Hong Kong Models, DeHavilland Mosquito B MkIV, 1/32
Ποιος το περίμενε ότι 45 χρόνια μετά την πρώτη (το 1971) κυκλοφορία του κιτ του Μοσκίτο της Revell στην 1/32, θα είχαμε άλλα δύο νέα κιτ με το ίδιο θέμα, στην ίδια κλίμακα; (και μάλιστα μετά την ενδιάμεση έκπληξη της Airfix στην 1/24)
Το καλοκαίρι του 2015 λοιπόν ήδη έχουμε διαθέσιμο το πρώτο 32άρι Μοσκίτο από την Hong Kong (HK) Models, ενώ αναμένεται και το κιτ της Tamiya στην ίδια κλίμακα (που όμως θα αφορά την έκδοση FB – Fighter Bomber).
Με 320 κομμάτια σε ανοικτό γκρί και διαφανές πλαστικό (σε συνολικά 20 πλαίσια), το κιτ της ΗΚ Μοdels έρχεται μέσα σε ένα σχετικά μικρό αλλά ανθεκτικό κουτί.
Από την αρχή φαίνεται ότι το μοντέλο έχει σχεδιαστεί με ενσωματωμένες πολλές τεχνολογικές καινοτομίες, προκειμένου να είναι εύκολη η συναρμολόγηση, αλλά παράλληλα να έχει στέρεη δομή, αλλά και εξαιρετική λεπτομέρεια (που επιβάλλει ο ανταγωνισμός).
Σε photo-etched δίνονται οι ζώνες πρόσδεσης στο κόκπιτ και οι σχάρες των φίλτρων στα ψυγεία των κινητήρων. Η καρτέλα σημάτων είναι τυπωμένη από την Cartograf και περιέχει τρία σετ για ισάριθμα αεροσκάφη. Κάθε πλαίσιο κομματιών είναι προσεκτικά συσκευασμένο μέσα στο δικό του διαφανές νάϋλον σακουλάκι, κάτι πολύ σωστό για την προστασία των ευαίσθητων επιφανειών. Ειδικά τα διαφανή κομμάτια είναι επιπλέον στηριγμένα σε λευκό χαρτόνι (μέσα στο σακουλάκι) και η προστασία τους είναι πλήρης.
Το 28σέλιδο φυλλάδιο οδηγιών είναι αρκετά επεξηγηματικό, περιέχοντας αναλυτική λίστα των απαιτούμενων χρωμάτων σε Gunze/Mr.Color, Tamiya & AK Interactive.
Σε κάποιο σημείο αναγράφεται ότι το κιτ σχεδιάστηκε με τη βοήθεια της ΑΚ αλλά και του γνωστού μοντελιστικού φόρουμ largescalemodeller.com.
Mε το συγκεκριμένο κιτ μπορούμε να φτιάξουμε μόνο το βομβαρδιστικό Μοσκίτο (MkIV B – Bomber) με το γυάλινο ρύγχος, τη μεγάλη καταπακτή βομβών και την είσοδο του πληρώματος στο κάτω μέρος της ατράκτου.
Η εξωτερική λεπτομέρεια είναι ανάμεικτη, με χαραγμένες γραμμώσεις, αλλά και φίνες ανάγλυφες όπου χρειάζεται, αλλά σε κάθε περίπτωση στο απολύτως μίνιμουμ, καθώς το Μοσκίτο ήταν ξύλινο και μεγάλες επιφάνειες σε πτέρυγες και άτρακτο πρέπει να εμφανίζονται απόλυτα λείες. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ορισμένες επιφάνειες αποτυπώνονται με "σαγρέ" ελαφρώς ανάγλυφη υφή, δίπλα σε άλλες,εντελώς λείες. Γενικά πολύ ρεαλιστική εμφάνιση που απαιτεί και πολύ λεπτά στρώματα με τον αερογράφο.
