Sopwith Camel, Mister Craft 1/48 (Kit No. D-231)

Το Sopwith Camel αναπτύχθηκε από την Sopwith Aviation Company ως διάδοχος του  Sopwith Pup. Τα Camel στην πλειοψηφία τους έφεραν ένα περιστρεφόμενο κινητήρα Clerget, που απέδιδε 130hp, και ήταν οπλισμένα με δίδυμα συγχρονισμένα πολυβόλα 0.303in, τύπου Vickers, τα οποία έβαλλαν μέσα από το δίσκο της έλικας. Σε αντίθεση με τους προκατόχους Pup και Triplane, το Camel θεωρήθηκε δύσκολο στον χειρισμό του, κύρια λόγω της κατανομής του κέντρου βάρους, το οποίο βρισκόταν πολύ μπροστά (περίπου το 90% του βάρους του αεροσκάφους) στα πρώτα 2,5 μέτρα της ατράκτου και στο έντονο γυροσκοπικό αποτέλεσμα που είχε η περιστροφική μάζα των κυλίνδρων (κάτι πολύ κοινό στους κινητήρες αυτού του τύπου).

Στα χέρια ενός άπειρου χειριστή ήταν έως και επικίνδυνο, αλλά -αντίθετα- για τους έμπειρους πιλότους η επικινδυνότητα αυτή μεταφραζόταν σε μεγάλη ευελιξία! Συνολικά, οι πιλότοι των Camel έχουν πιστωθεί με την κατάρριψη 1.294 εχθρικών αεροσκαφών, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο συμμαχικό μαχητικό κατά τον Α΄Π.Π. Προς το τέλος του μεγάλου Πολέμου, ο τύπος είχε επίσης δει δράση ως αεροσκάφος επίγειας επίθεσης, μεταφέροντας 4 μικρές βόμβες Cooper.

Το Camel F.1 υπήρξε το βασικό μαχητικό του ελληνικού Ναυτικού Αεροπορικού Σώματος, επιχειρώντας για πρώτη φορά με τη Μοίρα “Z” τον Αύγουστο του 1917 στο Αιγαίο, όπου και συμμετείχε εντατικά σε αποστολές μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ελληνικά Sopwith Camel συμμετείχαν επίσης στην εκστρατεία στη Μικρά Ασία, όπου μαζί με άλλα μαχητικά, εξασφάλισαν την πλήρη υπεροχή των ελληνικών αεροπορικών δυνάμεων - κατά το πρώτο σκέλος της. Λόγω της ακατάπαυστης χρήσης, αλλά και της επερχόμενης απαρχαίωσής τους, κρίθηκαν ακατάλληλα για χρήση μετά το 1921, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στη δύναμη των μαχητικών. Ενα τέτοιο ελληνικό Camel θέλαμε να προσθέσουμε στη συλλογή μας και η λύση ήταν...

...τo κιτ της Mister Craft στην 1/48!

