Focke Wulf Fw 190D-9 Late, Eduard 1/48, ProfiPACK (Kit No.8189)

To Fw190D-9 ή "Dora" ήταν μια από τις τελευταίες και πιο εξελιγμένες εκδόσεις παραγωγής του διάσημου γερμανικού καταδιωκτικού, που εμφανίστηκε το φθινόπωρο του 1944, αρκετά καθυστερημένα για να παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Πολέμου, παρόλο που κατασκευάστηκαν 1805 αεροσκάφη της συγκεκριμένης έκδοσης. Το D-9 ήταν ουσιαστικά ο πρόδρομος του απόλυτου Focke Wulf, του Τa152, πού όμως καθυστέρησε και αυτό τόσο πολύ που δεν πρόλαβε να δράσει. Η Eduard κυκλοφορεί πολλά αξιόλογα κιτ του Fw190 και το D-9 είναι από τα καλύτερα σε λεπτομέρεια, ξεπερνώντας σε ποιότητα το πιο παλιό αντίστοιχο κιτ της Tamiya στην 1/48. Εμείς επιλέξαμε το κιτ με τον κωδικό 8189 (Fw190D-9 Late).

Περιγραφή του κιτ

Το κιτ αποτελείται από 128 κομμάτια, μοιρασμένα σε 6 πλαίσια σε ανοιχτό γκρι-πράσινο  πλαστικό και 8 σε διαφανές. Η λεπτομέρεια είναι αρκετά επάνω από τον μέσο όρο με πολύ καλή απομίμηση των λεπτομερειών και πλήρες κόκπιτ. Η εφαρμογή είναι αρκετά καλή και η τοποθέτηση  στόκου εφ’ όσον γίνουν σωστές κολλήσεις θα είναι ελάχιστη. Το πλαστικό είναι μαλακό, πράγμα θετικό για όσους αρέσκονται στις βελτιώσεις και γενικά στο κόψε-ράψε. Όλα τα πηδάλια  κλίσης και διεύθυνσης δίνονται χωριστά και είναι πολύ λεπτά στα χείλη εκφυγής. Το πλαίσιο των διαφανών περιέχει 8 κομμάτια λεπτά με πολύ καλή διαφάνεια. Ένα φύλο φωτοχαραγμένων περιέχει 36 κομμάτια και αφορούν το κόκπιτ. Τέλος δίνεται και ένα φύλο με μάσκες για τις καλύπτρες και τους τροχούς. Δίνονται δύο φύλλα χαλκομανίες εκ των οποίων το ένα περιέχει τις κύριες χαλκομανίες με 5 επιλογές και το άλλο περιέχει τα προειδοποιητικά.  

Κατασκευή

Η κατασκευή ξεκίνησε από το κόκπιτ, όπου έγιναν κάποιες προσθήκες – βελτιώσεις, με φύλο πλαστικού,  με βάση φωτογραφίες του πραγματικού αεροσκάφους. Η πλάτη του καθίσματος αντικαταστάθηκε με φύλο αλουμινίου για να δείξει πιό αληθοφανής. Εσωτερικός σκελετός από μήκη πλαστικού Evergreen προστέθηκε και στα πλαϊνά του κόκπιτ. Η πλευρική εισαγωγή αέρα με μήκος πλαστικού σωλήνα Evergreen απέκτησε ρεαλιστικό βάθος. Οι εξαγωγές των εξατμίσεων τρυπήθηκαν με  τρυπάνι 0,4 mm και το τελείωμα έγινε με πολύ λεπτό σβουράκι, ευγενική χορηγία από φίλο οδοντίατρο. Τα πτερύγια της έλικας λεπτύνθηκαν με βρεγμένο ντουκόχαρτο και βάφτηκαν με black green RLM 70 (H-65 Mr. Hobby). Τα φλαπς έγιναν από το μηδέν με την βοήθεια φύλου αλουμινίου και πλαστικού. Ένα σημείο που έχει προβληματική εφαρμογή είναι στις φωλιές των τροχών, όπου το πίσω τοίχωμα (κομμάτι Χ26) χρειάστηκε να κοντύνει ως προς το ύψος με την βοήθεια χονδρού ντουκόχαρτου. Πίσω και εσωτερικά του κινητού τμήματος της καλύπτρας προστέθηκαν κάποια νεύρα απο μήκη πλαστικού. Ελάχιστος στόκος χρειάστηκε στην ένωση των πτερύγων. Η υπόλοιπη κατασκευή του μοντέλου προχώρησε χωρίς απρόοπτα.  

Βάψιμο

Το μοντέλο ψεκάστηκε με δύο διαδοχικά χέρια από  aluminum της Model Master για αστάρι. Το πρώτο χρώμα της παραλλαγής ήταν το RLM 76 της Xtracolor (X208), το οποίο ψεκάστηκε στην ουρά, τα φτερά και το ρύγχος. Η κεντρική άτρακτος ψεκάστηκε με RLM 84 το οποίο προήλθε από ανάμιξη 3 μερών Η73 sky  και 2 μερών Η31 white green της Mr. Hobby. Το επάνω μέρος της ατράκτου και οι πτέρυγες στο κάτω μέρος, βάφτηκαν με το RLM 81 brown violet H421 και ένα μικρό τμήμα στο πίσω μέρος με RLM 82 light green Η422 επίσης της Mr. Hobby. Στις πτέρυγες το δεύτερο χρώμα ήταν το RLM 74 dark gray H68 Mr. Hobby. Το μοντέλο ψεκάστηκε σε όλες τις επιφάνειες με gloss βερνίκι της Gunze, σαν προετοιμασία για να τοποθετηθούν οι πολύ καλές χαλκομανίες, εργασία η οποία έγινε με την βοήθεια βελτιωτικού της Gunze. Οι γραμμώσεις του μοντέλου περάστηκαν με αραιωμένο σε white spirit λάδι ζωγραφικής, σε μεσαία γκρι απόχρωση. Με αραιωμένο λάδι επίσης έγιναν διαρροές στην περιοχή του κινητήρα. Επίσης δημιουργήθηκαν καπνιές με παστέλ πίσω από τις εξατμίσεις και τα πολυβόλα. Σε επιλεγμένα σημεία ξύστηκε το χρώμα και αποκαλύφθηκε το αλουμίνιο που είχε βαφτεί αρχικά δημιουργώντας ρεαλιστικές φθορές. Οι γραμμώσεις περάστηκαν με τον αερογράφο με αραιωμένο Smoke της Tamiya. Το μοντέλο ολοκληρώθηκε κολλώντας όλα τα λεπτά κομμάτια που είχαν αφεθεί για το τέλος, τους τροχούς, τις θυρίδες τους, και την εξωτερική δεξαμενή.

Τελικά

Πρόκειται για ένα καλό κιτ, με ελάχιστα προβλήματα εφαρμογής, το οποίο φτιάχνεται χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και συλλαμβάνει με τον καλύτερο τρόπο τις όμορφες γραμμές της πραγματικής ''Ντόρας''.