To F4U Corsair της Vought πρωτοπέταξε στις 29 Μαΐου 1940, σχεδιασμένο για να επιχειρεί από αεροπλανοφόρα, από τα οποία όμως άργησε να δράσει λόγω προβλημάτων στην προσνήωση. Παρότι τα συγκεκριμένα προβλήματα ξεπεράστηκαν από τους Βρετανούς, τη μεγαλύτερη δράση του το Corsair την είχε από βάσεις ξηράς, επιχειρώντας με τους Πεζοναύτες. Συνολικά κατασκευάστηκαν πάνω από 12.500 αεροσκάφη του τύπου, δρώντας στον Β’ΠΠ, στον πόλεμο της Κορέας και σε άλλα μέτωπα ανά την υφήλιο.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 οι Σοβιετικοί αναζητούσαν ένα εκπαιδευτικό αεροσκάφος για να αντικαταστήσουν τα μέχρι τότε διαθέσιμα απαρχαιωμένα εμβολοφόρα που διέθεταν για τον σκοπό αυτό. Εκτός των άλλων αυτό θα βοηθούσε τους νέους χειριστές να εισέλθουν πιο εύκολα στον κόσμο της αεροπροώθησης που ανέτειλε παγκοσμίως. Εκείνα τα χρόνια η Τσεχοσλοβακία ανέπτυσσε το XL-29, ένα σχέδιο των Ζ. Rublic και K. Tomas. Ήταν ένα αεροσκάφος μονοκινητήριο χαμηλοπτέρυγο, με μη οπισθοκλινείς πτέρυγες.
Το Kfir, δηλαδή ‘’μικρό λιοντάρι’’ στα Εβραϊκά πρωτοπέταξε το 1973 σαν αντικαταστάτης του IAI Nesher, που είχε κατασκευαστεί από την Israel Aircraft Industries σαν αντίγραφο του Mirage IV μετά το εμπάργκο που επέβαλε η Γαλλία στη χώρα και την άρνησή τους να παραδόσουν τα ήδη κατασκευασμένα 50 αεροσκάφη του τύπου. Για κινητήρας επελέγη ο γνωστός J79, λόγω της τεχνογνωσίας από τα Phantom που διέθετε ήδη το Ισραήλ, καθώς επίσης και λόγω της άδειας που δόθηκε από τις ΗΠΑ για την κατασκευή τους.
Ο "Πειρατής" (Buccaneer) της Blackburn ήταν ένα βρετανικό υποηχητικό βομβαρδιστικό αεροσκάφος μικρού ύψους, που αφού πρόσφερε από το 1962 τις υπηρεσίες του στο Βασιλικό Ναυτικό (RN) και αργότερα στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF), αποσύρθηκε το 1994. Σχεδιάστηκε και αρχικά παράχθηκε από την Blackburn Aircraft, αργότερα γνωστή ως Hawker Siddeley Buccaneer.
Το A-7 Corsair II είναι αμερικάνικης κατασκευής, μονοθέσιο, μονοκινητήριο, μαχητικό αεροσκάφος κρούσης μεγάλης εμβέλειας. Η Αμερικανική πολεμική αεροπορία χρησιμοποίησε ευρέως το Α-7 στον πόλεμο του Βιετνάμ, στις επιχειρήσεις στην Λιβύη, το 1983 στην Αμερικάνικη επέμβαση στην Γρενάδα, το 1989 στον Παναμά και το 1991 στη «Καταιγίδα της Ερήμου» όπου το αεροπλάνο διέπρεψε.
Το Mirage 2000 είναι ένα γαλλικής κατασκευής μονοκινητήριο, δελταπτέρυγο μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλού ρόλου και παντός καιρού. Εντάχθηκε στο οπλοστάσιο της Π.Α. το 1988 με τη σύμβαση "Talos," με βάση την οποία αγοράστηκαν 40 αεροσκάφη. Μεταξύ 1988 και 1992 παραδόθηκαν στην ΠΑ 36 Mirage 2000 EGM και 4 διθέσια Mirage 2000 BGM που χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Είναι το πρώτο μαχητικό της ΠΑ που διαθέτει αυτόματο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης. Στα ηλεκτρονικά του συμπεριλαμβάνονται δύο κύριοι Η/Υ, αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και ψηφιακή μονάδα μεταβίβασης δεδομένων.
Το Macchi C 202 Folgore ("Κεραυνός") υπήρξε ένα καταδιωκτικό αεροσκάφος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που κατασκευάστηκε από τη Macchi Aeronautica. Το C 202 αποτέλεσε εξέλιξη του παλαιότερου C 200 Saetta, με την προσαρμογή του ισχυρότερου γερμανικού κινητήρα Daimler-Benz DB 601. Θεωρούμενο ως ένα από τα ομορφότερα αεροσκάφη του Άξονα, το Φολγκόρε ήταν επίσης αποτελεσματικό και φονικό στις αερομαχίες. Για τα δεδομένα της εποχής του ήταν πολύ ελαφρά οπλισμένο, μόνο με δύο πολυβόλα των 12,7 mm ενώ αργότερα τοποθετήθηκαν και δύο των 7,7 mm στις πτέρυγες.
Αν και το 1939 η ΕΣΣΔ και η Γερμανία (Γ' Ράιχ) είχαν συνυπογράψει το Σύμφωνο Μολότοβ - Ρίμπεντροπ, με το οποίο δεσμεύονταν να μην επιτεθούν η μία στην άλλη και επιπλέον μοιράζονταν τις μεταξύ τους χώρες, ήταν σαφές ότι μετά την κατάκτηση της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων θα ερχόταν η σειρά της Σοβιετικής Ένωσης. Η ανάγκη υποταγής της ΕΣΣΔ είχε και ιδεολογικό υπόβαθρο για τον Χίτλερ, αφού θεωρούσε τους Σλάβους ως κατώτερη φυλή και μισούσε θανάσιμα τον κομμουνισμό.
To CL-215 της καναδικής Bombardier (πρώην Canadair) είναι σίγουρα γνωστό σε όλους μας. Τα πρώτα αεροσκάφη του τύπου παρελήφθησαν από την Πολεμική μας Αεροπορία το 1975, υπηρετώντας από τότε ακούραστα την αεροπυρόσβεση στη χώρα μας κάθε καλοκαίρι. Έχουν τη δυνατότητα λήψης 5.000 λίτρων νερού σε 12 δευτερόλεπτα από θάλασσες ή λίμνες, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε ρόλο έρευνας και διάσωσης. Δυστυχώς το τιτάνειο έργο που επιτελούν όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει έρθει εις πέρας χωρίς θυσίες.
H δημιουργία του Ρ-39 ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 στα σχεδιαστήρια της Bell Aircraft Corporation στο Μπούφαλο των Η.Π.Α. Οι πνευματικοί πατέρες του ήταν οι R. J. Woods και O. L. Woodson. Η σχεδίαση του P-39 ήταν ασυνήθιστη για τα τότε δεδομένα. Ο κινητήρας είχε τοποθετηθεί στην μέση της ατράκτου, πίσω από το κόκπιτ, ώστε να χωρέσει στο ρύγχος το βαρύ πυροβόλο των 37 χιλ. με 30 βολές, τα δύο πολυβόλα των 12.7 χιλ. και το σύνολο του ριναίου τροχού με την φωλιά του (το Airacobra ήταν το πρώτο μονοκινητήριο μαχητικό που έφερε ριναίο τροχό).
