MARDER III, German tank destroyer, Tamiya 1/48

Οι γερμανικοί καταστροφείς αρμάτων Marder III βασίζονταν στο σασί των αιχμαλωτισμένων τσεχοσλοβακικών αρμάτων 38(t). Βρίσκονταν σε παραγωγή από το 1942 έως το 1944 και υπηρέτησαν σε όλα τα Μέτωπα μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι πρώτες μάχες μετά την έναρξη της Επιχείρησης Βαρβαρόσα, οδήγησαν την Wehrmacht στην αναζήτηση νέας λύσης για ένα πιο ευέλικτο και ισχυρό αντιαρματικό όπλο, από το υπάρχον ρυμουλκούμενο πυροβολικό και τους κυνηγούς αρμάτων Panzerjäger I που διέθετε έως τότε. Επιπλέον, Η εμφάνιση των νέων σοβιετικών αρμάτων Τ-34 στο πεδίο της μάχης κατά τα τέλη του 1941, έκανε επείγουσα αυτή την ανάγκη.

Ως μια πρόχειρη λύση, η Wehrmacht αποφάσισε να αξιοποιήσει τα παρωχημένα Panzer II και τα αιχμαλωτισθέντα 38t χρησιμοποιώντας τα ως βάσεις για την κατασκευή αυτοσχέδιων καταστροφέων αρμάτων. Η σειρά Marder υπήρξε το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας. Ήταν οπλισμένα με ένα πυροβόλο Pak 40 των 75χιλ. ή με τα άφθονα αιχμαλωτισθέντα σοβιετικά πυροβόλα F-22 model 1936 των 76,2χιλ.

Στις αρχές του 1942, παρόλο που τα άρματα 38t ήταν ήδη παρωχημένα, αποτελούσαν μια εξαιρετική πλατφόρμα για διάφορες χρήσεις. Έτσι η γερμανική διοίκηση αποφάσισε να προσαρμόσει τις μεγάλες ποσότητες των αιχμαλωτισμένων σοβιετικών πυροβόλων των 76,2χιλ. που διέθετε στα σασί των Panzer 38(t).

Αφαιρέθηκαν ο πυργίσκος και το άνω μέρος του πήγματος των Panzer 38(t) και προστέθηκε σε αυτό νέα επιφάνεια, κατάλληλη να δεχθεί το πυροβόλο. Ήταν ανοιχτή στο άνω μέρος και ελαφρά θωρακισμένη (θωράκιση 10 και 50 mm). Το κύριο μειονέκτημα της κατασκευής ήταν η υψηλή σιλουέτα (profil), που καθιστούσε το όχημα πολύ ευάλωτο στα εχθρικά πυρά.

Το σοβιετικό πυροβόλο F-22 ανακατασκευάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί τα στάνταρ γερμανικά πυρομαχικά των 75χιλ. Ο οπλισμός συμπεριλάμβανε ένα πολυβόλο των 7,92χιλ. προσαρμοσμένο στο πήγμα του άρματος.

Αυτοί οι νέοι κυνηγοί αρμάτων μπήκαν σε παραγωγή με το όνομα Sd.Kfz. 139 Panzerjäger 38(t) für 7.62cm Pak36(r), και κατασκευάστηκαν συνολικά 363 μονάδες αυτής της παραλλαγής του Marder III μεταξύ Απριλίου του 1942 και του 1943.   

Η επόμενη παραλλαγή του Marder III ήταν το Sd.Kfz. 138 Marder III Ausf. H με το γερμανικό πυροβόλο PaK 40 των 75χιλ., τοποθετημένο στο πήγμα ενός Panzer 38(t) Ausf. H. Αυτός ο τύπος είχε τον κινητήρα τοποθετημένο στο πίσω μέρος του πήγματος (το Η είναι το αρχικό γράμμα της γερμανικής λέξης Heckmotor, δηλ. κινητήρας προσαρμοσμένος στο πίσω μέρος) και το πυροβόλο το κεντρικό μέρος του πήγματος. Για την αυτοάμυνά του ήταν εξοπλισμένο με το τσέχικο πολυβόλο των 7,92χιλ. και μετέφερε 38 οβίδες.

Μεταξύ του 1942 και του 1943 κατασκευάστηκαν 418 Marder III Ausf. H.

