MiG-3, POMK (Resin Kit) 1/48

MiG-3, POMK (Resin Kit) 1/48
Κλίμακα: 
Εταιρία: 
Φωτογραφίες: 

Το MiG-3 ξεκίνησε την καριέρα του σαν Ι-200. Η σχεδίαση άρχισε το 1939 υπό την εποπτεία των Artyom Mikoyan και Mikhail Gurevich (MiG) οι οποίοι είχαν στο μυαλό τους μια κατασκευή με έμφαση στην καλή απόδοση σε μεγάλα ύψη. Επέλεξαν έναν 12κύλινδρο υδρόψυκτο κινητήρα Mikoulin ΑΜ-35 που απέδιδε 1.350 ίππους στην απογείωση και 1.200 ίππους στα 6.000 μέτρα (τεράστια ισχύς για εκείνη την εποχή) και έχτισαν γύρω του ένα αεροσκάφος με τις ελάχιστες δυνατές διαστάσεις και βάρος. Τα πρώτα πρωτότυπα κατασκευάστηκαν σε χρόνο ρεκόρ των τεσσάρων μηνών. Η δομή της ατράκτου αποτελείτο από σωληνωτή κατασκευή μέχρι το πίσω μέρος του κόκπιτ και ξύλινο σκελετό με επικάλυψη κόντρα πλακέ μέχρι την ουρά. Οι πτέρυγες στο κεντρικό τμήμα τους ήταν κατασκευασμένες από αλουμίνιο και τα εξωτερικά τμήματα από ξύλο. Τα πηδάλια είχαν μεταλλικό σκελετό με υφασμάτινη επικάλυψη.  Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 5 Απριλίου 1940 από τον δοκιμαστή πιλότο  A. N. Yekatov, ο οποίος σε κάποια από τις επόμενες πτήσεις πέτυχε την ταχύτητα των 648 χλμ/ώρα σε ύψος 7.000 μέτρων. Το αεροσκάφος, αν και ταχύτατο, είχε αρκετά πτητικά προβλήματα, όπως μικρή ακτίνα δράσης, δυσκολία χειρισμού σε μεγάλες γωνίες προσβολής και πολύ περιορισμένη ευελιξία. Για τα περισσότερα από αυτά υπεύθυνος ήταν ο υψηλός πτερυγικός φόρτος και οι μικρές διαστάσεις του. Με την αλλαγή της ονομασίας σε MiG-1 ξεκίνησε και η παραγωγή του αεροσκάφους. Παράλληλα οι σχεδιαστές προσπαθούσαν να βελτιώσουν τα προαναφερθέντα προβλήματα δοκιμάζοντας διάφορες λύσεις, αλλάζοντας ταυτόχρονα την ονομασία του αεροπλάνου σε MiG-3. Η χωρητικότητα των δεξαμενών καυσίμου αυξήθηκε στα 645 λίτρα και παράλληλα έγιναν αυτοσφραγιζόμενες, το κόκπιτ άλλαξε θέση για να βελτιωθεί η ορατότητα του χειριστή και θωρακίστηκε. Παράλληλα μετακινήθηκε η δεξαμενή καυσίμου που υπήρχε μπροστά από τον πιλότο και το ψυγείο του κινητήρα. Ο τελευταίος μετακινήθηκε προς τα εμπρός κατά 10 εκατοστά ώστε να βελτιωθεί η ισορροπία του αεροσκάφους. Το σύστημα προσγείωσης ενισχύθηκε και μεγάλωσαν οι τροχοί.  Μαζί με τις προαναφερθείσες βελτιώσεις έγιναν και δεκάδες άλλες μικρότερες, με αποτέλεσμα την καλυτέρευση της πτητικής συμπεριφοράς, όχι όμως στο επίπεδο που επιθυμούσαν οι σχεδιαστές του. Συνολικά κατασκευάστηκαν 100 μονάδες για τον τύπο MiG-1 και 3.322 μονάδες για τον τύπο MiG-3. Η παραγωγή σταμάτησε την Άνοιξη του 1942, αφού το MiG-3 ξεπεράστηκε από πιο σύγχρονα αεροσκάφη, αλλά και εξ αιτίας του ότι άλλαξαν οι τακτικές αερομαχίας. Από το μέσο περίπου του Πολέμου και μετά μειώθηκαν τα ύψη των επιχειρήσεων, εκεί που το MiG-3 δεν απέδιδε. Ένας άλλος λόγος που συντέλεσε στον τερματισμό της παραγωγής ήταν η διακοπή παραγωγής του κινητήρα ΑΜ 35 προκειμένου να κατασκευαστεί ο ΑΜ 38, που τοποθετούνταν στα Ιlyushin Il-2 Sturmovic, στα οποία είχε δοθεί απόλυτη προτεραιότητα.

