ADOLF GALLAND, Ο Πρώτος & Ο Έσχατος 1939-1945, Η Άνοδος & Η Πτώση της Luftwaffe (Eκδόσεις Eurobooks 2020)
Ανάμεσα στην ελίτ των Γερμανών πιλότων Β’ ΠΠ με περισσότερες από 100 καταρρίψεις συμπεριλαμβάνεται ο πιο γνωστός και ο πιο διάσημος όλων!
O Αdolf Galland, χωρίς να είναι ο Άσσος με τις περισσότερες καταρρίψεις, κατάφερε να θεωρείται – από τα πρώτα κιόλας στάδια της καριέρας του – ως ο μεγαλύτερος Άσσος της Luftwaffe και ίσως ολόκληρου του Πολέμου. Τα πολλά και ιδιαίτερα ταλέντα του κάνουν ορισμένους ιστορικούς να τον θεωρούν ως το μεγαλύτερο Άσσο όλων των εποχών.
Ακούγεται υπερβολικό αλλά αν δει κανείς την όλη πορεία του θα διαπιστώσει πολλά & ενδιαφέροντα. Όχι μόνο σε ότι αφορά τους «άσσους» και τις επιτυχίες τους αλλά την ίδια την εξέλιξη του Πολέμου, αν π.χ. στη θέση του Goering βρισκόταν ένα κοφτερό και ανοικτό μυαλό, μια πολυτάλαντη προσωπικότητα, όπως αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο. Η αυτοβιογραφία ενός ανθρώπου όπως ο Adolf Galland είναι ταυτόχρονα -και αναπόφευκτα- μια καταλυτική εμβάθυνση στα γεγονότα που συντάρασσαν ολόκληρη την υφήλιο από το 1939 μέχρι και το 1945. Ειδικά σε ότι αφορά την Luftwaffe εκείνης της περιόδου δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να εντρυφήσει κανείς στα μυστικά του Γ΄Ράϊχ από το να διαβάσει τη αυτοβιογραφία του διασημότερου Άσσου της! Ο Galland ήταν μεγαλοφυΐα όχι γιατί πέτυχε συνολικά 104 καταρρίψεις, αλλά γιατί οι επιτυχίες του και οι σωστές προβλέψεις του στο έδαφος ήταν εξίσου σημαντικές με τις νίκες του στον αέρα…
Άλλοι άσσοι, όπως ο Hartmann και ο Barkhorn, πέτυχαν τριπλάσιες καταρρίψεις. Όμως ο Galland ανήκει στην ελίτ των πιλότων που όλοι του οι στόχοι ήταν αντίπαλοι του Δυτικού Μετώπου: Bρετανοί και Αμερικανοί και όχι Σοβιετικοί, που σαφώς δεν ήταν του επιπέδου των δυτικών συναδέλφων τους, όπως επίσης και η ποιότητα των αεροσκαφών τους.
Ο Άντολφ Γκάλαντ υπήρξε Διοικητής των Καταδιωκτικών της Λουφτβάφε και ένας από τους μεγαλύτερους ιπτάμενους άσσους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πέταξε σε 705 μάχιμες αποστολές και πολέμησε τόσο στο Δυτικό Μέτωπο όσο και στο μέτωπο της Άμυνας της Γερμανίας. Σε τέσσερεις περιπτώσεις επέζησε κατά την κατάρριψή του. Οξυδερκής και ατρόμητος ως ηγέτης, δεν δίστασε να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση τόσο με τον Γκαίρινγκ όσο και με τον ίδιο τον Χίτλερ. Για τον λόγο αυτόν, η διοίκηση της Λουφτβάφε τον απέπεμψε, θέτοντάς τον σε κατ’ οίκον περιορισμό, όμως αργότερα υποχρεώθηκε να τον καλέσει πίσω στην ενεργό δράση ώστε να οργανώσει μια επίλεκτη μονάδα άσσων η οποία έμελλε να αναλάβει την εναέρια άμυνα του Βερολίνου λίγο πριν την πτώση. Αποτελώντας έναν θρύλο των εναέριων συγκρούσεων, προσφέρει μια ματιά εκ των έσω στις νίκες της Πτέρυγάς του στην Πολωνία και την Γαλλία και στις τελευταίες απελπισμένες μάχες πάνω από την Γερμανία. Η αυτοβιογραφία του εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1954, έγινε best seller σε 14 γλώσσες πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Επιπλέον, έτυχε ευρείας αποδοχής από την βρεταννική και από την αμερικανική Αεροπορία ως μια ειλικρινής και έντιμη κατάθεση από την «Άλλη πλευρά του λόφου».
Σε 29 κεφάλαια και 470 σελίδες ο Galland μας δίνει όχι μόνο τις προσωπικές του εμπειρίες αλλά και μια εις βάθος ερμηνεία των παραγόντων που επηρρέασαν τις γερμανικές νίκες αλλά και τις ήττες στη διάρκεια του Β’ ΠΠ στον αέρα, σε συνδυασμό με αποφασιστικής σημασίας εξελίξεις στο έδαφος.
