Petlyakov Pe-2 Soviet Dive Bomber, Zvezda 1/48 (4809)
Το μονοκινητήριο Ιlyushin Il-2 Shturmovik ήταν το διασημότερο αεροσκάφος εγγύς υποστήριξης/ελαφρού βομβαρδισμού της ΕΣΣΔ κατά τον Β’ ΠΠ, αλλά το καλύτερο βομβαρδιστικό της ήταν το δικινητήριο Petlyakov Pe-2 “Peshka” (Στρατιώτης-Πιόνι στο σκάκι). Kαι τα δύο πέταξαν για πρώτη φορά στα τέλη του 1939 (με διαφορά μερικών εβδομάδων) και άρχισαν να χρησιμοποιούνται επιχειρησιακά - σε μικρούς αριθμούς- από τις πρώτες εβδομάδες της γερμανικής εισβολής. Αν και η συνολική παραγωγή του Pe-2 έφτασε το ένα τρίτο του Il-2 (11.427 έναντι 36.183 μονάδων), η σχεδόν τριπλάσια ικανότητα μεταφοράς βομβών και οι καλύτερες επιδόσεις του Petlyakov μετρούσαν πολύ στο πεδίο της μάχης.
Οι Βρετανοί πιλότοι που εκπαίδευαν τους Ρώσους στα Hurricane είχαν δυσκολία να κρατούν σχηματισμό με το ταχύτερο Petlyakov -που υποτίθεται ότι έπρεπε να συνοδεύουν- και οι αναφορές που έστελναν στο επιτελείο της RAF μετά βίας γίνονταν πιστευτές! Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Petlyakov σχεδίασε αυτό το πετυχημένο αεροσκάφος ενώ ήταν υπό περιορισμό/κράτηση από την NKVD, τη μυστική αστυνομία του Στάλιν, ως ύποπτος αντικαθεστωτικός! Αργότερα βέβαια του δόθηκαν πολλά & μεγάλα βραβεία για την επιτυχία του, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η παραγωγή του αεροσκάφους συνεχιζόταν ενώ μεταφέρονταν όλες οι εγκαταστάσεις στα μετόπισθεν, κοντά στα Ουράλια, καθώς το 1941 τα αρχικά εργοστάσια βομβαρδίζονταν ανηλεώς από τη Luftwaffe. Σε πολλές περιπτώσεις οι γραμμές παραγωγής έμοιαζαν με αυτές των Τ-34: Aπό την πολύ βιασύνη αεροσκάφη στέλνονταν στο Μέτωπο με διάφορες ατέλειες και προβλήματα, ενώ οι πιλότοι πρόσεχαν πως επιβιβάζονταν και εκινούντο μέσα στην άτρακτο, φορώντας πολύ χοντρά γάντια για να μην κοπούν από ατρόχιστα μεταλλικά εξαρτήματα και δοκούς!
Το κιτ της Zvezda κυκλοφόρησε στις αρχές του 2016 και περιέχει εξαιρετική λεπτομέρεια σε σύγκριση πχ. με παλαιότερα κιτ του Pe-2 από την HiPM. Περιέχει 435 κομμάτια, κινητήρα, πλήρες κόκπιτ, διαμέρισμα βομβών, κλπ. Ολα τα κομμάτια προστατεύονται μέσα σε χωριστά σφραγισμένα σακουλάκια, ενώ υπάρχει και δεύτερο εσωτερικό κουτί από σκληρό καφέ χαρτόνι για αντοχή σε καταπονήσεις.
Μελετώντας τη διαθέσιμη βιβλιογραφία διαπιστώνει κανείς ότι από το συγκεκριμένο κιτ μπορούν να φτιαχτούν απευθείας μόνο δύο από τις τελευταίες και βελτιωμένες εκδόσεις του αεροσκάφους: To Pe-2 Series 205 που εμφανίστηκε το καλοκαίρι του 1943 και το, σχεδόν πανομοιότυπο, Pe-2 Series 359 ένα χρόνο αργότερα. (Προφανώς οι συγκεκριμένοι τύποι ήταν οι μόνοι διαθέσιμοι σε μουσεία για ακριβείς μετρήσεις από την Zvezda).