Το κιτ της Mister Craft  στην κλίμακα 1/48 (κωδικός D-231) περιέχει 30 κομμάτια, σε ανοικτό γκρι πλαστικό και προέρχεται από το καλούπι της βρετανικής Merit (1958) που κατόπιν επανακυκλοφόρησε από τη Smer. Tα ανάγλυφα εθνόσημα και οι κωδικοί στην άτρακτο και τις πτέρυγες προδίδουν την ηλικία των καλουπιών, αλλά είναι πανεύκολο να αφαιρεθούν με λίγο βρεγμένο ντουκόχαρτο. Oι οδηγίες είναι απλές και με έγχρωμα profile για κάθε επιλογή καμουφλάζ, ενώ περιέχουν και αναλυτικό πίνακα των χρωμάτων που θα χρειαστείτε με κωδικούς σε FS/RAL. Κάποια λάθη δεν έχουν αποφευχθεί, όπως στην πρώτη σελίδα των οδηγιών όπου γράφει κλίμακα 1/72 αλλά το κιτ είναι όντως στην 1/48. H ελάχιστη γράμμωση είναι υπερυψωμένη και καθαρή στην άτρακτο. Το κόκπιτ είναι βασικό, με κάθισμα, πιλότο και πίνακα με ανάγλυφα όργανα. Περιέχονται και 4 βόμβες, καθώς και οδηγίες για το rigging (συρματόσχοινα). Ορισμένα κομμάτια όπως η έλικα, τα στυλίδια και οι πτέρυγες θα ωφεληθούν αν τριφτούν με βρεγμένο ντουκόχαρτο για να λεπτύνουν. Οι επιλογές στην καρτέλα σημάτων περιλαμβάνουν: Ελληνικό, βρετανικό - Royal Naval Air Service, αιχμαλωτισμένο γερμανικό, πολωνικό, βελγικό, ρωσικός εμφύλιος - Red Army & White Army, εσθονικό και ένα αεροσκάφος της Λετονίας. Σύνολο εννέα (9) διαφορετικές επιλογές. Περισσότερα για το κιτ μπορείτε να δείτε εδώ. Φυσικά επιλέξαμε να φτιάξουμε το δικό μας Camel με ελληνικά σήματα!



Κατασκευή

Πρώτη φροντίδα μας ήταν να τριφτούν τα ελαφρώς ανάγλυφα εθνόσημα (πολύ παλιά συνήθεια κάποιων εταιριών για να βοηθήσουν τους αρχάριους!), πράγμα το οποίο έγινε εύκολα με βρεγμένο ντουκόχαρτο. Με βάση  φωτογραφίες από το διαδίκτυο ξεκίνησε η δημιουργία του κόκπιτ, το οποίο πρακτικά, εκτός από το κάθισμα και τον πίνακα οργάνων, ήταν κενό. Με μήκη πλαστικού Evergreen φτιάχτηκε το πάτωμα και ο ξύλινος σκελετός. Η πλάτη του καθίσματος αφαιρέθηκε προσεκτικά και αντικαταστάθηκε από μεταλλικό πλέγμα της Tripart, υποκαθιστώντας την ψάθινη όψη του. Με χαρτοταινία φτιάχτηκε η ζώνη του χειριστή. Τα ξύλινα τμήματα βάφτηκαν με ανοιχτό καφέ και τα ΄΄νερά΄΄ έγιναν με λάδια ζωγραφικής σε καφέ αποχρώσεις. Το κόκπιτ ολοκληρώθηκε με την κατασκευή και τοποθέτηση της δεξαμενής καυσίμου, του χειριστήριου, των ποδωστηρίων και της σχήματος ΄΄Τ΄΄ σωλήνας της εξάτμισης και κατόπιν έκλεισε η άτρακτος. Οι ελάχιστες γραμμώσεις στην άτρακτο τρίφτηκαν με ντουκόχαρτο και χαράχτηκαν με ανάλογο εργαλείο. Το ΄΄παράθυρο΄΄ στην επάνω πτέρυγα απέκτησε το σχήμα που είχαν τα ελληνικά αεροσκάφη με φύλο πλαστικού και στόκο. Τα χείλη εκφυγής των πτερύγων λέπτυναν με ταχυτροχό και βρεγμένο ντουκόχαρτο. Το πτερυγίδιο που βρίσκεται στα σκέλη προσγείωσης έγινε με λεπτό φύλο αλουμινίου. Στον κινητήρα, ο οποίος δίνει βασική μόνο λεπτομέρεια, τοποθετήθηκαν τα ωστήρια στο εμπρός μέρος των κυλίνδρων, οι σωλήνες των καυσαερίων στο πίσω μέρος και τα καλώδια των μπουζί. Τα πτερύγια της έλικας καθαρίστηκαν και λέπτυναν αρκετά. Η μικρή γεννήτρια στο πλάι του κόκπιτ και η σωλήνα πιτό στο δεξί στυλίδιο της πτέρυγας κατασκευάστηκαν με σύρμα και μήκη πλαστικού.  Η υπόλοιπη κατασκευή ακολούθησε την φυσιολογική σειρά. 



