GAZ-67B Soviet “Jeep” (1944), Trumpeter 1/35 (kit No.02346)
O,τι ήταν για τους Συμμάχους το Willys MB Jeep κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν για τους Σοβιετικούς το GAZ-67: Eνα ευέλικτο όχημα 4Χ4 πολλαπλού ρόλου, που αποδείχθηκε ζωτικό και κρίσιμο για τη διεξαγωγή του Πολέμου, σε όλο το Ανατολικό Μέτωπο, όσο σημαντικό ήταν τo T-34 και άλλα περισσότερο γνωστά ρωσικά όπλα.
Οι Σοβιετικοί έλαβαν μέσω του αμερικανικού νόμου Εκμισθώσεως & Δανεισμού (Lend-Lease Act το 1941) σημαντική βοήθεια σε οπλικά συστήματα και άλλο χρήσιμο υλικό. Το ύψος αυτής της βοήθειας προς την ΕΣΣΔ ήταν το ένα τρίτο της αντίστοιχης τεράστιας βοήθειας προς τη Μεγάλη Βρετανία! Σε αυτή περιλαμβάνονταν μερικές δεκάδες χιλιάδες αμερικανικά Willys MB, αλλά οι Σοβιετικοί δοθείσης της ευκαιρίας (όπως άλλωστε με τα Β-17/Β-29 και πολλά άλλα σχέδια – υπήρχε ήδη και μια συνεργασία με τη Ford) φρόντισαν να ενσωματώσουν στοιχεία από τα αμερικανικά σχέδια στο δικό τους GAZ-64 και το αποτέλεσμα ήταν το GAZ-67 το Σεπτέμβριο του 1943. Λίγους μήνες αργότερα προέκυψε το βελτιωμένο GAZ-67B (Ιανουάριος 1944) που αποτελεί και το θέμα του κιτ της Trumpeter στην κλίμακα 1/35. Μέσα σε μια δεκαετία (1943 - 1953) οι Σοβιετικοί κατάφεραν να παράγουν 93.000 τέτοια οχήματα, πoλλά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στον Πόλεμο της Κορέας και την Ινδοκίνα.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ κατασκευάστηκαν στην ΕΣΣΔ 5500 GAZ-67 & GAZ-67B, αριθμός που απέχει πολύ από τις 647.000 μονάδες που παρήχθη το Willys MB/Ford GPW την ίδια περίοδο, καθώς η αμερικανική βοήθεια προς τη Μόσχα ήταν μεγάλη, γύρω στα 20.000 oχήματα ¼ τόνου (κυρίως Ford GPW). Στα τεχνικά χαρακτηριστικά τα δύο οχήματα ήταν πανομοιότυπα. Και τα δύο είχαν μήκος 3,3 μέτρα, φάρδος 1,6 - 1.7 μέτρα, ίδιο βάρος (1000 κιλά), ακόμα και οι κινητήρες τους είχαν παρόμοια ιπποδύναμη (54 ίππους το σοβιετικό, 60 το Willys). Τελική (on-road) 110 χαω για το Willys, 90 χαω για το GAZ, (παρόλο που το αμερικανικό ήταν δίλιτρο και το σοβιετικό τρίλιτρο).
Σχεδιαστικά το GAZ δείχνει κάπως πιο…αντίκα -για την εποχή του- ειδικά στο μπροστινό μέρος, θυμίζοντας δεκαετία ‘30, αν και οι Σοβιετικοί το έκαναν μερικά εκαστοστά φαρδύτερο από το Willys/Ford. Παρόλο που το GAZ είχε τεπόζιτο κάτω από το ταμπλώ (πίσω από τον κινητήρα) αλλά και κάτω από το κάθισμα του οδηγού, με χωρητικότητα 37+33 λίτρα, η αυτονομία του ήταν μόλις 140 χλμ, λόγω του τρίλιτρου βενζινοκινητήρα που έκαιγε... μισό λίτρο στο χιλιόμετρο, όταν το Willys έφτανε τα 458 χλμ, με ένα και μοναδικό τεπόζιτο κάτω από τον οδηγό.
