MBB Bo105 CBS Ελληνικής Αστυνομίας, Esci 1/48

Η αποτελεσματικότητα από την χρήση του ελικοπτέρου σε αστυνομικά καθήκοντα και η θετική διεθνής εμπειρία οδήγησε την Ελληνική Αστυνομία στην απόφαση να ενισχύσει το οπλοστάσιό της με ελικόπτερα. Επιλέχθηκε το MBB (Messerschmitt-Bolkow-Blohm) Βο105CBS και το Μάϊο του 1995 τα πρώτα δύο ελικόπτερα παραλαμβάνονται από την ΕΛ.ΑΣ. Εφεραν τα κωδικά χαρακτηριστικά «ΗΡΑ» και «ΗΡΒ», με μοναδική διαφορά ότι το «ΗΡΒ» διέθετε και ραντάρ που του έδινε τη δυνατότητα και για νυχτερινή πτήση αλλά και πτήση σε κακές καιρικές συνθήκες.

Το μοντέλο της Esci στην 1/48

Λίγα χρόνια μετά την παραλαβή των δυο πρώτων ελικοπτέρων και εντυπωσιασμένοι από τα χρώματα που έκαναν ενδιαφέρον και όμορφο το κοντόχοντρο σουλούπι του Bο105, αποφασίσαμε να το φτιάξουμε με την πρώτη ευκαιρία. Επιλέχτηκε το κιτ της Esci στην κλίμακα 1/48 και συγκεκριμένα το Rescue Service, όχι για κανένα ιδιαίτερο λόγο, απλώς επειδή αυτό υπήρχε διαθέσιμο σε μεγάλες ποσότητες εκείνη την εποχή. Το κίτ είναι ένα κλασικό Esci της δεκαετίας του ’80, σωστό στις διαστάσεις ελαφρώς απλοποιημένο με χαλκομανίες για πίνακα οργάνων και μέτρια εφαρμογή. Mπορεί να βρεθεί -ακόμα- σε ελληνικά μοντελιστικά καταστήματα και στον εισαγωγέα της εταιρίας στην Ελλάδα (Kalfakis).

Κατασκευή

Το κίτ της Esci αναπαριστά το απλό Bο105, που κατ αρχήν είναι κοντύτερο κατά 0,5 εκατοστά στην κλίμακα  από τον επιθυμητό τύπο. Οπτικά η διαφορά φαίνεται αμέσως, αφού στο σημείο που έχει γίνει η επιμήκυνση, πίσω από τις συρόμενες πόρτες, βρίσκεται ένα τριγωνικό παράθυρο. Μετά από μελέτη φωτογραφιών και σύγκριση με το μοντέλο επιλέχτηκε το σημείο και ο τρόπος με τον οποίο θα γινόταν η επιμήκυνση. Στις φωτογραφίες που παραθέτουμε πιο κάτω, η μαύρη γραμμή δείχνει σε ποια σημεία έγινε η τομή της ατράκτου πάνω στο κόκκινο πλαστικό, ενώ οι λευκές περιοχές είναι τα σημεία που έγινε η επιμήκυνση από φύλλο πλαστικού. 

Τα δύο μισά της ατράκτου κολλήθηκαν και απαιτήθηκαν πολλές ώρες τριψίματος αφενός για να μπορέσουν οι προσθήκες να προσαρμοσθούν αλλά και λόγω του ότι η εφαρμογή του μοντέλου δεν ήταν η καλύτερη δυνατή.

Δεύτερη μεγάλη προσθήκη είναι τα μεγάφωνα με τα αεροδυναμικά καλύμματά τους. Τα καλύμματα φτιάχτηκαν από πλαστική σωλήνα με διάμετρο 0,25cm που κόπηκε φάλτσα και κολλήθηκε στο κάτω μέρος της ατράκτου. Τα δύο καλύμματα στρογγύλεψαν με τη βοήθεια εποξικού στόκου. Με την βοήθεια του εποξικού στόκου στην ελεύθερη άκρη από την πλαστική σωλήνα δημιουργήθηκε ο θόλος του μεγαφώνου. Στο κέντρο του θόλου κολλήθηκε μήκος πλαστικού για να αναπαραστήσει πλήρως το μεγάφωνο.