Οι αρχικές εκδόσεις του Pe-2 (1941-43), με επιπλέον πλευρικά παράθυρα στο ρύγχος, διαφορετική καλύπτρα και άλλες μικροδιαφορές απαιτούν εκτεταμένες μετατροπές και ίσως αποτελέσουν θέμα μελλοντικών επανεκδόσεων από τη Zvezda. Πάντως η ρωσική εταιρία δεν μπήκε στον κόπο να αναφέρει στο κουτί ή στις οδηγίες ποιά ή ποιες ακριβώς εκδόσεις μπορούν να φτιαχτούν.
To Pe-2 υπέστη συνεχείς τροποποιήσεις και βελτιώσεις στη διάρκεια της ζωής του (που οδήγησε σε πάνω από 20 εκδόσεις). Εκτός από βομβαρδιστικό οι Ρώσοι το χρησιμοποίησαν και σε ρόλους βαρέως καταδιωκτικού (με επιπλέον πυροβόλα στην κοιλιά), ως νυκτερινό καταδιωκτικό, αναγνωριστικό, κλπ.
Το 12σέλιδο φυλλάδιο οδηγιών περιγράφει σχηματικά τη συναρμολόγηση σε 42 κύρια και 20 επιμέρους παράλληλα υπο-στάδια που απαιτούν προσεκτική μελέτη, μια και ο συνολικός αριθμός των κομματιών είναι μεγάλος.
Αν αποφασίσουμε να μην δείξουμε εσωτερική λεπτομέρεια η συναρμολόγηση είναι απλούστερη και στην περίπτωση αυτή η εταιρία μας προτείνει μια χωριστή πλαστική βάση (κωδικός 7235 – δεν περιέχεται στο κιτ) για να εκθέσουμε το τελειωμένο μοντέλο εν πτήσει.
Εξωτερικά η λεπτομέρεια είναι από τις καλύτερες που έχουμε δεί, με τη μορφή πολύ λεπτών και καθαρών μικροσκοπικών χαραγμένων πριτσινιών και γραμμώσεων.
Όμως η ύπαρξη πλήρους εσωτερικού στο κόκπιτ, στο διαμέρισμα βομβών, στον κινητήρα και αλλού είναι σίγουρο πως θα δελεάσουν το μοντελιστή να δείξει το μοντέλο με πολλά πάνελ ανοικτά.
Ο κινητήρας είναι από μόνος του ένα μικρό μοντέλο με περίπου 70 κομμάτια, αν συνυπολογίσουμε τα παρελκόμενα και τους βραχίονες στήριξής του.
Σε λεπτότατο πλαστικό δίνονται ακόμα και οι σωληνώσεις του και με ένα προσεκτικό βάψιμο θα δείξει πολύ ρεαλιστικά.
Ολες οι επιφάνειες ελέγχου (πηδάλια κλίσης, ύψους-βάθους και διεύθυνσης) δίνονται χωριστά και μπορούν να τοποθετηθούν σε διαφορετική κλίση, όχι όμως και τα φλάπς.
Το σύστημα προσγείωσης είναι και αυτό από τα πιο λεπτομερή που έχουμε δεί στην 1/48, με πλήθος από σωληνώσεις, μοχλούς και μοχλίσκους, τέλειους τροχούς και ανάφλυφη επιγραφή στα πλευρά των «ελαστικών».
Τρία κομμάτια, εκ των οποίων τα δύο διαφανή, αποτελούν τον προβολέα προσγείωσης στο χείλος προσβολής της αριστερής πτέρυγας. Τα ατρακτίδια των κινητήρων έχουν βαθειές φωλεές με καλή ανάγλυφη λεπτομέρεια, αλλά δεν δίνονται ανοικτές οι μικρές καταπακτές οπλισμού στο πίσω μέρος τους (φιλοξενούσαν από μια μικρή βόμβα στο πραγματικό).
Τα αερόφρενα βύθισης (θυμίζουν Ju88) δίνονται σε χωριστά κομμάτια και μπορούν να κολληθούν κατεβασμένα ή ανεβασμένα στην κάτω επιφάνεια των πτερύγων.
