PZL P.24G, Mister Craft 1/72

Το PZL P.24 αναπτύχθηκε ως η εξαγωγική έκδοση του πολωνικού καταδιωκτικού PZL P11, ενός ολομεταλλικού αεροσκάφους με πτέρυγες γλάρου. Ήταν μια επινόηση του Zygmunt Pulawski και έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο ως η «πολωνική πτέρυγα». Το σχήμα των πτερύγων του ακολουθούσε τη γραμμή των φτερών γλάρου, τα οποία λέπταιναν κοντά στην άτρακτο για να προσφέρουν καλύτερο οπτικό πεδίο στον πιλότο. Το P.11 χρησιμοποιούσε το βρετανικό αεροκινητήρα Bristol Mercury, που κατασκευάζονταν με άδεια στην Πολωνία, αλλά δεν επιτρέπονταν η εξαγωγή του σε άλλες χώρες. Έτσι, η γαλλική εταιρία Gnome-Rhone πρότεινε την εγκατάσταση των δικών της κινητήρων στο αεροσκάφος για εξαγωγές.

Το πρώτο πρωτότυπο βασισμένο στο P.11a και με κινητήρα Gnome-Rhone 14Kds των 760 hp, πέταξε το Μάιο του 1933. Το δεύτερο πρωτότυπο, που ονομάστηκε «Super P.24», πέτυχε την κορυφαία παγκόσμια επίδοση ταχύτητας για καταδιωκτικό με αστεροειδή κινητήρα φτάνοντας τα 414 km/h. Το τρίτο, με ισχυρότερο κινητήρα 14Kfs, ονομάστηκε «Super P.24bis» και παρουσιάστηκε το 1934 στο Σαλόνι Αεροπορίας στο Παρίσι, όπου προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον. Στο μεταξύ, ένας νέος τύπος του P.11, το P.11c αναπτύχθηκε για την Πολωνική Αεροπορία. Είχε νέα βελτιωμένη άτρακτο και ο κινητήρας είχε χαμηλώσει για να προσφέρει καλύτερο οπτικό πεδίο στον πιλότο. Οι αλλαγές αυτές εφαρμόστηκαν και στο νέο πρωτότυπο του P.24, που πέταξε το 1936. Αυτό, υιοθέτησε ολόκληρο το ουραίο τμήμα της ατράκτου του P.11c, που συμπληρώνονταν από τον κινητήρα Gnome-Rhone 14Kfs των 930 hp.

Οι τελευταίες εκδόσεις παραγωγής, τα P.24F και P.24G,  άρχισαν να παράγονται το 1937, με κινητήρα Gnome-Rhone 14N07 των 970 hp.  Το πιλοτήριο ήταν πλέον κλειστό. Μια εσωτερική δεξαμενή καυσίμων των 360 lit στο εμπρός τμήμα της άτρακτου, μπορούσε να απορριφθεί σε περίπτωση πυρκαγιάς. Διέθετε συμβατικό σύστημα προσγείωσης, με σταθερούς κύριους τροχούς και ουραίο ολισθητήρα. Τα P.24F ήταν οπλισμένα με 2 πυροβόλα  Oerlikon FF των 20 mm και 2 πολυβόλα Colt-Browning των 7,9mm - όλα στις πτέρυγες. Τα P.24G είχαν 4 πολυβόλα Colt-Browning. Και οι δύο τύποι μπορούσαν να φέρουν 2 βόμβες των 50 kg αναρτημένες στις πτέρυγες. Το P.24 ήταν σαφώς καλύτερο καταδιωκτικό, είχε διπλάσια τιμή από το P.11c και δεν αγοράστηκε ποτέ από την Πολωνική Αεροπορία, που προτίμησε να περιμένει μάταια για το νέο χαμηλοπτέρυγο PZL.50. Όταν κατέστη σαφές πως το PZL.50 δε θα ήταν έτοιμο εγκαίρως για να αντιμετωπίσει μια γερμανική επίθεση, αμφότερα τα P.11 και P.24 εξετάστηκαν για παραγωγή. Ωστόσο, ο Πόλεμος τους πρόλαβε. Ως αποτέλεσμα, κανένα P.24 δεν πολέμησε κατά την εισβολή στην Πολωνία το 1939. Στο εξωτερικό όμως το αεροσκάφος είχε μεγάλη επιτυχία. Εκτός άλλων χωρών, η  Ελληνική Βασιλική Αεροπορία αγόρασε 12 P.24F και 24 P.24G. Παραγγέλθηκαν το 1936 και παραδόθηκαν το 1938. Το PZL P.24F/G ήταν το κύριο ελληνικό καταδιωκτικό κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου και οι πιλότοι του σημείωσαν αρκετές επιτυχίες κατά των ιταλικών βομβαρδιστικών.