Περιγραφή του κιτ

Η αμερικανική (με γαλλικές ρίζες) εταιρία POMK (Pend Oreille Model Kit) είναι από τις πλέον άγνωστες στο ευρύ κοινό. Εφτιαχνε μερικά από τα πιο λεπτομερή κιτ ρητίνης στην 1/48 μέχρι που τελικά έκλεισε γύρω στο 2006. Ένα δικό της Martin PBM-3D Μariner 1/48 πουλήθηκε πρόσφατα στο ebay για… 1200 δολάρια! Αλλα κιτ που πρόλαβε να κυκλοφορήσει ήταν γαλλικά βομβαρδιστικά B’ ΠΠ, το Hawker Tempest και ένα Bf109G-6 στην… 1/35 για όσους ήθελαν να το συνδυάσουν με οχήματα σε αυτή την κλίμακα! Ένα από τα πιο μικρά της κιτ ήταν αυτό του MiG-3 στην 1/48.

Στο μικρό κουτί περιέχονται 33 κομμάτια σε κρεμ χρώμα, από ποιοτική ρητίνη με λεπτές χαραγμένες γραμμώσεις. Όλα τα πηδάλια δίνονται χωριστά, παρέχοντας έτσι την δυνατότητα να κολληθούν σε διαφορετική από την ουδέτερη θέση προσφέροντας έτσι περισσότερη ρεαλισμό στην παρουσίαση του μοντέλου. Η εφαρμογή των μεγάλων κομματιών, όπως θα αποδειχτεί στην διάρκεια της κατασκευής, είναι αρκετά καλή για κιτ ρητίνης. Το κόκπιτ είναι αρκετά προσεγμένο, αν και θα χρειαστεί κάποιες μικρές προσθήκες όπως θα δούμε στη συνέχεια.  Ο πίνακας οργάνων είναι ανάγλυφος και το μόνο που χρειάζεται είναι προσεκτικό βάψιμο. Η καλύπτρα είναι μονοκόμματη σε πρεσαριστή ζελατίνα και δίνεται δύο φορές. Το σχέδιο αν και λιτό, είναι περιγραφικό και σαφές για τα λίγα σχετικά κομμάτια του κιτ και δεν αφήνει απορίες. Υπάρχει και λίστα που περιγράφει τα κομμάτια όπου ανακαλύφθηκε ότι απουσίαζαν από τη συσκευασία τα κύρια σκέλη προσγείωσης, τα οποία κατασκευάστηκαν εύκολα από το μηδέν όπως θα δούμε παρακάτω. Τα σήματα είναι της Aeromaster, έχουν πολύ καλή ποιότητα και παρέχουν δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε τέσσερις  παραλλαγές, τρείς για Ρώσικα αεροσκάφη και μία για ένα Ρουμάνικο.

Κατασκευή

Το πάτωμα και η «πλάτη» του κόκπιτ δίνονται σε ένα κομμάτι, το οποίο κόπηκε με πριονάκι X-Acto σε τρία μέρη, εκ των οποίων κρατήθηκαν τα δύο ακριανά, αφού στο πραγματικό αεροπλάνο στη θέση της πλάτης υπάρχει κενός χώρος που δεν κρύβεται από κάποιο διαχωριστικό.

