρατού αναζητούσε ένα αεροσκάφος ανώτερο από όλα τα μαχητικά που βρίσκονταν υπό εξέλιξη στις συμμαχικές χώρες, με μεγάλη εμβέλεια και ικανότητα εκτέλεσης πολλαπλών αποστολών.

Οι προδιαγραφές μιλούσαν για μια κατασκευή η οποία θα συνδύαζε την ευελιξία του Κi-43 με τον βαθμό ανόδου και την ταχύτη­τα του Κi-44 με θωράκιση, βαρύ οπλισμό και αυτοσφραγιζόμενες δεξαμενές καυσίμου. Η μέγι­στη ταχύτητα είχε οριστεί στα 640-680 χιλ./ώρα. Το αεροπλάνο θα έπρεπε να έχει ικανότητα πτήσης σε απόσταση 400 χιλ. από τη βάση και για περισσότερο από 90 λε­πτά. Η πτερυγική φόρτιση δεν θα έπρεπε να υ­περβαίνει τα 170 κιλά/μέτρο2. Για την προώθηση θα χρησιμοποιείτο ο 18-κύλινδρος αστε­ροειδής κινητήρας ΝΚ9Α Homare. Ο οπλισμός αποτελείτο από δύο πολυβόλα Ηο-103 των 12,7 mm. και δύο πυροβόλα Ηο-5 των 20 mm. Οι Ιάπωνες παρακολουθούσαν με προ­σοχή τα διδάγματα από τις επιχειρήσεις στην Ευρώπη, όπου είχε ήδη αναγνωριστεί η αξία των πυροβόλωνυ των 20 mm. Πρωτοπόροι στη χρησι­μοποίηση τέτοιων όπλων ήταν οι Γερμανοί και ακολούθησαν οι Βρετανοί. Τη σχεδίαση του νέου μαχητικού ανέλαβε ο Γιασούμι Κογιάμα.Το πρόγραμμα είχε υψηλή προτεραιότητα.

Το πρώτο πρωτότυπο ήταν έτοιμο στα τέλη Μαρτίου 1943. Πέ­ταξε τον επόμενο μήνα υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας από το αεροδρόμιο του Ojima. Τον Ιούνιο ολοκληρώθηκε και το δεύτερο πρω­τότυπο. Το αεροσκάφος ήταν χαμηλοπτέρυγο, ολομεταλλικό και ακολουθούσε την πρακτική της κατασκευής της πτέρυγας ως ενιαίου τμήματος με το κε­ντρικό τμήμα της ατράκτου, για μείωση του βά­ρους και υψηλότερη αντοχή. Η πτέρυγα διέθετε επικάλυψη από ελαφρά κράματα αλουμινίου. Τα πηδάλια κλίσης είχαν υφασμάτινη επικάλυψη και τα υδραυλικά κινού­μενα πτερύγια καμπυλότητας, ήταν  τύπου Fowler (αρκετά προχωρημένη και πολύ αποδοτική σχεδίαση για εκείνη την περίοδο). Το αεροσκάφος μετέφερε 697 λίτρα καυσίμου σε μια δεξαμενή πίσω από τον κινητήρα, δύο των 173 λίτρων στο κεντρικό τμήμα της πτέρυγας και δύο των 67 λίτρων στο χείλος προσβολής της πτέ­ρυγας. Πίσω από το πιλοτήριο υπήρχε μια δεξα­μενή νερού-μεθανόλης των 160 λίτρων. Τα πρώτα πρωτότυπα χρησιμοποιούσαν τον κινητήρα Η3-45-11, που απέδιδε 1.800 hp κατά την απογείωση. Αυτός κινούσε μια τετράφυλλη έλικα μεταβλητού βήματος με μεταλλικά πτερύγια. Η αναχορηγία των πολυβόλων στο ή­ταν 350 β.α.ο. και των πυροβόλων 150 β.α.ο. Σε δύο πτερυγικούς φορείς μπορούσαν να μεταφερ­θούν δύο βόμβες βάρους ως 250 κιλών ή δύο δεξα­μενές καυσίμου των 200 λίτρων. Έμφαση είχε δοθεί στην προστασία του πιλότου, αφού από τις πρώτες επιχειρήσεις στον Ειρηνικό είχε φανεί η αναγκαι­ότητα της. Για τον σκοπό αυτό το εμπρόσθιο τμήμα του αλεξήνεμου διέθετε κρύσταλ­λο πάχους 65 mm. Για την προστασία του κεφαλιού του πιλότου τοποθετήθηκε μεταλλική πλάκα θωράκισης πάχους 13 mm.