To Sd.Kfz. 138 Marder III Ausf. M, υπήρξε η τελευταία παραλλαγή της οικογένειας των Marder III. Βασιζόταν στο πήγμα του Panzer 38(t) Ausf. M (το γράμμα Μ είναι το αρχικό γράμμα της γερμανικής λέξης Mittelmotor, δηλ. κινητήρας τοποθετημένος στο κέντρο – ή στο μέσον). Σε αυτή την παραλλαγή, το πυροβόλο PaK 40 των 75χιλ. βρισκόταν στο πίσω μέρος του πήγματος και ο χώρος του πληρώματος, αντίθετα από τις άλλες παραλλαγές, ήταν κλειστός στο πίσω μέρος, αν και το άνω μέρος παρέμενε ανοιχτό. Ήταν εφοδιασμένο με 27 οβίδες και το πυροβόλο του πήγματος είχε αντικατασταθεί από ένα ΜG34 ή ΜG42 μεταφερόμενο από το πλήρωμα.

Αυτός ο τύπος κατασκευάστηκε από το 1943 έως τις αρχές του 1944. Συνολικά παράχθηκαν 975 οχήματα.

Υπηρεσιακή Χρήση

Η οικογένεια Marder III βρέθηκε σε όλα τα πολεμικά μέτωπα, με τον τύπο SdKfz 139 να έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως στο ανατολικό μέτωπο, αν και μερικά αυτοκινούμενα πυροβόλα πολέμησαν και στην Τυνησία. Το Φεβρουάριο του 1945 περίπου 350 Ausf. M βρίσκονταν ακόμη σε υπηρεσία.

Τα Marder III αποτελούσαν μέρος των Ταγμάτων Κυνηγών Αρμάτων (Panzerjäger Abteilungen) ενταγμένα στις μεραρχίες Panzer, τόσο της Wehrmacht όσο και των Waffen SS, καθώς επίσης και άλλων μονάδων της Luftwaffe, όπως η μεραρχία Hermann Göring.

Επρόκειτο για αξιόπιστα οχήματα, όπως άλλωστε κάθε όχημα βασισμένο στο πήγμα του Τσεχοσλοβακικού 38t και η ισχύς πυρός που διέθετε ήταν ικανή να καταστρέφει ελαφρά ή μέσα θωρακισμένα οχήματα σε μεγάλες αποστάσεις. Ωστόσο, η κύρια αδυναμία του ήταν συνδεδεμένη με την ικανότητα επιβίωσης σε συνθήκες μάχης. Ο συνδυασμός της υψηλής σιλουέτας του με το ανοιχτό άνω μέρος του χώρου πληρώματος τα καθιστούσε ευάλωτα στα έμμεσα πυρά του πυροβολικού. Η αδυναμία αυτή γινόταν πιο εμφανής στη διεξαγωγή μαχών σε κατοικήσιμες τοποθεσίες ή μαχών εκ του σύνεγγυς. Η ελαφριά τους θωράκιση επίσης, δεν τα προστάτευε από τις οβίδες των εχθρικών αρμάτων μάχης. Παρόλα αυτά, απέδιδαν καλύτερα σε αμυντικό αγώνα ή σε ρόλους υποστήριξης.   

Αν και τα Marder III δεν ήταν οχήματα εφόδου ή υποκατάστατα αρμάτων, ήταν πολύ πιο αποτελεσματικά από τα ρυμουλκούμενα αντιαρματικά πυροβόλα που αντικαθιστούσαν. 

Κατασκευή του κιτ της Tamiya στην 1/48

Το Marder III της Tamiya είναι ένα εξαιρετικό κιτ, με άριστη εφαρμογή και πλούσια λεπτομέρεια για την κλίμακα 1/48. Το μοντέλο ολοκληρώνεται σε εικοσιένα στάδια που αναπτύσσονται με πολύ σαφήνεια στο υψηλής ποιότητας φυλλάδιο της εταιρείας. Ειλικρινά, μπορούμε να πούμε ότι, εθισμένοι πια στην εμμονή μας να βελτιώνουμε τα περισσότερα κιτ που πέφτουν στα χέρια μας, αρχικά μας παραξένεψε το γεγονός ότι το ολοκληρώσαμε χωρίς να προσθέσουμε σχεδόν καμία βελτίωση!

Έτσι, ανοίξαμε με λεπτό τρυπάνι το στόμιο του πολυβόλου που βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του πήγματος και, αφού χαράξαμε τις ενώσεις των λασπωτήρων, τους στραβώσαμε για να δείχνουν περισσότερο ρεαλιστικοί. Το στόμιο της εξάτμισης λεπτύνθηκε με τρυπάνι και γυαλόχαρτο, έπειτα ακολούθησε ένα πέρασμα με πινέλο και υγρό στόκο, χτυπώντας με κάθετες κινήσεις την επιφάνεια της. Πρέπει να πούμε ότι ήταν ένα από τα λίγα κιτ που το τελειώσαμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Αξίζει να προσθέσουμε ότι η πολύ καλή ποιότητά του δεν μας κούρασε, επιτρέποντάς μας έτσι να εστιάσουμε περισσότερο στο βάψιμο και στο weathering.    