Τέλος από φύλλο πλαστικού προστέθηκαν στην άτρακτο κάποια «κουτιά» που προφανώς κρύβουν κάποιους αισθητήρες ναυσιπλοΐας και άλλα ηλεκτρονικά. Ακόμα προστέθηκαν ένας αεραγωγός στο κάτω μέρος της ατράκτου και κάποιες «πρίζες» δεξιά αριστερά για τη σύνδεση εξωτερικών καμερών και άλλων φορτίων, μία βάση στην αριστερή πλευρά και ένα χερούλι λίγο πιο πάνω, μία βάση κεραίας στην ουρά και δύο χερούλια στη οροφή πάνω από τις συρόμενες πόρτες.

Επεμβάσεις στο κόκπιτ...

Όταν τελείωσαν όλες οι προσθήκες στην άτρακτο προχωρήσαμε στο κόκπιτ. Το μεγάλο γυάλινο μπροστινό τζάμι επέτρεψε στο να φτιάξουμε το κόκπιτ σαν χωριστό υποσύνολο και να το προσαρμόσουμε αργότερα στην άτρακτο. Τα όργανα του πίνακα δίνονταν από την Esci σε σήμα. Αποφασίσαμε να δώσουμε «ζωή» στον πίνακα, έτσι κόψαμε μικρά τετράγωνα κομματάκια από φύλο πλαστικού και στη μέση τους κάναμε μία τρύπα χρησιμοποιώντας διαφορετικής διαμέτρου τρυπάνια για να δημιουργήσουμε τα όργανα. Με βάση τις φωτογραφίες που είχαμε κολλήσαμε τα τρυπημένα κομματάκια στον πίνακα και ξεκινήσαμε να κόβουμε από το σήμα που έδινε η Esci τα όργανα ώστε να τα τοποθετήσουμε ένα ένα στις τρύπες. Όταν στέγνωσαν τα σήματα, με ένα ψιλό πινέλο στάξαμε γυαλιστερό βερνίκι στα βαθουλώματα των οργάνων ώστε να αναπαρασταθεί το τζάμι. Με μήκος ζεσταμένου πλαστικού έγιναν οι διακόπτες στην κεντρική κονσόλα και προστέθηκαν και κάποια σήματα με μικρά ρολόγια, ενώ από την αρχή φτιάχτηκε η κονσόλα των οργάνων της οροφής.

Κατά τα άλλα το κόκπιτ συναρμολογήθηκε σύμφωνα με τις οδηγίες του κίτ. Στα καθίσματα προστέθηκαν οι ζώνες ασφαλείας και οι πυροσβεστήρες που βρίσκονται κάτω από τα πόδια των πιλότων.

Το εσωτερικό βάφτηκε γκρι με το Νο. 128 της Humbrol, το πάτωμα με το 125, ενώ τα μαξιλάρια από τα καθίσματα με το 126, όλα από τα enamel της Humbrol. Έτσι το ολοκληρωμένο κόκπιτ τοποθετήθηκε στη θέση του. Πριν το κόκπιτ με το πάτωμα κολληθούν στη θέση τους, προστέθηκε βάρος μπροστά για να κάθεται σωστά το ελικόπτερο στη θέση του, μια και παρατηρήθηκαν φαινόμενα ανισορροπίας στις δοκιμές που κάναμε με τα πέδιλα τοποθετημένα. Αργότερα, και λίγο πριν τελειώσει η κατασκευή μας, αποφασίστηκε και τοποθετήθηκαν τρία ζευγάρια ακουστικά, με το σπιράλ καλώδιό τους τα δύο να κρέμονται από τα πλάγια την κονσόλας της οροφής και το τρίτο αφημένο στα πίσω καθίσματα. Τα ακουστικά έγιναν από μήκος πλαστικού που κόπηκε κατάλληλα και πήρε σχήμα με τρίψιμο. Το σπιράλ του καλωδίου έγινε στρίβοντας πολύ ψιλό χαλκόσυρμα γύρω από μια καρφίτσα και μετά βάφτηκε με σατινέ μαύρο χρώμα.

Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίσαμε όταν έπρεπε να κολλήσουμε το μπροστινό τζάμι - αλεξινέμιο. Η εφαρμογή ήταν απαίσια, άφηνε κενά παντού, αλλά το χειρότερο είναι ότι σε πολλά σημεία εξείχε από την άτρακτο. Το τελευταίο ήταν καταστροφικό, μια και ως γνωστό είναι σχεδόν αδύνατο να τρίψεις ένα διαφανές κομμάτι και να στοκάρεις χωρίς να θαμπώσει ή γρατζουνιστεί ,συν του ότι από κακό σχεδιασμό του κίτ το επίμαχο πλαίσιο-σκελετός του αλεξινέμιου (το οποίο βάφεται και θεωρητικά θα μπορούσε ελαφρά να φαγωθεί ή να δεχτεί στόκο) δεν βρισκόταν στο διαφανές κομμάτι αλλά στην άτρακτο! Μετά από πολλές δοκιμές και τρίψιμο της ατράκτου καταφέραμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα κενά και να εξέχει μόνο από την κάτω πλευρά, που θεωρήσαμε ότι είναι το πιο ανώδυνο. Τα κενά κλείστηκαν με αλλεπάλληλα στρώματα από το Clear Fix της Humbrol.

Όταν τελείωσε ο Γολγοθάς της προσαρμογής, από μήκος πλαστικού φτιάχτηκε η ενίσχυση του κεντρικού κομματιού του σκελετού του αλεξινέμιου και από φύλλο πλαστικού οι κόφτες καλωδίων που βρίσκονται στα δύο άκρα της. Σε αντίθεση με την ενίσχυση οι κόφτες κολλήθηκαν μετά το βάψιμο του μοντέλου, ώστε να μην δυσκολέψουν τη διαδικασία.

Βάψιμο

Το βάψιμο αποδείχτηκε μια ιδιαίτερα επίπονη διαδικασία που παραλίγο να κοστίσει την ολοκλήρωση της όλης κατασκευής. Ξεκινήσαμε βάφοντας τις άσπρες περιοχές  με το Ιnsignia White Νο.17875 της Testors. Χοντρικά μασκάραμε την άσπρη περιοχή και συνεχίσαμε βάφοντας το σκούρο μπλέ με το midnight blue No 15 της Humbrol. 

Για την δημιουργία της γαλάζιας γραμμής δουλέψαμε ως εξής:

Από μία κατάλληλη πλάγια φωτογραφία του πραγματικού ελικοπτέρου, που με την βοήθεια του υπολογιστή τη φέραμε στην σωστή κλίμακα και στη συνέχεια εκτυπώσαμε, κόψαμε μάσκα. Τη μάσκα αυτή την προσαρμόσαμε με προσοχή πάνω στο μοντέλο και τη στερεώσαμε με Μaskol της Humbrol, ώστε να μην έχουμε κανένα ατύχημα με τα χρώματα που είχαμε ψεκάσει πριν. Μετά ψεκάσαμε με το Mediterranean Blue Νο.47 της Humbrol, αραιωμένο με ελάχιστο λευκό. Με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε τη γαλάζια λωρίδα ψεκάζοντας τη μάσκα σε μια διαφανή χαλκομανία και μετά να την κολλάγαμε στο μοντέλο. Επιλέχτηκε όμως να μην χρησιμοποιηθεί χαλκομανία για να αποφευχθεί πιθανό υπερβολικό σκαλοπάτι από το φίλμ.

