Messerschmitt Bf110E-2 Tropical, Dragon 1/48 (Kit No.5560)

Λίγα χρόνια μετά την κυκλοφορία των κιτ του Bf110 από την Εduard στην 1/48 (πέντε εκδόσεις - Bf110C/D/E/F/G - σε 14 διαφορετικά reboxing από το 2007 μέχρι το 2014), ακολούθησε η Dragon με την έκδοση “D” σε ένα εντελώς νέο, δικό της καλούπι, το 2010.

Οι εξωτερικές διαφορές ανάμεσα στους τύπους C/D/E/F είναι δύσκολα ορατές υπό κλίμακα στον μη ειδήμονα και μόνο ο τύπος «G» ξεχωρίζει με τα στρογγυλοποιημένα αεροδυναμικά spinner (κώνος έλικας), το διαφορετικό πίσω μέρος καλύπτρας και τα επανασχεδιασμένα κάθετα σταθερά. Συνεπώς μπορεί κάποιος -αν έχει κατάλληλες χαλκομανίες και μελετώντας τη βιβλιογραφία- να φτιάξει οποιονδήποτε από τους πρώτους τέσσερις.

Πριν λίγους μήνες (τέλη 2014) η κινεζική εταιρία Dragon κυκλοφόρησε και την έκδοση Bf110E-2 Tropical, με καμουφλάζ και σήματα για το μέτωπο της Βορείου Αφρικής περιόδου 1942.

Το κιτ της Dragon έφτασε πρόσφατα στο Plastimodellismo. Εχοντας ήδη στο στοκ το Bf110E της Eduard, μια συγκριτική παρουσίαση είναι ενδιαφέρουσα. Φυσικά δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης με το -από 20ετίας διαθέσιμο- ξεπερασμένο πλέον κιτ της Revell/Μοnogram (που άλλωστε αφορά τη μεταγενέστερη έκδοση G σε νυκτερινό καταδιωκτικό).

Πριν επτά χρόνια τα κιτ των Bf110 της Eduard έθεταν νέα στάνταρντ ποιότητας και λεπτομέρειας με σωστό σχήμα, λεπτό πλαστικό, φίνα χαραγμένη γράμμωση, 340 κομμάτια, εξαιρετική λεπτομέρεια στο κόκπιτ (και πλήρες διαμέρισμα πολυβόλων στο ρύγχος), photo-etched parts, μάσκες για την καλύπτρα, ποικιλία οπλισμού (4 βόμβες στον κοιλιακό φορέα και 4 μικρότερες σε πτερυγικούς φορείς) και σχετικά προσιτή τιμή (αρχικά 40 ευρώ σαν profipack -φτηνότερο σήμερα- και αρκετά πιο φτηνό σε έκδοση weekend).

Τα στάνταρ αυτά κατάφερε να τα ξεπεράσει το κιτ της Dragon προσφέροντας (σε ορισμένα σημεία) ακόμα περισσότερα: Με περίπου ίδιο αριθμό κομματιών (300+) έχουμε επιπλέον δύο λεπτομερέστατους κινητήρες DB601N (με δυνατότητα να εκτεθούν ανοικτοί χάρη στα ξεχωριστά και σχετικά λεπτά καλύματά τους), χωριστά φλαπς, σλατς, πηδάλια κλίσης, διεύθυνσης, ύψους-βάθους (όλα με δυνατότητα πολλαπλών θέσεων), δύο σετ καλυπτρών για επιλογή κλειστής ή ανοικτής θέσης και ελαφρά καλύτερη αποτύπωση των λεπτομερειών.

Η χαραγμένη γράμμωση είναι εξίσου καλή και στα δύο κιτ, αν και προσωπικά μας αρέσει -και φαίνεται πιο ρεαλιστικά αποτυπωμένη- στο κινεζικό κιτ.

Το κιτ της Eduard υπερτερεί στα Photo-Etched (ειδικά στο κόκπιτ) και τις πολύ πρακτικές μάσκες της καλύπτρας. Tα αντίστοιχα PE της Dragon περιορίζονται κυρίως σε ζώνες πρόσδεσης, ενώ δεν περιέχονται μάσκες. Όμως η συνολική εικόνα του Dragon κερδίζει - πέρα από τα χωριστά πηδάλια - και σε ότι αφορά την καλύτερη αποτύπωση λεπτομερειών στο σύστημα προσγείωσης και τα πολυβόλα. Το κιτ της Eduard δίνει χωριστά μόνο τα ailerons (πηδάλια κλίσης).

