Bristol Bombay Mk.I, Valom 1/72

Το Bristol Bombay ήταν βρετανικό μεταγωγικό που χρησιμοποιήθηκε σποραδικά και σαν βομβαρδιστικό (Β. Αφρική). Σχεδιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '30 βάσει της απαιτήσεως C.26/31 που εξέδωσε το Υπουργείο Αεροπορίας και αφορούσε την ανάπτυξη ενός μονοπλάνου βομβαρδιστικού - μεταγωγικού που θα αντικαθιστούσε το διπλάνο Vickers Valentia στην Μέση Ανατολή και την Ινδία. Θα έπρεπε να μπορεί να μεταφέρει 24 στρατιώτες, ή φορτίο ισοδύναμου βάρους, ενώ παράλληλα να είναι ικανό να μεταφέρει βόμβες και αμυντικό οπλισμό για χρήση σαν βομβαρδιστικό. Ο διττός ρόλος ήταν συνήθης για πολλά βρετανικά αεροσκάφη του Μεσοπολέμου, ιδίως για τύπους που προορίζονταν για τις αποικίες. Στον σχετικό διαγωνισμό συμμετείχαν εκτός από το Bombay και τα Armstrong Whitworth A.W.23 και Handley Page HP.51. Το αεροσκάφος που ανέπτυξε η Bristol ήταν ένα υψηλοπτέρυγο μονοπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής. Το αεροσκάφος διέθετε σταθερό σύστημα προσγείωσης και διπλό κάθετο ουραίο. Το πλήρωμα αποτελούνταν από τον χειριστή, τον πλοηγό/βομβαρδιστή και τον ασυρματιστή/πολυβολητή. Όταν χρησιμοποιούνταν σαν βομβαρδιστικό, υπήρχε ακόμα ένας πολυβολητής που χειρίζονταν το όπλο στην ουρά. Το αεροσκάφος μετέφερε μέχρι και οκτώ βόμβες των 110 kg, κρεμασμένες εξωτερικά κάτω από την άτρακτο.

Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 23 Ιουνίου 1935, με δύο αστεροειδείς κινητήρες Bristol Pegasus III των 750 hp που έστρεφαν δίφυλλες έλικες. Οι δοκιμές ήταν επιτυχημένες και ακολούθησε τον Ιούλιο του 1937 παραγγελία για την κατασκευή 80 μονάδων. Τα αεροσκάφη παραγωγής είχαν ισχυρότερους κινητήρες των 1010 hp και τρίφυλλες έλικες μεταβλητού βήματος. Τα πρώτα αεροσκάφη παραγωγής ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο του 1939 και παραδόθηκαν στη Νο. 216 Μοίρα της RAF, που μεταφέρθηκε τον Σεπτέμβριο στην Αίγυπτο. Παρόλο που ήταν ξεπερασμένο τεχνολογικά για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού θεάτρου επιχειρήσεων, μερικά Bombay της No. 217 Μοίρας της RAF χρησιμοποιήθηκαν για την μεταφορά εφοδίων από την μητρόπολη στα βρετανικά στρατεύματα κατά την διάρκεια της Μάχη της Γαλλίας το 1940. Τον Ιούνιο του 1940 ο Γάλλος πιλότος Jean-Francois Demozay χρησιμοποίησε ένα εγκαταλελειμμένο Bombay για να φτάσει μαζί με δεκαπέντε στρατιώτες πίσω στην Αγγλία. Τα Bombay χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στην Μέση Ανατολή, ιδίως με την 216 Μοίρα. Όταν τον Ιούνιο του 1940 μπήκε στον πόλεμο η Ιταλία, ελλείψει σύγχρονων τύπων τα αεροσκάφη της 216 Μοίρας χρησιμοποιήθηκαν σαν νυχτερινά βομβαρδιστικά, αλλά και στον βασικό τους ρόλο σαν μεταγωγικά. Τα αεροσκάφη μετέφεραν επιπλέον βόμβες εσωτερικά, η άφεση των οποίων γίνονταν μέσω της θύρας φορτοεκφόρτωσης από το πλήρωμα. Τα Bombay έπληξαν στόχους στην λιβυκή έρημο, συμπεριλαμβανομένης της Βεγγάζης και του Τομπρούκ, καθώς και στόχους στην Ιταλική Σομαλία μέχρι την συγκρότηση ικανής δύναμης σύγχρονων βομβαρδιστικών Vickers Wellington που επέτρεψε την χρήση των Bombay αποκλειστικά σαν μεταγωγικά. Τα Bombay ανέλαβαν επίσης την μεταφορά εφοδίων και τραυματιών κατά την διάρκεια της Πολιορκίας του Τομπρούκ, ενώ στις 2 Μαΐου 1941 αεροσκάφη αυτού του τύπου, που ανήκαν στη 216 Μοίρα, μετέφεραν την Ελληνική Βασιλική Οικογένεια από την Κρήτη στην Αίγυπτο. Αργότερα τον ίδιο μήνα τα αεροσκάφη μετέφεραν στρατεύματα στο Ιράκ (βλέπε Αγγλο-Ιρακινός Πόλεμος), ενώ με Bombay πραγματοποίησε η SAS την πρώτη της επιχείρηση στην Μέση Ανατολή (17 Νοεμβρίου 1941). Τα αεροσκάφη παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι και το 1944 αναλαμβάνοντας την μεταφορά τραυματιών και νεκρών από την Σικελία και την Ιταλία όταν έγιναν οι Συμμαχικές αποβάσεις εκεί.