Επιλέξαμε να το βάψουμε με τα χρώματα και τα σήματα του 19ου Τάγματος Καταστροφέων Αρμάτων της 19ης Μεραρχίας Πάντσερ (19th Pz. Div. 19th Tank Destroyer Bttn.) που επιχειρούσε στη Ρωσία το χειμώνα του 1942.

Το κιτ βάφτηκε αρχικά με το German Grey XF-63 της Tamiya. Με το χρώμα αυτό ήταν βαμμένα τα γερμανικά οχήματα που επιχειρούσαν στην Ευρώπη από τις αρχές του 1942 έως το τέλος του 1943. Ακολούθησε ψέκασμα με το ακρυλικό γυαλιστερό βερνίκι της Humbrol (Clear Gloss Varnish) και αφού αφέθηκε να στεγνώσει για μερικές ώρες, τοποθετήθηκαν οι χαλκομανίες. Για να εξασφαλίσουμε περισσότερο ρεαλισμό χρησιμοποιήσαμε το Setter και το Softener της Mr. Hobby (Gunze).

Το πρώτο στάδιο της βαφής ολοκληρώθηκε με ένα πέρασμα ακρυλικού ματ βερνικιού της Winsor & Newton (Πλαίσιο ή καταστήματα γραφικών τεχνών/Art stores)

Στη συνέχεια, περάστηκε με πολύ προσοχή και επιλεκτικά σε ορισμένα σημεία ένα “πλύσιμο” (wash) με αραιωμένο λευκό για να προσομοιώσει το υδροδιαλυτό λευκό που χρησιμοποιούσαν τα γερμανικά στρατεύματα ως χειμερινή παραλλαγή. Ακολούθησε ένα ψέκασμα λευκού χρώματος με αερογράφο για να "μαλακώσει" τα σκληρά περιγράμματα που άφησαν οι πινελιές. Στόχος ήταν να αποδοθούν με όσο το δυνατό περισσότερο ρεαλισμό οι πινελιές του λευκού χρώματος με τα πραγματικά.

Ως φόρτωμα μάχης προσθέσαμε Jerry cans και ένα κιβώτιο πυρομαχικών από το κιτ Jerry can set της Tamiya και του Verlinden.

Το επόμενο στάδιο περιλάμβανε ένα εκτεταμένο weathering σε όλες τις επιφάνειες. Ξεκινήσαμε συνδυάζοντας την τεχνική του “στεγνού πινέλου” με το chipping, προσθέτοντας German Grey, κυρίως στις αιχμές των επιφανειών του οχήματος.

Έπειτα, χρησιμοποιώντας αραιωμένες με νέφτι, σκόνες Mr. Hobby και λεπτό πινέλο προσπαθήσαμε να αποδώσουμε τη σκουριά σε πολλά σημεία. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι κλιματικές και επιχειρησιακές συνθήκες που επικρατούσαν τότε έφθειραν σε μεγάλο βαθμό τις επιφάνειες των οχημάτων και αυτό θέλαμε να αποτυπώσουμε στην αναπαράστασή μας.

Συνδυασμός Λαδιών ζωγραφικής (vermillion, yellow, cyan και white), αναμεμειγμένα με gloss varnish εναποτέθηκαν με προσοχή στον χώρο του πληρώματος για να αναπαραστήσουν την έντονη φθορά από τη συχνή χρήση και το υγρό στοιχείο που κυριαρχούσε κατά τις χειμερινές συνθήκες.

Τέλος, προστέθηκε η λάσπη στα κάτω μέρη του πήγματος, στις ερπύστριες και στους τροχούς, χρησιμοποιώντας γήινες αποχρώσεις από τις σκόνες Mr. Hobby. Για να τονιστεί η τρίτη διάσταση τοποθετήθηκε πρώτα μια ανοιχτή απόχρωση, αποδίδοντας έτσι το στεγνό στρώμα και από επάνω ένα σκουρόχρωμο για να αποδοθεί η πιο "φρέσκια" υγρή λάσπη.

Συμπεράσματα

Ολοκληρώνοντας την περιπλάνησή μας στον φανταστικό κόσμο του μοντελισμού, μπορούμε να πούμε ότι το Marder III της Tamiya μας προσέφερε -όπως άλλωστε τα περισσότερα από τα μοντέλα της- μια μεγάλη ικανοποίηση για την εξαιρετική λεπτομέρεια και ποιότητα κατασκευής του. Στα πλεονεκτήματά του μπορούμε να προσθέσουμε και την εύκολη συναρμολόγησή του, χωρίς να χρειάζεται πολλές  πρόσθετες βελτιώσεις.