Η συναρμολόγηση ξεκινά από το κόκπιτ, όπου δίνονται καθίσματα με χωριστές πλάτες, υποβραχιόνια και κάτω υποδοχές αλεξιπτώτων, πίνακα με ανάγλυφα όργανα και ενσωματωμένα ποδωστήρια, χειριστήριο, σκοπευτικό βομβαρδιστή και κουτιά ηλεκτρονικών με πολλές ανάγλυφες λεπτομέρειες στα τοιχώματα της ατράκτου. Η λεπτομέρεια είναι ικανοποιητική, δεδομένου ότι η καλύπτρα του Μοσκίτο δεν αφήνει να φανούν πολλά πράγματα στο τελειωμένο μοντέλο, καθώς ο θάλαμος στο πραγματικό αεροσκάφος είναι βαθύς. Σαφώς κάποιες προσθήκες από φύλλο πλαστικού και μολυβόσυρμα ή ψιλό καλώδιο θα επιχειρηθούν από τους πιο τελειομανείς, που θα φροντίσουν να φαίνονται περισσότερα, ιδιαίτερα αν κάποια τμήματα της καλύπτρας αφεθούν ανοικτά. Σε αυτό βοηθάει πολύ το κιτ, καθώς δίνει τα κύρια τμήματα της καλύπτρας σε χωριστά κομμάτια, ενώ χωριστά, σε λεπτό γκρί πλαστικό, δίνεται ο σκελετός. Ευτυχώς τα διαφανή δίνονται με τέτοιο τρόπο που καλύπτουν (σκεπάζουν) τελείως το σκελετό από πάνω. Προσοχή εδώ να χρησιμοποιηθεί κόλλα που στεγνώνει διαφανής, ώστε να μην υπάρξουν σημάδια.
Η άτρακτος είναι πανέξυπνα και επαναστατικά σχεδιασμένη, καθώς δεν υπάρχει το κλασικό αριστερό και δεξί μισό κομμάτι, αλλά δίνεται το μπροστινό ένα τρίτο της ατράκτου (που περιλαμβάνει το ρύγχος) σε ένα κομμάτι και τα υπόλοιπα δύο τρίτα σε ένα άλλο, επίσης ενιαίο κομμάτι. Ετσι περιορίζονται στο ελάχιστο οι ενώσεις (στην ουσία μία εγκάρσια) και κατά συνέπεια οι ανάγκες για εκτενές στοκάρισμα. Ομοια φιλοσοφία εφαρμόστηκε και στις πτέρυγες, οι οποίες δίνονται σε ένα κύριο κομμάτι!
Είναι κάτι που πρώτη φορά βλέπουμε σε τόσο μεγάλο κιτ, και μάλιστα δικινητήριου αεροσκάφους. Δεν υπάρχει δηλαδή άνω και κάτω μισό! Αυτό σημαίνει ότι το χείλος προσβολής δεν απαιτεί ντουκοχαρτάρισμα κολλήσεων (ή και στοκάρισμα), ενώ παράλληλα αυξάνεται δραματικά η δομική αντοχή του τελειωμένου μοντέλου. Επίσης δεν υπάρχει πρόβλημα σωστής συμμετρίας, όσον αφορά τη δίεδρο γωνία μεταξύ πτερύγων και ατράκτου.
Φυσικά πίσω, στο χείλος εκφυγής, υπάρχουν όλα τα σχετικά ανοίγματα για την τοποθέτηση των χωριστών επιφανειών ελέγχου (φλάπς, πηδάλια κλίσης) σε οποιαδήποτε επιθυμητή θέση. Σε χωριστά κομμάτια δίνονται και όλες οι υπόλοιπες επιφάνειες ελέγχου (πηδάλια ύψους - βάθους & διεύθυνσης).
Επίσης δίνονται δύο πλήρεις κινητήρες Merlin με όλα τα παρελκόμενά τους, χωριστές εξατμίσεις, βραχίονες στήριξης στα ατρακτίδιά τους και χωριστά πλευρικά αλλά και περιμετρικά πάνελ για να μπορεί να δείξει κάποιος την εσωτερική λεπτομέρεια. Οι κινητήρες έχουν ικανοποιητική ανάγλυφη λεπτομέρεια, αλλά σε περίπτωση που εκτεθούν ανοικτοί, προτείνεται η περαιτέρω βελτίωσή τους με προσθήκη καλωδίωσης και άλλων μικρολεπτομερειών, καθώς και ένα γενναίο drybrushing με μεταλλικά χρώματα.