Οι πρώτες αναφορές των δοκιμαστών πιλό­των στη βάση Tachikawa υπήρξαν ενθουσιώδεις. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών ένας από αυτούς έφθασε τα 634 χιλ./ώρα  στα 6.645 μέτρα, η δε ευελιξία του αεροσκάφους ήταν πολύ καλή καθώς και ο βαθμός ανόδου. Αντιθέτως με τον κινητήρα Homare, αντιμετώπιζαν προβλήματα αφού παρουσίαζε ανεξήγητες διακοπές και πτώ­σεις στην απόδοση της ισχύος. Οι πρώ­τοι τέτοιοι κινητήρες είχαν αρχίσει επίγειες δο­κιμές τον Μάιο του 1942, αλλά η ανάπτυξή τους υπήρξε χρονοβόρα και μόλις προς τα τέλη του 1943 ξεκίνησε η παραγωγή τους στις εγκατα­στάσεις της Nakajima στο Musassi. Σημα­ντικό πρόβλημα παρουσίασε το υδραυλικό σύ­στημα, το οποίο ήταν αναξιόπιστο και αδύναμο. Η Ιαπωνική Αεροπορία Στρατού αναζητούσε επειγόντως ένα αεροσκάφος που θα αντιμετώπι­ζε τη νέα γενιά συμμαχικών αεροσκαφών, αφού οι υπάρχοντες τύποι είχαν ξεπεραστεί.

Μέσα στο 1944 η Αεροπορία Στρατού πα­ρήγγειλε 2.500 Hayate από τα εργο­στάσια της Nakajima. Το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής πα­ραδόθηκε τον Απρίλιο του 1944. Η απλότητα της παραγωγής ε­πέτρεψε την προώθηση του σε μεγάλη κλίμακα, αφού διέθετε πολύ λιγότερα εξαρτήματα από το Κi-43. Υπήρχαν σοβαρά προβλήματα με την διαθεσιμότητα των κινητήρων, αλλά και εξαρτημάτων από πού προέρχονταν από μικρότερους υποκατασκευαστές. Τα επιχειρησιακά αεροσκάφη αντιμετώπιζαν προβλήματα με το υδραυλικό σύστημα, το αναξιόπι­στο σύστημα πέδησης και η χαμηλής ποιότητας κατεργασία των κύριων σκελών τα οποία υπήρξαν υπεύθυνα για την καταστροφή αρκετών αεροσκαφών κατά την φάση της προ­σγείωσης. Τον Δεκέμβριο του 1944 ο ρυθ­μός παραγωγής έφθασε τα 373 αεροσκάφη. Λόγω έλλειψης των πολυτίμων μετάλλων με τα οποία κατασκευαζόταν το αεροσκάφος, δόθηκε η εντολή επα­νασχεδίασης του σκελετού του Κi-84 με βάση το ξύλο ώστε η παραγωγή του να απασχολεί εργα­τικό προσωπικό χωρίς ιδιαίτερα προσόντα. Την ανάπτυξη της νέας έκδοσης ανέλαβε η Tachikawa σε συνδυασμό με το ερευνητικό κέ­ντρο του Ιαπωνικού στρατού και το πρώτο αεροσκάφος πέταξε τον Ιούλιο του 1945. Στις αρχές του Ιουνίου 1945 το Αεροπορικό Αρχη­γείο των Ιαπώνων πραγματοποίησε μια συνά­ντηση με σκοπό την  ανάπτυξη νέων εκδόσεων που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τα Β-29. Αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη των εκδόσεων Κi-84Ν, Κi-84Β και Κί-84Ρ. Το τέλος του πολέμου όμως τα πρόλαβε πριν αυτά πετάξουν.

