LTV A-7E Corsair II, Revell 1/48

LTV A-7E Corsair II, Revell 1/48
Κατηγορίες : 
Κλίμακα: 
Εταιρία: 
Φωτογραφίες: 

Το Α-7 είναι ένα αεροπλάνο θρύλος για την Πολεμική μας Αεροπορία, γνωστό σε όλους. Συνολικά παρελήφθησαν περί τα 130 αεροσκάφη του τύπου σε 2 εκδόσεις, Α-7H και Α-7Ε, καθώς και οι αντίστοιχες διθέσιες εκδόσεις τους. Τα μεν πρώτα (A-7H) έχουν αποσυρθεί, ενώ κάποιοι μικροί αριθμοί των Α-7Ε εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με την 336 Μοίρα στον Άραξο.

Το κιτ

Το κιτ της Revell αποτελεί επανέκδοση του γνωστού αντίστοιχου της Hasegawa, στο γνωστό μπλέ κουτί της γερμανικής εταιρείας, αλλά με διαφορετικά σήματα. (Σ.Σ.:Αν το βρείτε πάρτε το χωρίς δεύτερη σκέψη αφού το αντίστοιχο της Hasegawa είναι αρκετά ακριβότερο. Αυτό ισχύει σχεδόν για όλα τα ιαπωνικά κιτ που κατά καιρούς αποφασίζει η Revell να εντάξει στη γκάμα της.) Η λεπτομέρεια είναι αρκετή και καλή σε όλα τα σημεία, το σχήμα του μοντέλου ακριβές και η εφαρμογή γενικά απροβλημάτιστη. Τα σήματα δεν χρησιμεύουν σε όποιον θελήσει να κατασκευάσει ένα ελληνικό αεροσκάφος, οπότε θα πρέπει να καταφύγει σε καρτέλες που κυκλοφορούν από διάφορες εταιρείες (μια καλή επιλογή είναι της Ιcarus Productions), τόσο για τα εθνόσημα, όσο και για τα προειδοποιητικά.

Η κατασκευή

Ξεκινήσαμε από το κόκπιτ, όπου έγιναν διάφορες προσθήκες από χαλκόσυρμα και φύλλο αλουμινίου, για τις σωληνώσεις και την επένδυση αντίστοιχα. Στο κάθισμα βελτιώθηκε το προσκέφαλο με φύλλο αλουμινίου, προστέθηκαν διάφορες χειρολαβές και οι ζώνες. Ο σκελετός βάφτηκε με μαύρο ματ, ενώ τα μαξιλάρια με το Νο93 desert yellow της Humbrol, και παλαιώθηκαν με λάδι raw umber. Η ‘’μπανιέρα’’ του κόκπιτ βάφτηκε με το Νο140 Matt Gull Grey της Humbrol, ενώ οι κονσόλες, ο πίνακας και ο χώρος πίσω από το κάθισμα με μαύρο ματ, και δέχθηκαν στεγνό πινέλο με σκούρο γκρι για να αναδειχθεί η λεπτομέρεια. Έχοντας εξαρχής αποφασίσει να  κατασκευάσουμε κάποιες θυρίδες ανοικτές αφαιρέσαμε το εξωτερικό των συγκεκριμένων πάνελ, και διαμορφώσαμε την εσωτερική τους λεπτομέρεια με φύλλο πλαστικού, αλουμινόφυλλο, χαλκόσυρμα, καθώς και ζεσταμένο και τεντωμένο πλαστικό, βάσει φωτογραφιών του πραγματικού. Το χρώμα που επικρατεί εδώ όπως και στις θυρίδες που δίνει ανοικτές το κιτ είναι ένα κιτρινωπό primer, για το οποίο χρησιμοποιήθηκε το Νο 69 της Humbrol, ‘’σπασμένο΄΄ με ελάχιστο πράσινο, το ίδιο που χρησιμοποιήθηκε και στο χώρο της ατράκτου πέριξ της εξαγωγής.  Η άτρακτος έκλεισε εύκολα και χωρίς πολλά προβλήματα εφαρμογής, κάτι που έγινε -με λίγη προσοχή- και στις πτέρυγες. Έτσι σύντομα είχαμε έτοιμο το μοντέλο για βάψιμο...

Το βάψιμο

Ξεκινήσαμε με τη διαδικασία της προσκίασης (preshading), δηλαδή κάθε πάνελ τονίστηκε στα όριά του με μαύρο χρώμα ώστε να φαίνεται πιο σκούρο στις ανάλογες περιοχές μετά το βάψιμο της παραλλαγής. Οι κάτω επιφάνειες βάφτηκαν με το Η311 της Gunze, και αφού στέγνωσαν μασκαρίστηκαν για να βαφτούν οι πάνω με τα Νο118, 117 και 116 της Humbrol, για το «αμμώδες» και τα δύο πράσινα αντίστοιχα. Αυτά ψεκάστηκαν με ελεύθερο χέρι χρησιμοποιώντας αερογράφο διπλής λειτουργίας, και μετά το στέγνωμά τους έγινε ξεθώριασμα με ξανοιγμένα τα βασικά χρώματα στο κέντρο των πάνελ. Η παραλλαγή που επιλέχθηκε είναι αυτή που έφεραν τα Α-7Ε όταν παρελήφθησαν από την ΠΑ, και φτάνει πιο χαμηλά στην άτρακτο σε σχέση με την αρχική, δίνοντας μια πιο επιθετική όψη στον ‘’Κουρσάρο’’! Τα χρώματα μετά σφραγίστηκαν με γυαλιστερό ακρυλικό βερνίκι της Gunze,τοποθετήθηκαν τα σήματα, και αφού σφραγίστηκαν κι αυτά με βερνίκι έγινε το wash με μαύρο λάδι ζωγραφικής για τις κάτω επιφάνειες, και raw umber για τις πάνω. Η τελική υφή δόθηκε με το ματ ακρυλικό βερνίκι της Talens που ψεκάστηκε σε τρία ελαφρά περάσματα.

Σε γενικές γραμμές ήταν μια ευχάριστη & γρήγορη κατασκευή, ενός αγαπημένου αεροπλάνου που δεν πρέπει να λείπει από καμία συλλογή με ελληνικά τζετ!

Δείτε ακόμα ...