Το κιτ της Trumpeter στην 1/35
Μέχρι το 2013 που κυκλοφόρησε το κιτ η Trumpeter, δεν υπήρχε στην αγορά παρά μόνο το παμπάλαιο (από το 1973) κιτ της Tamiya, που υστερεί σημαντικά σε λεπτομέρεια από το πρώτο. Περιέχει 180 κομμάτια σε πέντε πλαίσια, σε σκούρο πράσινο και διαφανές πλαστικό, πέντε ελαστικά σε μαλακό ματ βινύλιο καλής ποιότητας, τέσσερα photo-etched (για την σαγρέ επιφάνεια των πεντάλ και λεπτομέρειες στον κινητήρα), χαλκομανίες, αναλυτικό φυλλάδιο οδηγιών και ένα Α4 δύο όψεων με έγχρωμα profiles/οδηγό βαψίματος και τοποθέτησης σημάτων των δύο επιλογών καμουφλάζ που προτείνονται. Χωριστά περιλαμβάνεται και μια πρακτική μονοκόμματη κουκούλα σε σκληρό πλαστικό με ικανοποιητική απομίμηση πανιού, ενώ τα λεπτεπίλεπτα κομμάτια είναι τυλιγμένα πάνω στα πλαίσιά τους από λεπτό αφρώδες υλικό (foam) προκειμένου να προστατευτούν και να μην σπάσουν.
Περιέχεται λεπτομερέστατος κινητήρας (50 κομμάτια) με όλα τα παρελκόμενά του (ψυγείο, κιβώτιο, σύστημα μετάδοσης κίνησης κλπ), ενώ το σασί είναι εξίσου πλήρες με διαφορικά, φύλλα σούστας, ράβδους στρέψης, κλπ. Με προσεκτικό βάψιμο και ελάχιστη προσθήκης καλωδίωσης/λεπτών σωληνώσεων με καλάι γύρω από το μπλόκ, μπορεί να δημιουργηθεί ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Οι τροχοί διαθέτουν εξαιρετική λεπτομέρεια στις ζάντες τους, αλλά θα χρειαστούν κάποια μικρή πατέντα, αν θέλει κανείς να κολλήσει τους μπροστινούς με κλίση, καθώς δεν κινούνται ούτε προβλέπεται από τις οδηγίες. Σ’ αυτήν τη περίπτωση καλό θα είναι να λύσετε το πρόβλημα πριν ξεκινήσετε τη συναρμολόγηση, έτσι ώστε στο τέλος να μην έχετε πρόβλημα στερέωσής τους στην κεκλιμένη θέση. Τα ελαστικά δίνονται σε εντελώς ματ μαλακό βινύλιο και έχουν λεπτομερή χάραξη στο πέλμα και στα πλαϊνά τους. Παρόλο που η ποιότητα του υλικού τους φαίνεται καλή, προτείνεται να μην αφεθούν γυμνοί αλλά να βαφούν με χρώμα rubber, ώστε να μηδενιστεί ο κίνδυνος πολυμερισμού τους μετά από καιρό. Οι πιο επιφυλακτικοί θα ψάξουν για νέους ρητινένιους ή θα τους αντιγράψουν αλλά κατά τη γνώμη μας δεν χρειάζεται.
Ταμπλώ, ωραίο λεπτό τιμόνι (ξύλινο στο πραγματικό!) καθίσματα, μοχλός ταχυτήτων, λεβιέδες, πεντάλ και άλλες λεπτομέρειες δίνονται πλουσιοπάροχα στο εσωτερικό. Μάλιστα υπάρχει και χαλκομανία για τα όργανα του ταμπλώ, που η εταιρία έχει ξεχάσει να επισημάνει την τοποθέτησή της στις οδηγίες!
Στο πίσω μέρος δίνεται εξτρά ένα φτυάρι και η ρεζέρβα αλλά όχι το εφεδρικό τεπόζιτο που βλέπουμε συχνά να υπάρχει δίπλα της στο πραγματικό. Ωστόσο οι αρματάδες δεν θα έχουν πρόβλημα να βρούν εξτρά αξεσουάρ για να φορτώσουν ότι χρειάζεται. Στα εργαλεία περιλαμβάνεται και ένα τεράστιο πριόνι στο δεξί μέρος του οχήματος, απαραίτητο για κοπή ξύλων στο αχανές και παγωμένο Ανατολικό Μέτωπο.