Το κιτ της Μister Craft στην 1/72...

Το απλοϊκό αυτό κιτ προέρχεται από τα παλιά καλούπια μιας άγνωστης, μάλλον πολωνικής εταιρίας, της Wielobranzowa, της οποίας τα καλούπια έχουν χρησιμοποιήσει επίσης οι RPM & Encore Models. Aποτελείται από 54 κομμάτια και ένα διάφανο για την καλύπτρα. Είναι αρκετά για μια βασική κατασκευή του PZL και είναι ιδανικό για αρχάριους. Tα κομμάτια έχουν αρκετό πάχος για την κλίμακα και η εφαρμογή είναι καλή. Ο κινητήρας δίνει τα δύο ΄΄αστέρια΄΄ και είναι μόλις επαρκής σε λεπτομέρια, αν και με την τοποθέτηση του καλύματος θα φαίνεται ελάχιστα. Στο κόκπιτ δίνεται το κάθισμα σε δύο κομμάτια, πάτωμα, χειριστήριο, ποδωστήρια και τα δυό πλαϊνά της ατράκτου με σωληνωτή μορφή. Σίγουρα οι πιο έμπειροι θα βρούν έδαφος για έξτρα δουλειά για να το αναδείξουν. Η ιδιόμορφη επιφάνεια που έχουν οι πτέρυγες αναπαρίσταται μέτρια για την κλίμακα. Οι γραμμώσεις στην άτρακτο είναι ελαφρά υπερυψωμένες. Οι χαλκομανίες είναι καλής ποιότητας και προσφέρουν 4 επιλογές για ένα Ελληνικό, ένα Βουλγάρικο, ένα Ρουμάνικο και ένα Τουρκικό αεροσκάφος.

Κατασκευή – βάψιμο

Η κατασκευή ξεκίνησε από το κόκπιτ. Εδώ δίνονται όλα τα βασικά κομμάτια που χρειάζονται για ένα αξιοπρεπές πιλοτήριο. Όλα μπήκαν στην θέση τους αφού λεπτύνθηκαν με ντουκόχαρτο και τον κόφτη. Το κάθισμα του κιτ βελτιώθηκε και τοποθετήθηκαν έχτρα ζώνες της Eduard. Από φύλλο πλαστικού φτιάχθηκε ο πίνακας οργάνων και κατασκευάστηκαν κάποια ηλεκτρικά κουτιά μαζί με την μανέτα του κινητήρα. Στον κινητήρα δεν τοποθετήθηκαν τα ωστήρια που δίνονται από το κίτ, αλλά φτιάχτηκαν άλλα από μήκος πλαστικού Evergreen. Στο πίσω μερος του δευτερου ΄΄αστεριού΄΄ του κινητήρα τοποθετήθηκαν οι εισαγωγές καυσίμου από μολυβόσυρμα 1mm, κίνηση που αποδείχτηκε τελικά περιτή, δεδομένου ότι μετά την τοποθέτητηση των εξατμήσεων ελάχιστα πράγματα ήταν ορατά. Οι γραμμώσεις στα κομμάτια της ατράκτου χαράχτηκαν με το κλασικό χαρακτικό εργαλείο UMM-USA scriber. Oι πτέρυγες τρίφτηκαν με βρεγμένο ντουκόχαρτο και επαναχαράχθηκαν τα πάνελ. Η άτρακτος έκλεισε και τοποθετήθηκαν τα σκέλη του συστήματος προσγείωσης και τα στυλίδια στήριξης των πτερύγων. Τα τελευταία για λόγους αντοχής έγιναν από πεπλατυσμένο χαλκοσωλήνα.