H Dragon δίνει για εξωτερικά φορτία δύο βόμβες ή εναλλακτικά δύο δεξαμενές καυσίμου (μία κάτω από κάθε πτέρυγα), ενώ προσθέτοντας και τον ενιαίο κοιλιακό φορέα μπορούμε να αυξήσουμε τον οπλισμό με δύο πιο μεγάλες βόμβες (έξι συνολικά).

Στις οδηγίες η Dragon δεν αναφέρει καθόλου -και έχει διαγράψει κατά λάθος από το σχεδιάγραμμα- την ύπαρξη του κοιλιακού φορέα και των δύο βομβών του, παρόλο που αυτά περιέχονται κανονικά στο κιτ (και ήταν συνήθης οπλισμός για την έκδοση Ε – αναλόγως βέβαια της αποστολής). Στο κιτ της Dragon θα βρούμε επίσης αρκετά επιπλέον κομμάτια της έκδοσης «D». Μελέτη της βιβλιογραφίας θα μας αποκαλύψει ποια από αυτά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά.

Oι οδηγίες βαφής της Dragon περιέχουν κωδικούς αριθμούς σε Gunze (ακρυλικά & laquer), καθώς και αντιστοιχίες σε Modelmaster, αλλά συνολικά είναι υποδεέστερες σε σύγκριση με το έγχρωμο 20σέλιδο αναλυτικό βιβλιαράκι της Eduard.

Τα διαφανή τμήματα είναι εξίσου καλά και στα δύο κιτ, πολύ λεπτά και διαυγή, με την Dragon να κερδίζει ελαφρώς στο ότι παρέχει εναλλακτικά μία μονοκόμματη καλύπτρα για όσους δεν θέλουν τίποτα ανοικτό, δίνοντας παράλληλα και όλα τα κινούμενα τμήματα χωριστά για όσους επιλέξουν κάποια ή όλα ανοικτά (η δυνατότητα αυτή υπάρχει και στο τσέχικο κιτ εξίσου). Επίσης ο προβολέας προσγείωσης στο χείλος προσβολής της αριστερής πτέρυγας δίνεται σε τρία κομμάτια και είναι πιο αληθοφανής στο κιτ της Dragon.

Ο πίνακας οργάνων ελέγχου στο κινέζικο κιτ δίνεται σε πλαστικό αλλά έχει εξαιρετική ανάγλυφη λεπτομέρεια (εξισορροπώντας εν μέρει τη photo-etched επιλογή του Τσέχου).

Τα σήματα του κιτ της Dragon προσφέρουν τρείς επιλογές για ισάριθμα αεροσκάφη του Afrika Korps με Desert camouflage RLM79 Sand Yellow στις επάνω επιφάνειες και RLM78 (Mediterranean Sky Blue) στις κάτω.

Συγκριτικά τo Bf110Ε της Eduard προσφέρει πέντε επιλογές. Mάλιστα στο Limited Edition Bf110C/E in MTO, εκτός από το αφρικανικό καμουφλάζ, υπάρχουν επιπλέον τέσσερα διαφορετικά σχέδια για άλλες περιοχές της Μεσογείου.

Η ποιότητα των σημάτων είναι εξαιρετική και στα δύο κιτ, με αρκετά προειδοποιητικά.

Συμπερασματικά το κιτ της Dragon κερδίζει το αντίστοιχο της Eduard στη λεπτομέρεια και στα όσα επιπλέον προσφέρει, με αντίστοιχο υψηλότερο τίμημα. Όμως, αυτήν την περίοδο δεν θα βρείτε εύκολα στην ελληνική αγορά καμία έκδοση «Ε» (και μάλιστα Tropical) στην 1/48 από άλλη εταιρία πλήν της Dragon. Συνεπώς, αν σας αρέσει το θέμα, καλό είναι να το αποκτήσετε άμεσα, καθώς η διαθεσιμότητα της συγκεκριμένης σειράς δεν είναι συνεχής - και όχι μόνο στην ελληνική αγορά.

Μπορείτε να το δείτε από κοντά στο Plastimodellismo της οδού Ιπποκράτους και για όσους βρίσκονται εκτός Αθηνών στο πιο κάτω link: 

 http://www.pla.gr/bf110e-trop-1-48-p-5360.html?sess=6d938f47a15f77e105477ad20205ed18