Το κρίσιμο κομμάτι σε αυτά τα κιτ είναι η μπροστινή μάσκα του ψυγείου με τις χαρακτηριστικές κάθετες γρίλιες και η Trumpeter καταφέρνει να αποδώσει άψογα τις λεπτομέρειες, με μια υποψία ανάγλυφου λογότυπου GAZ στο κέντρο.
Το «πανί» για τις «πόρτες» δίνεται ανοικτό ή μαζεμένο σε ρολό, οπότε διαλέγουμε ότι θέλουμε, σε συνδυασμό με το αν θα κλείσουμε την καμπίνα με την κουκούλα που περιλαμβάνεται ή όχι. Μαζί με την κουκούλα δίνεται και ο εσωτερικός μηχανισμός στήριξής της με το κάτω πλαίσιο και τους πτυσσόμενους βραχίονες σε δύο θέσεις (μαζεμένους ή ανορθωμένους), οπότε οι πιο τολμηροί ίσως θελήσουν να την αναπαραστήσουν από άλλο υλικό, φθαρμένη/κατεστραμμένη ή μαζεμένη στο πίσω μέρος, πέρα από να την βάλουν ως έχει, καλύπτοντας τη καμπίνα ή αφήνοντας το μοντέλο εντελώς ανοικτό – που ήταν και το πιο σύνηθες στο πεδίο της μάχης.
Παρμπρίζ, προβολείς και πίσω φώτα έχουν εξαιρετική διαύγεια, ενώ δίνεται και ο υαλοκαθαριστήρας οδηγού με το μηχανισμό του. Το καπάκι του κινητήρα δίνεται μεν σαν ενιαίο χωριστό κομμάτι, αλλά είναι εύκολο να κοπεί στη ραφή του στη μέση, αν θελήσει κανείς να δείξει τον κινητήρα ανοικτό. Το Α4 με τα έγχρωμα profiles σε κλίμακα 1/35 βοηθούν αρκετά στο βάψιμο και την επιλογή των χρωμάτων, για τα οποία υπάρχει πίνακας με τις αντιστοιχίες σε κωδικούς και ονομασίες Mr.Hobby/Gunze, Humbrol, Tamiya, Model Master & Vallejo.
Σαν συμπέρασμα…
Συνολικά το κιτ του GAZ-67B από την Trumpeter στην 1/35 έχει όλα τα απαραίτητα για μια ρεαλιστική όσο και απολαυστική και εύκολη κατασκευή του σοβιετικού Jeep, του «Ivan-Willys» όπως το έλεγαν τότε. Με βασικό εξωτερικό χρώμα ένα πράσινο-χακί (Russian Green) και ένα καφέ-χακί για το πανί και τα καθίσματα, μπορεί κανείς να προσθέσει ένα ιστορικό όχημα στη συλλογή του και ακόμα να αυτοσχεδιάσει πλουτίζοντας ένα διόραμα κάπου στο Ανατολικό Μέτωπο.
Η ρωσική εταιρία GAZ (που λειτουργεί μέχρι σήμερα) έχει ιστορία που πάει πίσω στο 1932, όταν ιδρύθηκε σε συνεργασία με τη Ford, ως μέρος του πρώτου πενταετούς σχεδίου του Στάλιν για την μαζική βιομηχανοποίηση της ΕΣΣΔ, ένα από τα σημαντικά πλάνα του Σοβιετικού ηγέτη για την ανάπτυξη της μετέπειτα υπερδύναμης. Η εταιρία είχε ήδη πρόσβαση στα σχέδια του Ford Model A και τη σχετική αμερικανική τεχνογνωσία/μεταφορά τεχνολογίας, ως μέρους της ιδρυτικής της συμφωνίας. Μια ακόμα πλευρά του μοντελισμού, που γίνεται αφορμή να εντρυφήσουμε σε άγνωστες αλλά σημαντικές πτυχές της παγκόσμιας Ιστορίας, με ερέθισμα ένα μικρό τζιπάκι στην 1/35…
Xρήσιμα Links:
https://www.pla.gr/tchapayev-detail-p-7420.html?sess=561aeda190ed833d6eed936ac37169d7
https://www.militaryfactory.com/armor/detail.asp?armor_id=680