Κατασκευή του κιτ της Hasegawa στην 1/48

Το κιτ της Hesegawa είναι σχετικά παλαιό και αποτελείται από 90 κομμάτια σε γκρι πλαστικό και έχει χαραγμένη λεπτή.  Το σύστημα προσγείωσης είναι επαρκές για την κλίμακα. Καλύτερη είναι η κατάσταση στο κόκπιτ το οποίο περιέχει 21 κομμάτια. Η καλύπτρα είναι λεπτή σε πάχος, με καλή διαφάνεια διαφάνεια και αποτελείται από τρία κομμάτια. Ο κινητήρας έχει καλή λεπτομέρεια, αλλά δίνεται μόνο η μπροστά σειρά κυλίνδρων με τα γνωστά μείον αν θέλουμε να παρουσιάσουμε ανοιχτό κάποιο κάλυμά του. Η κατασκευή του κιτ έγινε σύμφωνα με το απλό σχέδιο και ακολούθησε τον κλασσικό δρόμο χωρίς ιδιαίτερες αποκλίσεις. Το κόκπιτ συναρμολογήθηκε χωρίς ιδιαίτερες βελτιώσεις και δόθηκε προσοχή περισσότερο στο βάψιμο και την παλαίωσή του.  Μία παλιά φωτογραφία από το εξαίρετο αλλά και σπάνιο βιβλίο ΄΄Japanese Aircraft Interiors ΄40 - ΄45΄΄, δείχνει ότι στο χώρο αυτό κυριαρχούσαν διάφορα πράσινα σκούρων τόνων. Ο πίνακας οργάνων βάφτηκε μαύρος. Με άσπρο λάδι ζωγραφικής στο οποίο αναμίχθηκε λίγο μαύρο,  ΄΄φωτίστηκαν΄΄ με την μέθοδο του στεγνού πινέλου, οι ακμές των επιφανειών και του πίνακα οργάνων. Με λίγο  aluminum έγιναν φθορές στις περιοχές με μεγάλη χρήση. Τέλος, τοποθετήθηκε  το σκοπευτικό  και ζελατίνα, ανέλαβε τον ρόλο του κρυστάλλου. Τα λιγοστά κομμάτια του κινητήρα κολλήθηκαν μεταξύ τους και βάφτηκαν με διάφορου μεταλλικούς τόνους. Η μόνη ουσιαστικά βελτίωση που έγινε, ήταν να τοποθετηθούν τα καλώδια παροχής ρεύματος στα μπουζί, αφού μετά την τοποθέτηση του καλύμματός του, δεν φαίνονται και πολλά πράγματα.

Τα μεγάλα κομμάτια του μοντέλου παρουσιάζουν άψογη εφαρμογή, κάνοντας την χρήση στόκου σχεδόν περιττή. Στην αριστερή πτέρυγα ο προβολέας είναι κενός εσωτερικά και  κατασκευάστηκε το κάτοπτρο από πλαστικό με την βοήθεια του ταχυτροχού και το διαφανές του κιτ αντικαταστάθηκε από ζελατίνα. Τα πτερύγια της έλικας πέρασαν από πρόγραμμα αδυνατίσματος. Η καλύπτρα τοποθετήθηκε πρόχειρα σε κλειστή θέση αφού πρώτα μασκαρίστηκε με maskall της Gunze μαζί με το αλεξήνεμο και το πίσω σταθερό τμήμα. Κολλώντας τα κύρια σκέλη και φράσσοντας τα ανοίγματα του μοντέλου που δεν έπρεπε να βαφτούν με βρεγμένη χαρτοπετσέτα και maskall Humbrol, το μοντέλο ήταν πλέον έτοιμο να αποκτήσει χρώμα.

Βάψιμο

Αρχικά καθαρίστηκαν όλες οι επιφάνειες του μοντέλου με καθαρό οινόπνευμα για να απομακρυνθούν οι λεκέδες και οι δακτυλιές. Πρώτο χρώμα ψεκάστηκε το gloss black 21 της Humbrol σαν βάση και αφέθηκε να στεγνώσει καλά για περισσότερο από 48 ώρες. Κατόπιν ψεκάστηκε το  Japanese army gray Χ352 της Xtracolor σε όλα τα πηδάλια. Με αλουμίνιο Alclad βάφτηκαν όλες οι επιφάνειες του μοντέλου, αφού πρώτα μασκαρίστηκε η αντιθαμβωτική περιοχή μπροστά από το κόκπιτ. Σε σύντομο χρονικό διάστημα μασκαρίστηκαν κάποια πάνελ με post it και ψεκάστηκαν διαφορετικοί τόνοι αλουμινίου για περισσότερο ρεαλισμό.  Με αραιωμένο λάδι ζωγραφικής σε γκρι σκούρα απόχρωση περάστηκαν οι γραμμώσεις και έγιναν τα λερώματα στις επιφάνειες του μοντέλου. Τα σήματα αποδείχτηκε ότι είχαν πολύ καλή ποιότητα και τοποθετήθηκαν απευθείας στο Alclad ελάχιστο Setter της Gunze. Τα σήματα ακολούθως σφραγίστηκαν με δύο λεπτά στρώματα διαφανούς gloss βερνικιού της Xtracolor. Το μοντέλο ολοκληρώθηκε κολλώντας τους τροχούς, τις κεραίες του ασύρματου που κατασκευάστηκαν από ζεσταμένο - τεντωμένο πλαστικό, ενώ τα φώτα ναυτιλίας στις πτέρυγες  βάφτηκαν με τα ανάλογα χρώματα.

Επίλογος

Εύκολη και απολαυστική ήταν η κατασκευή  του Ki 84, το οποίο συστήνεται και σε αρχάριους στην κλίμακα μοντελιστές. Η καλή εφαρμογή είναι σήμα κατατεθέν στα περισσότερα κιτ της εταιρείας και δεν αποτέλεσε εξαίρεση και εδώ. 

Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48Ki-84 Hayate Hasegawa 1/48