Ομοίως πολύ ρεαλιστικό είναι και το σύστημα προσγείωσης, με ωραίες ανάγλυφες λεπτομέρειες στα σκέλη, ανάγλυφο πέλμα στους τροχούς (με έτοιμο «πατημένο» look) και πολλές εσωτερικές λεπτομέρειες στις βαθειές φωλεές.
Ρεαλιστικό βάθος διαθέτει και το διαμέρισμα βομβών στην κοιλιά της ατράκτου. Η επιλογή είναι ανάμεσα σε 4 βόμβες των 500 λιβρών ή μια μεγάλη Cookie Bomb των 4000 λιβρών, για την οποία παρέχονται διαφορετικές διογκωμένες θυρίδες. Αν επιλέξουμε να μην τοποθετήσουμε βόμβες, φαίνονται στο βάθος της καταπακτής δύο εσωτερικές δεξαμενές καυσίμου, μαζί με άλλες ανάγλυφες περιμετρικές σωληνώσεις, όπως στο πραγματικό.
Mπροστά από την καταπακτή βομβών δίνεται, σε ανοικτή θέση, και η θυρίδα επιβίβασης του πληρώματος με αρκετή εσωτερική λεπτομέρεια.
Το εξωτερικό φορτίο είναι δύο αεροδυναμικές δεξαμενές καυσίμου κάτω από τις πτέρυγες.
Η καρτέλα σημάτων προσφέρει επιλογές ανάμεσα σε δύο βρετανικά (RAF) και ένα σοβιετικό αεροσκάφος, περιέχοντας αρκετά προειδοποιητικά και εξαιρετική χρωματική απόδοση.
Συμπερασματικά έχουμε ένα από τα πιο έξυπνα σχεδιασμένα και λεπτομερή κιτ στην 1/32 και σίγουρα το καλύτερο Μοσκίτο που έχουμε δεί μέχρι σήμερα σε οποιαδήποτε κλίμακα. Αν σας ενδιαφέρει η βομβαρδιστική έκδοση, αξίζει με το παραπάνω!
Στα 160 - 200 ευρώ (τιμή model shops Aσίας & Hannants), σίγουρα απευθύνεται σε όσους αντέχουν θυσίες για ένα τόσο εντυπωσιακό μοντέλο, που όμως θα τους αποζημιώσει στο έπακρο.
Επίσης, αν και η εταιρία Profimodeller έχει ήδη κυκλοφορήσει detail sets για προσθήκη εξτρά λεπτομέρειας σε photo-etched, το μοντέλο μπορεί να σταθεί τέλεια και χωρίς αυτά.
Οι διαστάσεις του τελειωμένου μοντέλου είναι: μήκος ατράκτου 39 εκατοστά και εκπέτασμα 51 εκατοστά. Aυτό σημαίνει ότι αν θελήσετε να το βάλετε μέσα σε βιτρίνα, αυτή θα πρέπει να έχει ελάχιστο βάθος 41- 42 εκατοστά για να χωρέσει πλαγίως (ή κάθετα).
H σελίδα της Hong Kong Models στο Facebook: https://www.facebook.com/pages/Hong-Kong-Models-Co-Ltd/1375731456009809?fref=ts
Ιστορικά στοιχεία για το Mosquito θα βρείτε στα δύο ντοκυμαντέρ στο τέλος του photo gallery που ακολουθεί, καθώς και στο τεύχος 71 του Modelling (Mάϊος 1997) με 16σέλιδο αφιέρωμα και κατασκευές δύο μοντέλων σε 1/48 & 1/72.
https://en.wikipedia.org/wiki/De_Havilland_Mosquito