Eσωτερικά της ατράκτου έχουμε μια τρισδιάστατη τομή του πραγματικού αεροσκάφους, με λεπτομερέστατο κόκπιτ, διαμέρισμα πολυβολητή/ναυτίλου και ασυρματιστή/δεύτερου πολυβολητή στο πίσω μέρος. Δίνονται και οι τρείς αντίστοιχες φιγούρες του πληρώματος σε ρεαλιστικές πόζες με χωριστά μέλη.
Οι πλαϊνές κονσόλες διαθέτουν μανέτες και μοχλούς σε χωριστά κομμάτια, ενώ δίνονται δυο διαφορετικοί πίνακες με ανάγλυφα όργανα ελέγχου ή εναλλακτικά ένας επίπεδος πίνακας προκειμένου να μπεί η χαλκομανία που περιέχεται. Βρίσκουμε ακόμα συσκευές ραδιοβοηθημάτων, κουτί ασυρμάτου, πολυβόλα, γεμιστήρες βλημάτων, σκελετούς στήριξης των καθισμάτων και των θωρακισμένων διαχωριστικών, καθώς και ανάγλυφες νευρώσεις. Δίνονται ακόμα και τα μπροστινά πολυβόλα του ρύγχους, χειριστήριο σε δύο κομμάτια, ποδωστήρια και διαφανές σκόπευτρο. Το μικρό ρύγχος του Pe-2 είναι πολύ ιδιαίτερο, καθώς στο πάνω μισό του βρίσκονται τα δύο επιθετικά πολυβόλα, ενώ το κάτω μέρος του είναι διαφανές, μέσα από το οποίο έβλεπε ο πιλότος το στόχο του πριν κάνει την επίθεση.
Πίσω από το επίπεδο διαφανές παράθυρο του ρύγχους βρίσκεται η θυρίδα επιβίβασης του πληρώματος με μια μικρή πτυσσόμενη σκάλα, πιο πίσω η καταπακτή και το διαμέρισμα των βομβών και ακόμα πιο πίσω ένα επιπλέον αμυντικό πολυβόλο που έβαλε προς τα πίσω και προς τα κάτω μέσω ειδικού σκόπευτρου. Το κιτ προσφέρει τέσσερις μικρότερες βόμβες εσωτερικά και δύο μεγαλύτερες που αναρτώνται σε πτερυγικούς φορείς.
Η καλύπτρα είναι πολύ λεπτή και με ξεκάθαρα ανάγλυφο το σκελετό για ευκολία μασκαρίσματος/βαψίματος.
Η καρτέλα χαλκομανιών περιέχει τρία σετ για ισάριθμα σοβιετικά αεροσκάφη της περιόδου 1944-45. Το καμουφλάζ είναι συνδυασμός καφέ, πράσινου και σκούρου γκρί χρώματος στις επάνω επιφάνειες με γαλάζιο στις κάτω. Οι οδηγίες περιέχουν κωδικούς και ονομασίες της Humbrol για όλα τα απαραίτητα βαψίματα, τόσο του καμουφλάζ όσο και όλων των εσωτερικών κομματιών.
Συμπερασματικά ένα από τα πιο λεπτομερή κιτ που έχουμε δεί στην 1/48 και ίσως το καλύτερο κιτ σοβιετικού θέματος στην κλίμακα αυτή. Αν το επιλέξετε αφιερώστε αρκετό χρόνο για να μελετήσετε τις οδηγίες και ρίξτε μια ματιά στην βιβλιογραφία που σας προτείνουμε πιο κάτω.
Bιβλιογραφία
Petlyakov Pe-2 in Action (Squadron/Signal Publications, 2002)
Air International, August 1979 (σχέδια, πλήρης τομή & φωτογραφίες)
Petlyakov Pe-2 Peshka by Peter C. Smith (Crowood Aviation Series, 2003)
http://scalemodels.ru/articles/8968-obzor-zvezda-1-48-pikirujushhijj-bombardirovshhik-pe-2.html