Βάψιμο

Οι κάτω επιφάνειες του μοντέλου βάφτηκαν με το ανοικτό καφέ Η-313 "Υellow" της Mr.Hobby/Gunze. Για τις επάνω επιφάνειες επιλέχθηκε το Οlive Drab Η-52 της ίδιας εταιρίας, το οποίο αρχικά ανοίχθηκε τονικά με λίγο ανοιχτό καφέ και ψεκάστηκαν τα σημεία των νευρώσεων στις πτέρυγες και το επάνω μέρος της ατράκτου. Έγινε μασκάρισμα με ταμιγιο-ταινία κομμένη σε πλάτος 1 mm και ψεκάστηκε το χρώμα ατόφιο. Όταν και αυτό στέγνωσε καλά, τα ενδιάμεσα κενά περάστηκαν στην ΄΄κεντρική γραμμή΄΄ με το Η-52 στο οποίο προστέθηκε λίγο σκούρο πράσινο. Η ξύλινη περιοχή γύρω από το κόκπιτ βάφτηκε με ανοιχτό καφέ. Με φωτογραφίες από διάφορες ξύλινες επιφάνειες ΄΄αλιευμένες΄΄ από το διαδίκτυο έγινε μια μακέτα και εκτυπώθηκε με laser εκτυπωτή σε φύλλο διαφανούς χαλκομανίας από το  Plastimodellismo αναπαριστώντας το ξύλο. Επίσης με τις ίδιες χαλκομανίες, αλλά διαφορετική ξύλινη υφή, ντύθηκαν και τα στυλίδια των πτερύγων. Για το μπλε στις ζάντες και το κάλυμμα του κινητήρα χρησιμοποιήθηκε το  μπλε  Η-25 της Mr. Hobby, στο οποίο προστέθηκε ελάχιστο σκούρο γκρι για να σπάσει η φωτεινότητα. Τελικά οι χαλκομανίες του κιτ για την ελληνική επιλογή είχαν μικρότερη από την πρέπουσα διάμετρο, οπότε μπήκαν στο sparesbox και χρησιμοποιήθηκαν άλλες από τη γνωστή καρτέλα του Plastimodellismo. Πριν την τοποθέτηση των εθνοσήμων της ατράκτου και των επάνω πτερύγων, κόπηκαν με διαβήτη Olfa-Cutter και κολλήθηκαν δίσκοι μεγαλύτεροι κατά 2 mm, από λευκή χαλκομανία, ώστε να φαίνεται περιμετρικά το άσπρο περιθώριο που υπήρχε. Τέλος ψεκάστηκε παντού σατινέ βερνίκι (εκτός από τις μεταλλικές επιφάνειες στο ρύγχος και την έλικα) για να αποκατασταθεί η γυαλάδα. Πριν κολληθεί η επάνω πτέρυγα ανοίχτηκαν με τρυπανάκι 0,3mm τρύπες για τα συρματόσχοινα και κολλήθηκαν χρησιμοποιώντας λεπτή πετονιά πάχους 0,2 mm. Oταν στέγνωσε η κόλλα βάφτηκαν προσεκτικά με πινέλο με πολύ καλά αραιωμένο σκούρο μεταλλικό χρώμα.



Επίλογος

Το μοντέλο αυτό απευθύνεται σε δυο κατηγορίες μοντελιστών: σε αυτούς που θέλουν να φτιάξουν κάτι βασικό απ΄ ευθείας από το κουτί αγοράζοντας κάτι οικονομικό (μόλις 13€ το 2018), ή σε όποιους θέλουν να ασχοληθούν με ένα πολύ παλιό κιτ, το οποίο όμως προφέρει σωστές διαστάσεις και σχήμα και να το γλεντήσουν, βελτιώνοντάς το όσο πάει. 

(Πρώτη δημοσίευση: Μάρτιος 2018. Ανανέωση Δεκέμβριος 2023)