Η καλύπτρα  του κιτ αντικαταστάθηκε με άλλη που έγινε πρεσσαριστή με λεπτή ζελατίνα και κόπηκαν τα δυό πλαϊνά συρρόμενα παράθυρα. Με το ακρυλικό χρώμα Gray Η307 της Mr.Hobby/Gunze, στο οποίο προστέθηκε περίπου 10% άσπρο, βάφτηκαν τα κάτω μέρη των πτερύγων και της ατράκτου. Το μοντέλο μασκαρίστηκε με ταινία και ακολούθησε ψέκασμα με το Η-310 Βrown, αραιωμένο με περίπου 10% ανοιχτό γκρι. Όταν και αυτό στέγνωσε καλά έγινε μασκάρισμα με ένα νέο υλικό μασκαρίσματος της PK-Pro.de, το Incredible Black Masking Putty, (διαθέσιμο σύντομα από το pla.gr) και ακολούθησε ψέκασμα του μοντέλου με Green H309 επίσης της Mr.Hobby/Gunze. Να σημειωθεί εδώ ότι οι ακριβείς τόνοι των χρωμάτων με τα οποία ήταν βαμένα τα ελληνικά PZL δεν είναι γνωστοί, οπότε τηρουμένων κάποιων ορίων, μπορούμε να επιλέξουμε από ένα σχετικά μεγάλο εύρος αποχρώσεων.  

Μετά από 24 ώρες το μοντέλο περάστηκε δυο διαδοχικά χέρια παρκετίνη και τοποθετήθηκαν οι χαλκομανίες με την βοήθεια του βελτιωτικού υγρού της ΑΚ Ιnteractive. Εδώ να σημειωθεί ότι τα ελληνικά εθνόσημα που δίνει το κιτ έχουν λάθος μέγεθος και ταιριάζουν σε αεροκάφος με το πρώϊμο βάψιμο αλουμινίου. Προσοχή στη χρήση μίνιμουμ βελτιωτικού σημάτων διότι είναι πολύ ευαίσθητα. Στο μοντέλο τοποθετήθηκαν εθνόσημα με διάμετρο 8,5mm και 12mm στην άτρακτο και τις πτέρυγες αντίστοιχα. Με αραιωμένα λάδια ζωγραφικής περάστηκαν οι γραμμώσεις του μοντέλου και έγιναν διαρροές στην περιοχή του κινητήρα. Το τελικό φινίρισμα δόθηκε κάνοντας chipping με σφουγκαράκι και Aluminium, ψεκάζοντας το μοντέλο με το εξαιρετικό ματ βερνίκι της ΑΚ Ιnteractive, το οποίο δεν χρειάζεται αραίωση και ΄΄σκονίστηκε ΄΄ με ξηρά παστέλ σε επιλεγμένα σημεία. Το μοντέλο ολοκληρώθηκε κολλώντας την έλικα, τους τροχούς και τοποθετήθηκε η κεραία του ασυρμάτου με νήμα της Infini Model.

Τελικά…

Το μικρό αυτό μοντέλο της Mister Craft, ήταν μια ευχάριστη εμπειρία και εύκολη κατασκευή, αναδεικνείοντας με ακρίβεια τις όμορφες γραμμές του PZL. Σαν κιτ είναι εύκολο να φτιαχτεί από μοντελιστές με ευρεία κλίμακα εμπειρίας. To κιτ μπορείτε να το βρείτε στο Plastimodellismo της οδού Ιπποκράτους 48 και online εδώ. 

Βιβλιογραφία

PZL P.24 ACE Publication Pod Lupa 15

PZL P.24 A-G Kagero Monografie 07

PZL P.24 A-G Kagero  07

PZL P.24 Aircraft Profile 170

PZL P.24 Wydawnictwo Militaria [105]