Το κιτ της Valom στην 1/72

Το κιτ κυκλοφόρησε το 2015 (catalog No. 72056) και έκτοτε έχουν βγει άλλες 4 εκδοχές με μόνη ουσιαστική διαφορά τις χαλκομανίες. Ανοίγοντας το μέτριου μεγέθους κουτί βρίσκουμε τρία πλαίσια με 94 κομμάτια σε μπεζ χρώμα. Οι γραμμώσεις στις επιφάνειες είναι χαραγμένες, μεσαίου μεγέθους. Τα λεπτά κομμάτια έχουν αποδεκτή λεπτομέρεια για την κλίμακα. Τα διαφανή είναι 28 σε αριθμό και είναι αρκετά καθαρά και λεπτά. Σε φωτοχαραγμένο μέταλλο δίνονται κομμάτια για το κόκπιτ (μαζί με ένα φιλμ για την αναπαράσταση των οργάνων στον πίνακα) και τους εξωτερικούς φορείς των βομβών. Σε ρητίνη δίνονται οι δυο κινητήρες, οι οποίοι έχουν αρκετά καλή λεπτομέρεια. Τέλος οι χαλκομανίες έχουν πολύ καλή ποιότητα και παρέχουν επιλογές για δυο αεροσκάφη με παραλλαγή Dark earth, Green και Sky type S, από τις Μοίρες 271 και 216 της RAF. Στο κόκπιτ υπάρχουν πολλά κομμάτια, γεμίζοντας ρεαλιστικά τον χώρο, δεδομένου ότι δίνονται ζώνες πρόσδεσης στα καθίσματα, πίνακας οργάνων, μανέτες κινητήρων και το στεφάνι του χειριστήριου σε φωτοχαραγμένο μέταλλο. Οι χώροι των πολυβολητών στο ρύγχος και την ουρά έχουν ικανοποιητική λεπτομέρεια για την κλίμακα. Η κόλληση των πτερύγων στην άτρακτο ενισχύεται από ένα εγκάρσιο κομμάτι πλαστικού, δεδομένου του μεγάλου μήκους και βάρους που αυτές έχουν. Το φυλλάδιο οδηγιών είναι σαφές για την κόλληση των κομματιών και χωρίζει την κατασκευή σε 18 στάδια. Οι χαλκομανίες έχουν λεπτό φιλμ και πρακτικά δεν χρειάζονται κάποιο βελτιωτικό αν κολληθούν σε γυαλιστερή επιφάνεια. 