Μία από τις πρώτες αλλαγές που έγιναν ήταν στα σημεία που πατούν τα πόδια του χειριστή πίσω από τα ποδωστήρια, τα οποία απόκτησαν βάθος χρησιμοποιώντας φύλο πλαστικού.  Το πάτωμα κολλήθηκε με κυανοακρυλική κόλλα στην θέση του και επεκτάθηκε στο πίσω μέρος   με φύλλο πλαστικού. Στο κάθισμα η θωράκιση κολλήθηκε στην πλάτη και προήλθε από λεπτό φύλλο μόλυβδου κατάλληλα καμπυλωμένο. Στη συνέχεια κολλήθηκαν τα δύο μισά της ατράκτου, στο εσωτερικό των οποίων έχει αναπαρασταθεί μέρος του σωληνωτού σκελετού που υπάρχει στο κενό πίσω από το κόκπιτ. Τα σκέλη προσγείωσης κατασκευάστηκαν από το μηδέν, αφού απουσίαζαν από την συσκευασία του κιτ, χρησιμοποιώντας μήκη πλαστικού διαφόρων διαμέτρων και καρφίτσες. Επίσης από μήκη πλαστικού κατασκευάστηκαν ένας πυροσβεστήρας και μία φιάλη πεπιεσμένου αέρα για το κόκπιτ. Το πτερύγιο που ρυθμίζει την ποσότητα αέρα που περνάει από το ψυγείο ψύξης της γλυκόλης του κινητήρα προήλθε από λιθογραφικό τσίγκο. Μετά το βάψιμο στον χώρο του κόκπιτ, ακολούθησαν στεγνό πινέλο και φθορές με aluminum. Οι ζώνες προήλθαν από φωτοχαραγμένο σετ. Μπροστά από τον πίνακα οργάνων τοποθετήθηκαν καλωδιώσεις και ντίζες από χαλκόσυρμα. Μέρος της δεξαμενής καυσίμου (όσο φαίνεται από το κενό του αλεξινέμιου) κατασκευάστηκε από φύλλο πλαστικού. Το σημείο που βρίσκεται ο προβολέας προσγείωσης είναι συμπαγές στην πτέρυγα και απλά οριοθετείται από χάραξη. Προσαρμόστηκε στον ταχυτροχό ένα σβουράκι από αυτά που χρησιμοποιούν οι οδοντογιατροί και σκάφτηκε με μεγάλη προσοχή. Το κάτοπτρο του προβολέα δημιουργήθηκε από μήκος πλαστικού διαμέτρου περίπου 3 χιλ. Αυτό σφίχτηκε σε ταχυτροχό και χρησιμοποιώντας τον σαν μίνι τόρνο ΄΄σκαφτηκε΄΄ με χειρουργική λεπίδα Νο 15 (λόγχη). Τα μεγάλα τμήματα του μοντέλου κολλήθηκαν μεταξύ τους και στοκαρίστηκαν. Παρόλο που η ποσότητα του στόκου ήταν μεγάλη, είναι φυσιολογική για τέτοιου είδους κιτ. Τα σταθερά διαφανή τμήματα, αφού κολλήθηκαν με ελάχιστη κυανοακρυλική κόλλα στοκαρίστηκαν με ελάχιστο στόκο. Ένα σημείο που χρειάστηκε αρκετή ποσότητα στόκου είναι η ένωση του εμπρόσθιου με το πίσω τμήμα της ατράκτου και την πτέρυγα. Μετά το πρώτο τρίψιμο το σημείο αυτό χρειάστηκε επαναληπτικό στοκάρισμα. Με χρώμα αλουμίνιου βάφτηκαν όλες οι ενώσεις για να ελεγθεί αν υπάρχει κάποια ατέλεια. Όλες οι γραμμώσεις που εξαφανίστηκαν από το τρίψιμο με το ντουκόχαρτο, επαναχαράχτηκαν με χαρακτικό εργαλείο. Με χαρτοταινία, μασκόλ και βρεγμένη χαρτοπετσέτα, σφραγίστηκαν το κόκπιτ, τα διαφανή τμήματα, οι φωλιές των σκελών και οι αεραγωγοί. Διαφανής ζελατίνα κολλήθηκε με ελάχιστη κόλλα στιγμής, στην θέση του προβολέα προσγείωσης και μασκαρίστηκε με μασκόλ. Δύο ΄΄λεπτά χέρια΄΄ άσπρου χρώματος ήταν αρκετά για την κάλυψη του μοντέλου. Εννοείται ότι πριν προηγήθηκε επιμελημένο καθάρισμα του μοντέλου με καθαρό οινόπνευμα και πανάκι που δεν αφήνει χνούδια. Για το βάψιμο των κάτω επιφανειών χρησιμοποιήθηκε το Η323 light blue της Gunze Sangyo, ξανοιγμένο με άσπρο της ίδιας εταιρίας σε αναλογία περίπου 4 προς 1. Ακολούθησε πάλι μασκάρισμα και ψέκασμα με Νο 19 κόκκινο της Humbrol. Τοποθετήθηκαν οι χαλκομανίες και έγινε wash και ΄΄λέρωμα΄΄ του μοντέλου. Στις φωλιές και τα κύρια σκέλη έχει προστεθεί αρκετή λεπτομέρεια. Αντίθετα, οι θυρίδες των σκελών είχαν από την εταιρία ρεαλιστικές νευρώσεις εσωτερικά. Η απολαυστική αυτή κατασκευή ολοκληρώθηκε με την κόλληση των μικρών και εύθραυστων κομματιών που πάντα μένουν για το τέλος.

Για όσους προτιμούν τα πλαστικά κιτ το MiG-3 κυκλοφορεί στην 1/48 από την ICM, αλλά πρόκειται για μεταγενέστερη έκδοση του καταδιωκτικού.

MiG-3, POMK (Resin Kit) 1/48MiG-3, POMK (Resin Kit) 1/48MiG-3, POMK (Resin Kit) 1/48

Δείτε ακόμα ...

Μοντελισμός - Κατασκευές
Μοντελισμός - Κατασκευές
Μοντελισμός - Κατασκευές
Μοντελισμός - Κατασκευές
Μοντελισμός - Κατασκευές