Μesserschmitt Bf109F-2/4 “Yellow 14 – Marseille”, Italeri 1/72

Ο Hans-Joachim Marseille ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Γερμανούς Άσσους που ανέδειξε ο Δεύτερος Παγκόσμιος  πόλεμος. Με 158 καταρρίψεις στο ενεργητικό του (όλες -εκτός από επτά - σημειώθηκαν στο Μέτωπο της Βόρειας Αφρικής) θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους πιλότους καταδιωκτικών, ενώ σε μία μόλις μέρα (1.9.1942) κατάφερε να σημειώσει 17 από αυτές (σε τρείς εξόδους από τις 8:26 μέχρι τις 17:53). Κανένας άλλος Γερμανός άσσος δεν πέτυχε περισσότερες καταρρίψεις εναντίον βρετανικών και αμερικανικών αεροσκαφών (όλοι πάνω από τις 158 είχαν ένα μίγμα ρωσικών/δυτικών).

Πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 1942, σε ηλικία 22 ετών, μετά από βλάβη που υπέστη το αεροσκάφος του, επιστρέφοντας από μια αποστολή. Ηταν ένα ολοκαίνουργιο Bf109G-2/Tropical με κινητήρα DB605 που είχε προβλήματα αξιοπιστίας το 1942. Ο Marseille δεν το ήθελε και προτιμούσε το δοκιμασμένο F. Σαν από ειρωνία της τύχης το συγκεκριμένο G-2 πετούσε την πρώτη (και τελευταία) του αποστολή, ενώ την προηγούμενη μέρα ο Rommel είχε τηλεφωνήσει στον Marseille προσκαλώντας τον να τον συνοδεύσει στο Βερολίνο για λίγες μέρες, κάτι που ο δεύτερος αρνήθηκε λέγοντας ότι είχε μόλις επιστρέψει από άδεια και η Μοίρα του τον χρειαζόταν. Το αεροσκάφος παρουσίασε διαρροή λαδιού, με αποπνικτικούς καπνούς να μπαίνουν στο κόκπιτ. Οι καπνοί τον εμπόδισαν να αντιληφθεί πως το Bf109 - σε ανάστροφη θέση κατά πάγια τακτική εγκατάλειψης - βύθιζε με υπερβολική γωνία και ταχύτητα. Καθώς εγκατέλειπε χτύπησε στο κάθετο σταθερό και χάνοντας τις αισθήσεις του δεν πρόλαβε να τραβήξει το μοχλό του αλεξιπτώτου. H καριέρα του Marseille παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς ο Γερμανός δεν ήταν καθόλου πειθαρχημένος και είχε πολλές διοικητικές ποινές. Όμως στο Μέτωπο της Β. Αφρικής ανάπτυξε μια προσωπική και εντελώς ξεχωριστή μέθοδο επίθεσης που του επέτρεπε να επικρατεί ανάμεσα σε σημαντικά πολυαριθμότερους αντιπάλους.

Φτιάχνοντας το μοντέλο στην 1/72

 Στο παρόν άρθρο θα παρουσιάσουμε την κατασκευή του αεροσκάφους του Γερμανού άσσου σε κλίμακα 1/72. Για την κατασκευή μας επιλέξαμε το κιτ της Italeri, Messerschmitt Bf 109F-2/4 (Kωδικός Νο. 053 – καλούπι του 1995), το οποίο αναπαριστά πολύ όμορφα τις γραμμές του υπέροχου αυτού μαχητικού και μεταξύ άλλων δίνει και το απαραίτητο τροπικό φίλτρο για το Μέτωπο της Αφρικής (όχι όμως σήματα για το «κίτρινο 14»). Αρχής γενομένης από το cockpit ξεκινήσαμε με ελάχιστες βελτιώσεις, προσθέτοντας στο κάθισμα ζώνες κατασκευασμένες από φύλλο χαλκού και ελάχιστες καλωδιώσεις από λεπτό χαλκόσυρμα. Το όλο σύνολο βάφτηκε με το RLM 66. Aκολούθησε βάψιμο των επιμέρους λεπτομερειών και τέλος δέχθηκε wash με raw umber και στεγνό πινέλο με ανοιχτό γκρι enamel. Η άτρακτος έκλεισε εύκολα και χρειάστηκε τοπικά ελάχιστος στόκος. Μετά τον τελικό έλεγχο ξεκινήσαμε με το βάψιμο της παραλλαγής. Για την κοιλιά του μοντέλου χρησιμοποιήσαμε το RLM 78 ενώ για τις άνω επιφάνειες το RLM 79.  Και τα δύο χρώματα είναι της Gunze ενώ με το RLM 02 της ίδιας και με τη χρήση πινέλου βάφτηκαν οι φωλιές του συστήματος προσγείωσης. Ένα χέρι παρκετίνη απλωμένη με πινέλο προετοίμασε την επιφάνεια για την τοποθέτηση των χαλκομανιών. Τα προειδοποιητικά και τα εθνόσημα προέρχονται από την καρτέλα του κιτ, οι κωδικοί «14» και οι καταρρίψεις από καρτέλα της Microscale/Superscale και οι σβάστικες είναι από την καρτέλα του Plastimodellismo (Νο 009). Σειρά πήρε το wash με μείγμα λαδιών ζωγραφικής απόχρωσης ivory black και raw umber. Για το weathering επιμείναμε στα λάδια ζωγραφικής χρησιμοποιώντας διάφορες αποχρώσεις του καφέ μαζί με αρκετό κίτρινο και λευκό. Τοπικά κάναμε ελάχιστο chipping με μεταλλικό χρώμα και λεπτό πινελάκι ενώ ένα χέρι matt βερνίκι της Winsor & Newton μας έδωσε το επιθυμητό φινίρισμα. Για τις καπνιές των πολυβόλων και των εξαγωγών χρησιμοποιήσαμε το Weathering Powder σε απόχρωση Smoke της Humbrol, το οποίο απλώσαμε στα σημεία που θέλαμε με ένα φαρδύ μαλακό πινέλο και απαλές κινήσεις.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Hans-Joachim Marseille εδώ:

https://en.wikipedia.org/wiki/Hans-Joachim_Marseille