Αξίζει να σημειωθεί πως η αυτοβιογραφία του δεν εστιάζεται γύρω από το άτομό του. Ετσι ξεκινά απευθείας από τις προετοιμασίες για την εισβολή στη Γαλλία το Μάϊο του 1940 και τελειώνει πέντε χρόνια αργότερα, το Μάϊο 1945, με την τραγική κατάληξη των Μοιρών που πρόλαβαν να αξιοποιήσουν το πρώτο επιχειρησιακό αεριωθούμενο Me262. H αφήγηση είναι απολαυστική. Ο Galland είχε ταλέντο στο γράψιμο και το κείμενο ρέει στρωτά. Η μετάφραση στα ελληνικά είναι πολύ καλή και η ορολογία σωστή σε γενικές γραμμές - με ελάχιστα λάθη - που δεν επηρρεάζουν καθόλου τη συνολική αξία του έργου, αλλά ίσως ξενίσουν στα σημεία τους τελειομανείς περί τα αεροπορικά.
Η περιγραφή του Galland, ειδικά όσο πλησιάζει το τέλος του Πολέμου, γίνεται συγκλονιστική, ειδικά όσον αφορά πτυχές της άτακτης υποχώρησης του οργανωτικού κλάδου υποστήριξης της Luftwaffe στο έδαφος (logistics, αεροδρόμια, γραμμές παραγωγής), σε συνδυασμό με τις αφόρητα λανθασμένες επιλογές των Goering/Hitler, οι οποίες σε κρίσιμες περιπτώσεις έκαναν τα πράγματα πολύ χειρότερα και θα έλεγε κανείς επιτάχυναν την πορεία προς την τελική συντριβή της γερμανικής άμυνας στον αέρα. Η ανώτερη θέση του Galland στην ιεραρχία προσφέρει στον αναγνώστη πολλές ακόμα ενδιαφέρουσες επιχειρησιακές λεπτομέρειες, με ανάλυση από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή του κλάδου των καταδιωκτικών.
Σε πολλά σημεία ο συγγραφέας ρίχνει τον αναγνώστη μέσα στη δίνη της μάχης, όπως στο 13ο κεφάλαιο που περιγράφει παραστατικά το πέρασμα της Μάγχης (Channel Dash) από τα θωρηκτά Scharnhorst & Gneisenau και της μεγάλης συνοδείας τους, με αποτελεσματική αεροπορική κάλυψη.
Συμπερασματικά ο αναγνώστης αποκομίζει μια εντελώς διαφορετική άποψη για την εξέλιξη του Πολέμου στον αέρα. Και μόνο για το γεγονός αυτό, η μελέτη της αυτοβιογραφίας του Galland κρίνεται απαραίτητη για κάποιον που θέλει να σχηματίσει μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική γνώμη.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα. Θα το βρείτε στο βιβλιοπωλείο «Λαβύρινθος», Ιπποκράτους 108 και διαδικτυακά εδώ.
Adolf Galland (1912 – 1996)
Γιος κτηματομεσίτη γαλλικής καταγωγής, έγινε πιλότος ανεμοπτέρου πριν από την ηλικία των 20 ετών. Το 1932 κατατάχθηκε στην πολιτική αεροπορική εταιρεία Lufthansa. Το 1937-38, υπηρέτησε στην «Λεγεώνα Κόνδωρ» κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, πετώντας σε εκατοντάδες αποστολές. Όταν το 1939 η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, ο Γκάλαντ κατείχε επιτελική θέση, αλλά το 1940, στην εκστρατεία εναντίον της Γαλλίας, ηγήθηκε μιας μοίρας καταδιωκτικών, ενώ κατά τον τερματισμό της είχε καταστρέψει περίπου 100 εχθρικά αεροσκάφη. Τον Νοέμβριο του 1941 προήχθη σε Διοικητή των Καταδιωκτικών της Λουφτβάφε, και μετά από ένα έτος σε Υποπτέραρχο.
Το 1943-44 διοίκησε τις μοίρες καταδιωκτικών της Λουφτβάφε κατά την ανώφελη άμυνά τους εναντίον των αγγλοαμερικανικών επιδρομών βομβαρδισμού. Παρά την ικανή και πολυμήχανη ηγεσία του, κατηγορήθηκε από τον Χίτλερ και τον Γκαίρινγκ για την σταδιακή κατάρρευση της γερμανικής αεράμυνας και απομακρύνθηκε από την θέση του τον Ιανουάριο του 1945. Σύντομα επέστρεψε στην ενεργό δράση ως διοικητής μιας επίλεκτης μοίρας αεριωθούμενων καταδιωκτικών. Στο τέλος του πολέμου αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε για ένα διάστημα. Αργότερα, υπηρέτησε επί έξι χρόνια ως τεχνικός σύμβουλος της Αεροπορίας της Αργεντινής, ενώ στην συνέχεια επέστρεψε στην Δυτική Γερμανία και εργάστηκε ως αεροπορικός σύμβουλος στο Ντύσελντορφ.