Κατασκευή – Βάψιμο

Η κατασκευή έγινε απ΄ ευθείας από το κουτί, χωρίς κάποιες προσθήκες ή βελτιώσεις. Ακολουθήθηκε η σειρά που προτείνουν οι οδηγίες και ξεκίνησε από το κόκπιτ. Τόσο τα πλαστικά κομμάτια όσο και τα φωτοχαραγμένα κολλήθηκαν χωρίς πρόβλημα έχοντας καλή εφαρμογή. Το μόνο ίσως σημείο που υπήρξε μια μικρή δυσκολία ήταν οι μανέτες των κινητήρων λόγω του μικροσκοπικού τους μεγέθους. Μετά την ολοκλήρωση και του χώρου των πολυβολητών τα πάντα βάφτηκαν με το British interior green 78 της Humbrol. Η άτρακτος έκλεισε έχοντας καλή εφαρμογή. Καλή εφαρμογή είχαν και οι πτέρυγες, τόσο μεταξύ τους όσο και με την άτρακτο. Η κόλλησή τους ενισχύθηκε με το πλαστικό εγκάρσιο νεύρο που δίνει το κιτ. Εδώ πρέπει να αναφερθεί, ότι η δίεδρος γωνία που προκύπτει αν οι πτέρυγες κολληθούν ως έχουν είναι μεγάλη και για τον λόγο αυτό τοποθετήθηκαν μικρές σφήνες πλαστικού στο επάνω μέρος της ένωσης για να την μειώσουν. Η εφαρμογή των κομματιών σε όλες τις υπόλοιπες ενώσεις ήταν πολύ καλή και χρησιμοποιήθηκε ελάχιστος στόκος. Το μοντέλο γενικά έχει παχύ πλαστικό και έτσι το βάρος του βγαίνει λίγο παραπάνω απ΄ το σύνηθες. Γι΄ αυτό τον λόγο τα σκέλη προσγείωσης, αν και δείχνουν γερά, προτιμήθηκε να ενισχυθούν στα σημεία που ενώνονται στις πτέρυγες με μικρά μήκη από καρφίτσες στο εσωτερικό τους. Κατά την διάρκεια της κατασκευής βρέθηκε στο διαδύκτιο μια φωτογραφία τραβηγμένη στην Κρήτη, όπου δείχνει ένα Bοmbay της 216 Μοίρας της RAF, να φορτώνεται με τα πράγματα της τότε βασιλικής οικογένειας για να την μεταφέρει στην Αφρική. Έτσι έγινε αλλαγή των σχεδίων ώστε να αποκτήσει ελληνικό ενδιαφέρον. Το μοντέλο αποφασίστηκε να βαφτεί με παραλλαγή ερήμου και κωδικό O SH. Οι κωδικοί αυτοί σχεδιάστηκαν σε Η/Υ και εκτυπώθηκαν σε φύλο λευκής χαλκομανίας και κόπηκαν περιμετρικά με χειρουργικό νυστέρι. Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν για το βάψιμο ήταν τα Αzure Βlue (όπου χρησιμοποιήθηκε το 47 της Humbrol στο οποίο προστέθηκε λίγο κόκκινο για να σκουρύνει ελαφρά). Ακολούθως έγινε μασκάρισμα και ψεκάστηκε το Sand  6Μ της Molak και τέλος το Dark Εarth 27 της Humbrol. Όταν τα χρώματα στέγνωσαν καλά, το μοντέλο περάστηκε με παρκετίνη για να κολληθούν οι χαλκομανίες. Αυτές είναι πολύ λεπτές και χρησιμοποιήθηκε προληπτικά το βελτιωτικό Μr. Mark Setter της Mr. Hobby, το οποίο ίσως και να μην χρειαζόταν τελικά. Τέλος το μοντέλο ψεκάστηκε με δυό διαδοχικά χέρια ματ βερνικιού της ΑΚ Interactive. 

Συμπέρασμα

Αρκετά απολαυστική ήταν η κατασκευή του όχι και τόσο γνωστού αυτού αεροσκάφους, που μας δίνει η Valom. Η εταιρία αυτή στην γκάμα της περιλαμβάνει όχι πολύ γνωστά μοντέλα. Το μοναδικό Bombay που υπήρχε παλαιότερα ήταν το vacform της Contrail, το οποίο απευθύνεται μόνο σε έμπειρους μοντελιστές και είναι πλέον αρκετά δυσεύρετο. 

Περισσότερα για την ιστορία του Bristol Bombay θα βρείτε εδώ.