Όταν στέγνωσαν καλά όλα τα χρώματα βάφτηκαν με πινέλο και τα πέδιλα με τις βάσεις τους μαύρα και αφέθηκαν και αυτά να στεγνώσουν.      

Σήματα – τελικές λεπτομέρειες

Μετά το βάψιμο προχωρήσαμε στις τελευταίες προσθήκες που έπρεπε να κάνουμε. Έτσι φτιάχτηκε από πλαστικό ο προβολέας από φύλλο πλαστικού, ενώ για το τζάμι χρησιμοποιήθηκε το Clear Fix της Humbrol. O προβολέας βάφτηκε μαύρος και κολλήθηκε στη βάση του δεξιού πέδιλου. Από διάφανο sprue φτιάχτηκε και προβολέας προσγείωσης και βάφτηκε και αυτός μαύρος και κολλήθηκε στην αριστερή βάση του πέδιλου.

Στο στροφείο, πριν βαφεί προστέθηκαν 8 αντίβαρα στη βάση περίπου του κάθε φύλλου,  τα οποία ήταν από πολύ μικρά σκάγια και αποδείχτηκαν πολύ καλά για την κλίμακα. Τα φύλλα του στροφείου βάφτηκαν με το Dark grey No140 της Humbrol.

Τέλος φτιάξαμε από πλαστικά rod της Evergreen αλλά και από ζεσταμένο και τεντωμένο πλαστικό τους δύο υαλοκαθαριστήρες, μια και το κιτ έδινε μόνο έναν και αυτόν σε άλλη θέση. Βάφτηκαν με μαύρο ματ πριν τοποθετηθούν στη θέση τους.

Τα σήματα ήταν από την αρχή μεγάλο πρόβλημα, μια και ήταν πολύ δύσκολο να τα βρούμε, και κυρίως το σήμα της ΕΛ.ΑΣ. Τη λύση μας την έδωσαν οι φίλοι της LM Decals, που δημιούργησαν  όλα τα απαραίτητα σήματα. Μας χαροποίησε ότι η ποιότητά τους ήταν πολύ καλή, χωρίς προβλήματα, καθώς και τις καμπύλες που απαιτούνταν πήραν εύκολα, δεν άσπρισε καθόλου το φίλμ, κάτι που θα ήταν αντιαισθητικό και δύσκολα διορθώσιμο ιδιαίτερα στα σκούρα φόντα, αλλά και το λευκό είχε ικανοποιητική καλυπτικότητα.

Στο τέλος κολλήσαμε τα κομμάτια που είχαμε φτιάξει από πρίν: τις αντέννες στη οροφή της καμπίνας και στην ουρά  και το όλο  μοντέλο ψεκάστηκε με γυαλιστερό βερνίκι της Gunze. Κάναμε μια απόπειρα για φθορά με τη βοήθεια μαύρου παστέλ  που το βάλαμε στα σημεία της ουράς πίσω από τις εξαγωγές του κινητήρα . Όπως και στις φωτογραφίες του πραγματικού πάνω στο Μidnight Βlue η φθορά ήταν σχεδόν αόρατη και το μόνο που έγινε ήταν να ματάρει το χρώμα ενώ εμφανής είναι πάνω στο άσπρο των οριζόντιων σταθερών.

Το μοντέλο μας πήρε επιτέλους τη θέση του στη βιτρίνα μας, στην οποία και ξεχωρίζει με την «φωτεινή» του παραλλαγή. 

Σημείωση: Τα Bo105 της ΕΛΑΣ διαθέτουν σήμερα θερμική κάμερα Wescam 12DS σε εξωτερικό θόλο κάτω από την αριστερή θύρα, η οποία δεν υπήρχε όταν φτιάχναμε το δικό μας μοντέλο (φαίνεται στο πιο κάτω video, στη μικρή φωτό δεξιά και στην προτελευταία φωτό στο gallery).

Xρήσιμο link: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=54&